Sanki her şeye karşıdan bakıyormuşum gibi hissediyorum kendimi. Öyle tuhaf hissediyorum ki sadece yazmak istedim. 27 yaşındayım. Yaşım gibi değilim biraz daha çocuk ruhluyum. Özgürlüğüme düşkünüm. Üzerimde birilerinin baskısı olmasından öyle yaşamak zorunda kalmaktan çok korkarım. Birazda korkağımdır. Risk almayı fazla sevmem. Garanticiyimdir. Hep kenarda acil durumlar için küçükte olsa birikimim olsun isterim. Elimden geldiği kadarda yaparım.
Evime çok düşkünümdür. Evim benim sığınağım gibidir. 2 gün ayrı kalsam evimi yatağımı ararım. Evin içinde annemi kardeşimi ararım. Evde yalnız kalmakta hoşuma gider fazla kalıncada annemle kardeşim hemen gelsin isterim. Evdeki sessizlik beni boğar. Yemek yemek istemem uyumak istemem. Çok sıkılırım. Gezmeye bayılmam. Arada sırada dışarı çıkarım. Evde oturup kitap okumak bana çok zevk verir.
Alışkanlıkları olan biriyim. Değişimden hoşlanmam beni tedirgin eder değişimler. İnsanlarla aram her zaman mesafelidir. Fazla sıcakkanlı olduğumu söyleyemem. Yakın davranmam için aradan epey bir süre geçmesi gerekli benim için. Aynı zamanda şüpheciyimdirde. Genelde insanların benden pek hoşlanmadığı izlenimine kapılırım. Ya da sıkıcı buldukları. Sanki herkes bana laf sokmak için doğmuş.
Meraklıyımdır bazen insanlara çok gereksiz gelen şeyleri durup dururken merak ederim. Bir anda aklıma gelir. Mesela geçen mutfaktaki susam gözüme takıldı. Hangi bitkiden yapıldığını merak ettim. Oturdum ona baktım.
2 yılı geçkin bir süredir nişanlıyım. İş yerinde tanıştım nişanlımla. 12 gün sonra evleniyorum. Ve benim ruh halim bozuk. Zaman yaklaştıkça kendi kendimi sorgulamaya başladım. Hazır mıyım değil miyim? Düşününce karnım ağrıyor. Sanki ben daha çok küçüğüm hazır değilim gibi geliyor ama 28 yaşına girdim. 30 yaşına geldim. Niye böyle hissediyorum. Evden ayrılmak evlenmek kendime ait bir evin olması o sorumlulukları üstüme almak. Bir aileye resmen girmek. Aramızda hiç kanbağı bulunmayan insanlarla birden akraba olmak. Annem ve kardeşimle aynı evde yaşayamamak. Bunlar bana o kadar zor geliyor ki.
Annemlerden gizli doktora gittim antidepresan kullanıyorum. Birkaç gecedir de uykumda dişlerimi gıcırdatıyormuşum. Ne yapacağımı bilemiyorum. Bir an çok mutlu olurken bir saat sonra karalar bağlıyorum. Ben bana ne olduğunu ne yaptığımı ne yapacağımı gerçekten bilemiyorum.
Evime çok düşkünümdür. Evim benim sığınağım gibidir. 2 gün ayrı kalsam evimi yatağımı ararım. Evin içinde annemi kardeşimi ararım. Evde yalnız kalmakta hoşuma gider fazla kalıncada annemle kardeşim hemen gelsin isterim. Evdeki sessizlik beni boğar. Yemek yemek istemem uyumak istemem. Çok sıkılırım. Gezmeye bayılmam. Arada sırada dışarı çıkarım. Evde oturup kitap okumak bana çok zevk verir.
Alışkanlıkları olan biriyim. Değişimden hoşlanmam beni tedirgin eder değişimler. İnsanlarla aram her zaman mesafelidir. Fazla sıcakkanlı olduğumu söyleyemem. Yakın davranmam için aradan epey bir süre geçmesi gerekli benim için. Aynı zamanda şüpheciyimdirde. Genelde insanların benden pek hoşlanmadığı izlenimine kapılırım. Ya da sıkıcı buldukları. Sanki herkes bana laf sokmak için doğmuş.
Meraklıyımdır bazen insanlara çok gereksiz gelen şeyleri durup dururken merak ederim. Bir anda aklıma gelir. Mesela geçen mutfaktaki susam gözüme takıldı. Hangi bitkiden yapıldığını merak ettim. Oturdum ona baktım.
2 yılı geçkin bir süredir nişanlıyım. İş yerinde tanıştım nişanlımla. 12 gün sonra evleniyorum. Ve benim ruh halim bozuk. Zaman yaklaştıkça kendi kendimi sorgulamaya başladım. Hazır mıyım değil miyim? Düşününce karnım ağrıyor. Sanki ben daha çok küçüğüm hazır değilim gibi geliyor ama 28 yaşına girdim. 30 yaşına geldim. Niye böyle hissediyorum. Evden ayrılmak evlenmek kendime ait bir evin olması o sorumlulukları üstüme almak. Bir aileye resmen girmek. Aramızda hiç kanbağı bulunmayan insanlarla birden akraba olmak. Annem ve kardeşimle aynı evde yaşayamamak. Bunlar bana o kadar zor geliyor ki.
Annemlerden gizli doktora gittim antidepresan kullanıyorum. Birkaç gecedir de uykumda dişlerimi gıcırdatıyormuşum. Ne yapacağımı bilemiyorum. Bir an çok mutlu olurken bir saat sonra karalar bağlıyorum. Ben bana ne olduğunu ne yaptığımı ne yapacağımı gerçekten bilemiyorum.
