Nasıl iyi niyetli düşünmeliyim?

Kimin insanarin karakteri böyle maalesef...benim bi kuzenimin esi var, bize geldiginde rahatlikla sunu sevmem bunu sevmem der,hatta bikere bütün tabagi cöpe döktü gözümün önünde,yada mesela daha tadina bakmadan yemege tuz katar,hep onun yapis seklini anlatir,öyle daha güzel olurmus,bikerede mesela sütlü tatli sevmem demisti yemedi bizde onlara gittigimizde oda yapmisti afiyetle yedi...ona deyincede hani sen sevmezdin diye,yok canim ben öyle bisey demedim dedi, esimle sastik kaldik...onun evinde olunca ama acayip israr eder her yaptigini bi nevi zorunlu hissedersin kendini yemek icin...ilk zamanlar bende cok takardim arg niyet arardim, vardida bence ama artik takmiyorum vallah, zorlamiyom sevmiyom diyosa aliyom hemen önünden bisey demiyom, ona gidincede bende artik sevmedigim seyleri yemiyorum nekadar israr ederse etsin...allahtan cok samimi degiliz...sizde öylemisiniz, bosverin gitsin yoksa her ince ayrintiyi kafaya takarsiniz ve daha cok sogursunuz...huyu böyle deyip öyle kabullenin,inanki daha iyi oluyo...biz hatta esimle sonrasi degerlindermesi yapip baya bi egleniyoruz....