Ne yapacağımı bilemiyorum, yorumlarınız benim için önemli...

_Lilium_ .!.:

Evet güven çok zor kazanılan bir olgu fakat böyle düşünme,ben hayatta eşim dışında kimseye kayıtsız şartsız güvenemiyorum..Ama eşim beni 23 yaşımda buldu,o yaşa kadar kalbim buz gibi yaşadım,seni de elbet bulacaktır bunu unutma.Umut olduğu sürece nefes alabilir insan..

Genişletmek için tıkla...

Ben artık o umudu sildim. Eşim beni 25 yaşında buldu, 28 yaşında evlendik ve 9 yılın sonunda yollarımızı ayırdık. Kime güvensem boş çıktı...

bence çocuk vs değilsin kocaman genç bir hanımsın , evet hayata biraz daha erken atılmak istiyorsun bence öneri ve yorum istemişsin herkes gibi bende zor şeyler yaşadım sana tavsiyem eğer doğru insan olduguna inanıyorsan yüreğin ne söylüyorsa git yap yaşa
ama bundan bir 5 yıl sonrasını tasarlayarak yap yapacaklarını aklında soru işaretleri olmasın gidişinde bence mektuptan ziyade ailene anlatmayı dene anladığım kadarıyla zaten yabancısınız birbirinize gitmenin çok yaralayacagını düşünmüyorum ben.....
yolun açık olsun hep umudun olsun

edanaz .!.:

Ben artık o umudu sildim. Eşim beni 25 yaşında buldu, 28 yaşında evlendik ve 9 yılın sonunda yollarımızı ayırdık. Kime güvensem boş çıktı...

Genişletmek için tıkla...

Seni 25 yaşında bulan kişi demek ki "o" kişi değilmiş.Mutluluk illa evlilikle olacak diye bir kural yok.Şu an bu konuşmalarım sana çok boş hatta belki sinir bozucu geliyordur ama nasıl olsa kaderinde varsa yaşayacaksın..Umarım bahsettiğim tüm güzellikler seni bulur,sen de buraya gelip evet demek ki öyleymiş dersin :teselli: