merhaba arkadaşlar;artık o kadar bunaldımki bir çıkar yol bulamıyorum.3,5 senelik bir birlikteliğim var benim.annem erkek arkadaşımı istemiyor,sebebi ise polis olması,ben polise kız vermem diyor(.Aslına bakılırsa insanın evleneceği kişide aradığı kriterler vardır,erkek arkadşımın almış olduğu aile terbiyesi,kendini yetirştirmiş olması ve benim için herşeyden önemlisi maneviyatının çok kuvvetli olması beni ona bağlayan nedenlerden.) benim ailemdeki bütün olumsuzluklara rağmen onun ailesi annesi babası beni çok seviyor.bu konunun bizim ilişkimizi yıpratmasına izin vermedim ama iş uzadıkça ister istemez bizi yıpratmaya başladı bu durum.erkek arkadaşım sorun olmasın diye askerliğini yaptı geldi haklı olarak artık bekleyeceğimiz bişeyimiz kalmadı.artık ailesi oğullarını evlendirmek istiyor.anneme bu konuyu açınca nuh diyo peygamber demiyo,çok otoriterdir annem ilk defa hayatımda bi erkek arkadaşım oldu ve bunu ailem bildi,ve bende ilk defa annemin yüzüne karşı istiyorum diyorum.vermem diyo bende kaçarım dedim.kaçarsan kaç dedi bana beni çok ararsın gibisinden konuşuyor.ben 17 yaşımdan beri çalışıyorum,kendime bir çöp dahi almışlığım yok hepsini geitirir aileme veririm şuan 24 yaşındayım ve işletme mezunuyum.ben onlara bunu hakedicek evlatlık yapmadım.kaçmayı ben kendime yakıştıramıyorum,bütün güzelliklerden mahrum kalmak istemiyorum.şuan o kadar kötüyümki ne düşünüceğimi nasıl hareket edeceğimi bilemiyorum.