Nasıl toparlıyorsunuz kendinizi?

Onunla dün eve döner dönmez hallettim mesajlastık. Özürde vs hiç sıkıntım yok hemen telafi ederim ki bilinçli yapmadım zaten. Bir kısmını anlamamış bile.

Ama ben kendime kızmaya, kendimle kavgaya uzun süre devam ediyorum. Yani alışkanlıklarım değişiyor. Berbat bir şey yaptım diyerek kendimi boşluğa bırakıyorum. Sanki hiç hata payı vermiyorum kendime. Acil yapmam işleri falan bırakıyorum. Bunu nasıl çözerim.
10 kere düşünüp 1 kere konuşun ozman
 
Ay neden gecenizi mahvedip uyku uyumayıp abur cubur yediniz? Onun yerine ben olsam arkadaşımı arardım telefonda hal hatırını sorup sonra da özür dilerdim, Böyle böyle dedim sonra acaba seni kırdım mı diye üzüldüm, Yanlış anlaşılmış olabilir ben öyle demek istemedim böyle böyle demek istedim deyip olası yanlış anlamayı düzeltir bir iki de iltifat eder kapatırdım.
 
Pişman olduğum şeyler yapmıyorum, yaptığım şeylerden de pişmanlık duymuyorum. İnsanları incitecek bir şey söylemem. Patavatsız insanlardan haz etmem. Hata diyeceğimiz şeyler başıma geldiğinde de benim hatam deyip kabulleniyorum. Mesela güvendiğim biri beni hayal kırıklığına uğrattı. Onu mevcut yerinde bırakıp yola devam ediyorum. 10 kere yumruk yiyip, yere düşsem 11 kez kalkıyorum. Yapı olarak Survivor olmaya programlanmışım.
 
Ay neden gecenizi mahvedip uyku uyumayıp abur cubur yediniz? Onun yerine ben olsam arkadaşımı arardım telefonda hal hatırını sorup sonra da özür dilerdim, Böyle böyle dedim sonra acaba seni kırdım mı diye üzüldüm, Yanlış anlaşılmış olabilir ben öyle demek istemedim böyle böyle demek istedim deyip olası yanlış anlamayı düzeltir bir iki de iltifat eder kapatırdım.
Evet önce onu yaptım
Mesajlaştık benim kadar anlam yüklememiş söylediklerime. Tatlı bir iletişimle önce onu hallettim. Özür ve hatalarımı itiraf etmeyi severim ve karşı tarafla yakınlaşırım.
Ama ben böyle hatalar yaptığımda kendim asla affedemiyorum. İşimi gücümü bırakıyorum. Aşırı ekran, aşırı yeme, uyuyamama, boş boş bir gün geçirme, kafamı asla toplayamama yaşıyorum.
Bu bir ya da iki gün sürüyor sonra biri düğmeye basmiş gibi normale dönüyorum.
 
Evet önce onu yaptım
Mesajlaştık benim kadar anlam yüklememiş söylediklerime. Tatlı bir iletişimle önce onu hallettim. Özür ve hatalarımı itiraf etmeyi severim ve karşı tarafla yakınlaşırım.
Ama ben böyle hatalar yaptığımda kendim asla affedemiyorum. İşimi gücümü bırakıyorum. Aşırı ekran, aşırı yeme, uyuyamama, boş boş bir gün geçirme, kafamı asla toplayamama yaşıyorum.
Bu bir ya da iki gün sürüyor sonra biri düğmeye basmiş gibi normale dönüyorum.
Sinir sisteminizin toleransini yükseltici çalışmalar bol bol, vagus sinirini araştırın . Bu iptal olma halinin sadece bu tarz olaylarda olduğunu düşünmüyorum. Başa çıkma stratejilerinizi gözden geçirmeniz gerekiyor
 
Pişman olduğum şeyler yapmıyorum, yaptığım şeylerden de pişmanlık duymuyorum. İnsanları incitecek bir şey söylemem. Patavatsız insanlardan haz etmem. Hata diyeceğimiz şeyler başıma geldiğinde de benim hatam deyip kabulleniyorum. Mesela güvendiğim biri beni hayal kırıklığına uğrattı. Onu mevcut yerinde bırakıp yola devam ediyorum. 10 kere yumruk yiyip, yere düşsem 11 kez kalkıyorum. Yapı olarak Survivor olmaya programlanmışım.
"Hata diyeceğim şeyler başıma geldiğinde benim hatam deyip kabulleniyorum"

Ben asla kabullenemiyorum. Sen bunu nasıl yaparsın deyip kendime ceza veriyorum. Garip ama istemeden yapıyorum bunu. Dayak yemiş gibi oluyorum toparlanincaya kadar
 
Sinir sisteminizin toleransini yükseltici çalışmalar bol bol, vagus sinirini araştırın . Bu iptal olma halinin sadece bu tarz olaylarda olduğunu düşünmüyorum. Başa çıkma stratejilerinizi gözden geçirmeniz gerekiyor
Bu gibi olaylarda sanki birini öldürmüşüm gibi hissettim. Odama saklandım. İki gün gibi sürüyor bu his. Ne yaptığımı da bilmiyorum bu süreçte.

Mutluluk zutağı kitabını tavsiye etmistiniz onu buldum ilk 20 sayfayı okudum. Bütün egzersileri yapmaya karar verdim.
Bu vagus sınırını araştırayim bir de. Teşekkür ederim çok yardımcı oldunuz
 
Bu gibi olaylarda sanki birini öldürmüşüm gibi hissettim. Odama saklandım. İki gün gibi sürüyor bu his. Ne yaptığımı da bilmiyorum bu süreçte.

Mutluluk zutağı kitabını tavsiye etmistiniz onu buldum ilk 20 sayfayı okudum. Bütün egzersileri yapmaya karar verdim.
Bu vagus sınırını araştırayim bir de. Teşekkür ederim çok yardımcı oldunuz
Rica ederim iste sinir sistemimizin tolerans penceresi genişledikçe bu tür krizler daha az oluyor, suçluluk duygunuz üzerine de calisabilirsiniz . Uzun bı süreç emek istiyor ama bu kenrine yardım kitapları şahane m yine söylüyorum tetiklenirsiniz bırakın , yardım alma şansınız varsa terapi ile devam edersinizm önerdiğim tüm kitaplar efsane .
 
Ne dediniz ki bazen de dost acı söyler durumu iyi olabilir.
Bazı farkındalıklar sağlamısta olabilirsiniz
 
Bende eşi vefat eden bir arkadaş var o kadar dikkat etmeye çalışıyorum zannediyorum ya eşim şunu diyor.. kızının yanında yaşıt çocuğumdan bahsederken babası bunu yaptı..bı sessizlik oluyor.. Sakınan göze çöp batması gibi nefret ediyorum kendimden
 
Back
X