ne hast. var?bebeğimin tedavisi gereği
Aynı evi paylaşacak ne hastaligi var bebeğinin, paylasirsan daha kolay yorum yaparız.ne hast. var?
Aynı evi paylaşacak ne hastaligi var bebeğinin, paylasirsan daha kolay yorum yaparız.
Eczacı kızsın, o evden ayrılıp atamalara basvursan hemen atanırsın... Sağlıkta çalışırken çocuğunu daha iyi tedavi ettirirsin, çalışma arkadaşların daha iyi yardımcı olabilir sana..Ne önemi var ki ? Burada kalmamızı gerektirecek bir tedavi sürecindeyiz önemli olan bu değil mi ?
aldatıldığım ve boşanmak üzere olduğum eşimle bebeğimin tedavisi gereği aynı evi paylaşıyoruz.
her ne kadar istemesemde kendisi ihtiyacımız olabileceğini düşündüğü için eve geliyor, bebekle alakalı konularda iletişim kuruyoruz.
onu gördükce içimde birşeyler kopuyor ve ister istemez sorgulama gereği duyuyorum.
neden yaptın ?
ne vermedim, ne yetmedi ? gibi soruları kendime hakim olamayıp soruyorum, sonrası hissettiğim pişmanlık. olan olmuş sormanın ne gereği var..
iyi değilim. mantıklı düşünemiyorum. canım yanmıyor hatta hiç olmamış gibi hissediyorum. bebeğim için ayakta durabiliyorum belki ama ben kendimi leş gibi hissediyorum. çok çirkin çok basitmişim gibi..
nasıl geçecek bu hissettiklerim ? nasıl daha güçlü olabilirim ? kendimi o kadınla kıyaslamam normal mi ? özgüvenim yerle bir.. kendim için ne yapabilirim ?
Söylemesi çok kolay biliyorum ama bu psikolojiden bir an önce çıkmalısın. Aldatılan kadınlar çirkin, güçsüz, değersiz kadınlar değil kesinlikle. Erkeklerin %90'nının hayran olduğu Adriana Lima bile aldatıldı. Aldatılan kendinde kesinlikle bir eksik aramamalı. Aldatanın karaktersizliğidir aldatmak. Hatta bence aldatan bir çok insan eşini kendinden daha üstün gördüğü için, eziklik psikolojisinden, kendini tatmin etmek için aldattığını düşünüyorum... Eminim ki sen de çok güzel, güçlü ve ahlaklı bir kadınsın ve eşin seni taşıyamadığı için yaşamışsındır bunları...
Lütfen kendini sev. Bunu en çok da bebeğin için yap. Sen kendini sevmez ve değerli görmezsen, bebeğin için de mutlu ve iyi bir anne olamazsın...
aldatıldığım ve boşanmak üzere olduğum eşimle bebeğimin tedavisi gereği aynı evi paylaşıyoruz.
her ne kadar istemesemde kendisi ihtiyacımız olabileceğini düşündüğü için eve geliyor, bebekle alakalı konularda iletişim kuruyoruz.
onu gördükce içimde birşeyler kopuyor ve ister istemez sorgulama gereği duyuyorum.
neden yaptın ?
ne vermedim, ne yetmedi ? gibi soruları kendime hakim olamayıp soruyorum, sonrası hissettiğim pişmanlık. olan olmuş sormanın ne gereği var..
iyi değilim. mantıklı düşünemiyorum. canım yanmıyor hatta hiç olmamış gibi hissediyorum. bebeğim için ayakta durabiliyorum belki ama ben kendimi leş gibi hissediyorum. çok çirkin çok basitmişim gibi..
nasıl geçecek bu hissettiklerim ? nasıl daha güçlü olabilirim ? kendimi o kadınla kıyaslamam normal mi ? özgüvenim yerle bir.. kendim için ne yapabilirim ?
Cok guclusunuz emin olun,yasadiginiz durum herkesin kaldirabilecegi bişey degil.aldatıldığım ve boşanmak üzere olduğum eşimle bebeğimin tedavisi gereği aynı evi paylaşıyoruz.
her ne kadar istemesemde kendisi ihtiyacımız olabileceğini düşündüğü için eve geliyor, bebekle alakalı konularda iletişim kuruyoruz.
onu gördükce içimde birşeyler kopuyor ve ister istemez sorgulama gereği duyuyorum.
neden yaptın ?
ne vermedim, ne yetmedi ? gibi soruları kendime hakim olamayıp soruyorum, sonrası hissettiğim pişmanlık. olan olmuş sormanın ne gereği var..
iyi değilim. mantıklı düşünemiyorum. canım yanmıyor hatta hiç olmamış gibi hissediyorum. bebeğim için ayakta durabiliyorum belki ama ben kendimi leş gibi hissediyorum. çok çirkin çok basitmişim gibi..
nasıl geçecek bu hissettiklerim ? nasıl daha güçlü olabilirim ? kendimi o kadınla kıyaslamam normal mi ? özgüvenim yerle bir.. kendim için ne yapabilirim ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?