Hayattayken annenin kıymetini bil. Hiç bir şeyine kızma. Sarıl öp, kokla...Bu ara annemle sürekli tartisisyoruz.
Cunku annem ne dese bana batiyor. Bir kac kere soyledim ama hala duzeltmiyor bazi hareketlerini. En son gecen gun baya kalp kirici şekilde tartıştık. Bugun ise mağazaları gezerken, suraya da bajalkm mi dedi, tamam dedim, sonra ama burasi abiye galiba diyo hic magazaya bakmadan. Baktim degil dedim gel gecelim. Sonra baska baska magazaya girdik magaza abiye degil annem hala burasi abiyr giyim galiba diyo. Anne neresi abiye dedim. Sinra senle disiar çıkanda kabahat, senle niye çıktım ki vs.
Yolda giderken endiseli ve kaygılı oluyorm bende koluna giriyom kendini rahat hissetsin diye.
Biraz once eve geldik ve kuru kayisi almıştik, benim bağırsaklar sorunlu diye, ye bunu! Diye bastirarak soyledi bende emredersin anne dedim. belki bunda bisey yok gibi ama boyle konusmasi, yani ses tonu beni kizdiriyor. Sanki anne kiz drgiliz aramizda yakınlık yok gibi.
Gecen fugün halamin yaninda, kardesim halama gelmemisti, sacim cok yağlı disari cikamam dedi, annem de halamin yaninda, boburlenerek onlara sapka aldim aiyip gelmiyorlar, diye igrenc bi sesle soyluyos, halbuki o almadi sapkalari.
Valla cok basit belki ama, bize karsi boylr konusmasi ve baskasini görünce degismesi beni bunaltiyo. Sorunu cozmek icin farkina varsin diye biseyler soyluyoruz ama ilerleme yok.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?