neden babamla konuşmaya başlayınca ağlıyorum? Lütfen okuyun

jellybonbon · 11 Ocak 2014

iyi akşamlar,

bayadır buraya bir konu açamamıştım. derdim babamla alakalı, bana yardım etmenizi istiyorum. bir yol gösterin lütfen...

babamla iletişim kuramıyorum, benimle alakalı yada geleceğimle alakalı bir konu da konuştuğumuz zaman "benim ne istediğimin" kesinlikle önemi yok. fikrimi söylediğim zaman cümlenin sonunu getirmeden sesli bir şekilde konuşmamı keser ve ona karşılık verip ben de bunu böyle istiyorum diyemiyorum. aksine hemen gözlerim doluyor ve ağlamaya başlıyorum.

başkalarına karşı kesinlikle böyle değilim. sadece ona karşı dilim tutuluyor. her seferinde konuş kızım ağzın var neden ağlıyorsun diye kendime kızıyorum ama her seferinde malesef yine aynı sonuca varıyorum.

bunu nasıl atlatıcam, ne zaman ona karşı ben diyebilicem, ne yapmam gerekiyor yardım edin bana.

üniversite son sınıf ögrencisiyim. ailemin yanında okuyorum. her zaman hayalini kurduğum bir üniversite hayatım olmadı. üniversite benim için adeta 2. lise gibiydi. en fazla 8den sonra eve gelmek zorundaydım. aksi takdir de hemen arar "nerdesin" diye sorar. işte şuradayım derim cümlemi bitirmeden telefonumu suratıma kapatırdı. kesinlikle şiddet falan görmüyorum, maddi konularda kesinlikle sorun yaşamıyorum. ama sert bir yapısı var, herşeyi ona göre yaşamamı bekliyor ve benim ne düşündüğüme önem vermiyor. özellikle onunla konuşurken kendimi ifade edemeyip ağlayışıma çok sinir oluyorum. sonra sabahlara kadar ağla gözlerin şişsin.

yardım edin bana nasıl atlatıcam bu durumu

kumperisi90 · 11 Ocak 2014

Annenle aran nasil ?
Benim babamla bi skintim olmadi hic ama oturupta biseyi konusamazdim annem aramizda olurdu hep .

jellybonbon · 11 Ocak 2014

kumperisi90 .!.:
Annenle aran nasil ?
Benim babamla bi skintim olmadi hic ama oturupta biseyi konusamazdim annem aramizda olurdu hep .

annemle de iyi bir iletişimimiz yok. yani bir derdim sıkıntım olduğunu düşünmüyor heralde, hiç sormaz neyin var nasılsın diye. hatta sınavların nasıl gidiyor diye dahi sormaz. annemle bir anne kız ilişkimiz olmadı, oturup mukemmel muhabbet ettiğimiz de olmadı. yani bir ev halinde konuşulan konuların ötesinde, 22 yaşındaki bir genç kızın problemleri, arkadaş ilişkileri, erkek arkadaşı muhabbetini yapmadık. çok minimum seviyede diyebilirim

kumperisi90 · 11 Ocak 2014

jellybonbon .!.:
annemle de iyi bir iletişimimiz yok. yani bir derdim sıkıntım olduğunu düşünmüyor heralde, hiç sormaz neyin var nasılsın diye. hatta sınavların nasıl gidiyor diye dahi sormaz. annemle bir anne kız ilişkimiz olmadı, oturup mukemmel muhabbet ettiğimiz de olmadı. yani bir ev halinde konuşulan konuların ötesinde, 22 yaşındaki bir genç kızın problemleri, arkadaş ilişkileri, erkek arkadaşı muhabbetini yapmadık. çok minimum seviyede diyebilirim

Annenle arkadas olmayi sen denesen ?
Ben liseye baslayana kadar annemle hic anlasamazdim dedigin gibi bir iliskimiz vardi. Bende seninle yasitim
Ama sonra ne olduysa bilmiyorum annem tek kiymetli arkadasimdir ayrica .
Tabi bunun yasla alakasida var .
Ben 22 annem 40
Benim yasimda olup annesi daha yasli olanlarda var. Bu aranizdaki iliskiyi etkiler.
Senin aglama olayin bende de olurdu bazen.
Aslinda babana cok duskunsun ama farkinda degilsin.
Ben suan evliyim onlarla olsamda keske bagirsalar :31:

Biraz annene sokul bence :16:

jellybonbon · 11 Ocak 2014

kumperisi90 .!.:
Annenle arkadas olmayi sen denesen ?
Ben liseye baslayana kadar annemle hic anlasamazdim dedigin gibi bir iliskimiz vardi. Bende seninle yasitim
Ama sonra ne olduysa bilmiyorum annem tek kiymetli arkadasimdir ayrica .
Tabi bunun yasla alakasida var .
Ben 22 annem 40
Benim yasimda olup annesi daha yasli olanlarda var. Bu aranizdaki iliskiyi etkiler.
Senin aglama olayin bende de olurdu bazen.
Aslinda babana cok duskunsun ama farkinda degilsin.
Ben suan evliyim onlarla olsamda keske bagirsalar
Biraz annene sokul bence

bu konuda oldukça çelişkideyim ben de açıkcası, bütün bunlara rağmen bi an olsun ona bişey olacağını aklımdan dahi geçiremiyorum. yani şu süreçte bunları yaşıyorken ileri de bunun benim hayatımda daha büyük problem oluşturacağını da düşüyorum.

düşünsenize üniversite hayatımda arkadaşlarım bir yerlere davet ederlerdi gezip eğlenirlerdi, ertesi gün yanımda muhabbetini ederlerdi ben hep susarak onları dinlerdim. hep onlarla olayım bende paylaştıkları fotografların içinde yer almayı isterdim. bunu dahi dile getiremedim. bi kere aradığında eve geldim hiç yüzüne bakmadan odama girdim ve tam 6 ay aynı evin içinde konuşmadan etmeden 6 ay geçirdik. bu 6 aya ragmen hala onun kurallarına uyuyorum. ilerisi için bu durumu atlatamazsam daha fazla üzüleceğimi düşüyorum ama nasıl atlatacağıma dair hiç bir fikrim yok

Vilamila · 11 Ocak 2014

Benim de babamla iletişimim problemli hatta abimin de,sert mizaçlıdır babam.İşimiz dolayısıyla aşırı da sinirli bir insandır.Birşeyi bozarsak evdeki herhangi birşey olabilir,hemen daha dinlemeden bağırır çağırır.Şiddet görmedik Allah'a şükür öyle bir derdimiz yok ama iletişimimiz de herhangi yabancı biriyle oldugu kadardır emin olun öyle.Babamdan daha yakın olduğum amcam var iki tane iki tane de dayım.Babam soğuk biri oldukça gidip konuşasım da gelmez hiç mecburi konular dısında sıfıra yakın bir iletişim söz konusu...

Şükür ki annem var onunla konusuyorum bazen bir isteğim oldugunda annemle iletirim babama isteğimi.Tuhaf bir aile ilişkilerimiz var ama alışmışım tuhaf gelmiyor normal geliyor hatta.Annenizi aracı yapabilirsiniz bazı konularda ben hep öyle yapıyorum :ssz:

Metaphora · 11 Ocak 2014

konunu okuyunca 'alla alla acaba ben 2. üyelik açtım da bunları mı yazdım' diyesim geliyo, resmen aynı şeyleri yaşıyoruz en ince detayına kadar.seninkinin aksine benim babam dengesiz,baba arkadaşların doğum gününe gidicem geç dönücem desem fırça çeker, baba ben ispanyaya gitmek istiyorum dedim bişey sormadan tamam dedi. hani genel olarak böyle beni sürekli şaşırtıyor.seninki en azından tutarlı bir insan.

benim okulum bir aya bitiyor ve evden gitmenin planlarını yapıyorum, sen de geleceğini kurtarmaya çalış.

bu arada ben de konuşur konuşmaz ağlıyordum ama bir kaç kez çok şiddetli kavga ettik çok ağır konuştum bütün duygularımı döktüm o günden beri daha sakinim ağlamak konusunda, o kavgalar yüzünden uzun süre aramız kötü olsa da psikolojik olarak iyi geldi bana içimi dökmek

elotik · 11 Ocak 2014

jellybonbon .!.:
iyi akşamlar,

bayadır buraya bir konu açamamıştım. derdim babamla alakalı, bana yardım etmenizi istiyorum. bir yol gösterin lütfen...

babamla iletişim kuramıyorum, benimle alakalı yada geleceğimle alakalı bir konu da konuştuğumuz zaman "benim ne istediğimin" kesinlikle önemi yok. fikrimi söylediğim zaman cümlenin sonunu getirmeden sesli bir şekilde konuşmamı keser ve ona karşılık verip ben de bunu böyle istiyorum diyemiyorum. aksine hemen gözlerim doluyor ve ağlamaya başlıyorum.

başkalarına karşı kesinlikle böyle değilim. sadece ona karşı dilim tutuluyor. her seferinde konuş kızım ağzın var neden ağlıyorsun diye kendime kızıyorum ama her seferinde malesef yine aynı sonuca varıyorum.

bunu nasıl atlatıcam, ne zaman ona karşı ben diyebilicem, ne yapmam gerekiyor yardım edin bana.

üniversite son sınıf ögrencisiyim. ailemin yanında okuyorum. her zaman hayalini kurduğum bir üniversite hayatım olmadı. üniversite benim için adeta 2. lise gibiydi. en fazla 8den sonra eve gelmek zorundaydım. aksi takdir de hemen arar "nerdesin" diye sorar. işte şuradayım derim cümlemi bitirmeden telefonumu suratıma kapatırdı. kesinlikle şiddet falan görmüyorum, maddi konularda kesinlikle sorun yaşamıyorum. ama sert bir yapısı var, herşeyi ona göre yaşamamı bekliyor ve benim ne düşündüğüme önem vermiyor. özellikle onunla konuşurken kendimi ifade edemeyip ağlayışıma çok sinir oluyorum. sonra sabahlara kadar ağla gözlerin şişsin.

yardım edin bana nasıl atlatıcam bu durumu

Aynı sorun bende de vardı biliyo musun.. Babamı kaybettim şimdi, o zamanları çok net hatırlıyorum ama azıcık sesini yükseltse ağlamaya başlardım. Bu da kız çocuklarının babaya aşırı düşkünlüğünden oluyor sanırım. Herkeste aynı değil de ben bi tek kendimi böyle sanırdım yalnız değilmişim. Bu durum atlatılmıyo ama bununla yaşamaya alışman gerekiyo.

jellybonbon · 11 Ocak 2014

khaleesii .!.:
konunu okuyunca 'alla alla acaba ben 2. üyelik açtım da bunları mı yazdım' diyesim geliyo, resmen aynı şeyleri yaşıyoruz en ince detayına kadar.seninkinin aksine benim babam dengesiz,baba arkadaşların doğum gününe gidicem geç dönücem desem fırça çeker, baba ben ispanyaya gitmek istiyorum dedim bişey sormadan tamam dedi. hani genel olarak böyle beni sürekli şaşırtıyor.seninki en azından tutarlı bir insan.

benim okulum bir aya bitiyor ve evden gitmenin planlarını yapıyorum, sen de geleceğini kurtarmaya çalış.

bu arada ben de konuşur konuşmaz ağlıyordum ama bir kaç kez çok şiddetli kavga ettik çok ağır konuştum bütün duygularımı döktüm o günden beri daha sakinim ağlamak konusunda, o kavgalar yüzünden uzun süre aramız kötü olsa da psikolojik olarak iyi geldi bana içimi dökmek

açıkcası son krizi bu yurtdışı eğitimiyle yaşadık. yani ben yaşadım onda bişey yok. yine ağlaya ağlaya odama geldim ben.

okulum yazın bitecek benim de ve benim sürekli kurduğum hayallerim yıkılıyor, şöyle belirteyim
1- 1 aylık rusyaya rusça kursuna gidicektim (katılamadım)
2- 5 günlük viyana turuna katılacaktım (gidemedim)
3- masterımı yurtdışında yapacaktım, fuarlara gidip bilgiler aldım (ona da gidemicem)
4- masterdan döndük dil okuluna gitmeye karar verdim (ona da gidemiyorum)

ben dil eğitimimi tamamladıktan sonra ingiltereye gitme istiyorum istiyorum. maksimum 6 ay sürecek bir kurs, türkiyeye dönünce de direk yüksek lisansa başlayıp çalışmaya başlamayı plandım. ama ona kalırsa hemen yuksek lisansa başlayacakmışım. yüksek lisans bitince 6 ay dil okuluna gidecekmişim. yüksek lisansla birlikte çalışırsam 6 aylık dil okuluna gideceğim için (iyi bir kurumda düzgün bir iş bulsam dahi) işte ayrılıp dil okuluna gidecekmişim. sizce mantıklı mı? 6 aylık eğitmi bitirdikten sonra yüksek lisansa başlamak daha mantıklı değil mi kaldı ki yüksek lisansım da ingilizce olacak. inanılmaz bir alt yapı oluşturmayacak mıydım kendime ?
malesef her seferinde ümitlendirip, hayallerimi bu şekilde darmadağın ediyor. hiç bişeye hevesim kalmadı artık.

jellybonbon · 11 Ocak 2014

elotik .!.:
Aynı sorun bende de vardı biliyo musun.. Babamı kaybettim şimdi, o zamanları çok net hatırlıyorum ama azıcık sesini yükseltse ağlamaya başlardım. Bu da kız çocuklarının babaya aşırı düşkünlüğünden oluyor sanırım. Herkeste aynı değil de ben bi tek kendimi böyle sanırdım yalnız değilmişim. Bu durum atlatılmıyo ama bununla yaşamaya alışman gerekiyo.

Allah rahmet eylesin, açıkcası ben böyle içime atıp türlü türlü hastalıklar yaşayıp ağlayıp ağlayıp gençliğimi tüketmek istemiyorum. bir çıkış yolu arıyorum. bir kere mektup yazmayı denedim, onu da yazıp veremedim.

jellybonbon · 11 Ocak 2014

Tatli_Krizi .!.:
Benim de babamla iletişimim problemli hatta abimin de,sert mizaçlıdır babam.İşimiz dolayısıyla aşırı da sinirli bir insandır.Birşeyi bozarsak evdeki herhangi birşey olabilir,hemen daha dinlemeden bağırır çağırır.Şiddet görmedik Allah'a şükür öyle bir derdimiz yok ama iletişimimiz de herhangi yabancı biriyle oldugu kadardır emin olun öyle.Babamdan daha yakın olduğum amcam var iki tane iki tane de dayım.Babam soğuk biri oldukça gidip konuşasım da gelmez hiç mecburi konular dısında sıfıra yakın bir iletişim söz konusu...

Şükür ki annem var onunla konusuyorum bazen bir isteğim oldugunda annemle iletirim babama isteğimi.Tuhaf bir aile ilişkilerimiz var ama alışmışım tuhaf gelmiyor normal geliyor hatta.Annenizi aracı yapabilirsiniz bazı konularda ben hep öyle yapıyorum

bazı konularda annem aracı oluyor ama benim kendime dert ettiğim meseleler olmuyor onlarda malesef

Lambrusco · 11 Ocak 2014

jellybonbon .!.:
açıkcası son krizi bu yurtdışı eğitimiyle yaşadık. yani ben yaşadım onda bişey yok. yine ağlaya ağlaya odama geldim ben.

okulum yazın bitecek benim de ve benim sürekli kurduğum hayallerim yıkılıyor, şöyle belirteyim
1- 1 aylık rusyaya rusça kursuna gidicektim (katılamadım)
2- 5 günlük viyana turuna katılacaktım (gidemedim)
3- masterımı yurtdışında yapacaktım, fuarlara gidip bilgiler aldım (ona da gidemicem)
4- masterdan döndük dil okuluna gitmeye karar verdim (ona da gidemiyorum)

ben dil eğitimimi tamamladıktan sonra ingiltereye gitme istiyorum istiyorum. maksimum 6 ay sürecek bir kurs, türkiyeye dönünce de direk yüksek lisansa başlayıp çalışmaya başlamayı plandım. ama ona kalırsa hemen yuksek lisansa başlayacakmışım. yüksek lisans bitince 6 ay dil okuluna gidecekmişim. yüksek lisansla birlikte çalışırsam 6 aylık dil okuluna gideceğim için (iyi bir kurumda düzgün bir iş bulsam dahi) işte ayrılıp dil okuluna gidecekmişim. sizce mantıklı mı? 6 aylık eğitmi bitirdikten sonra yüksek lisansa başlamak daha mantıklı değil mi kaldı ki yüksek lisansım da ingilizce olacak. inanılmaz bir alt yapı oluşturmayacak mıydım kendime ?
malesef her seferinde ümitlendirip, hayallerimi bu şekilde darmadağın ediyor. hiç bişeye hevesim kalmadı artık.

Yüksek lisans kesin Ingilizce olacaksa, tabiki önce gitmeniz daha mantikli.
Fakat Türkce agirlikli olacaksa, sonra gitmeniz daha mantikli.

Babaniz konusunda yardimci olamayacagim sanirim, bu kisilikleri oturmus insanlari degistirmenin bir yolu yok. Kavgalarin da bazen bir yarari yok. Keske anneniz biraz baskin ve sizden yana bir karakter olsaymis.

Ise baslayip kendi ayaklarinizin üzerinde durdugunuzda belki biraz daha "hayir ben böyle istiyorum ve yapacagim" diyebilirsiniz diye düsünüyorum.

jellybonbon · 11 Ocak 2014

Lambrusco .!.:
Yüksek lisans kesin Ingilizce olacaksa, tabiki önce gitmeniz daha mantikli.
Fakat Türkce agirlikli olacaksa, sonra gitmeniz daha mantikli.

Babaniz konusunda yardimci olamayacagim sanirim, bu kisilikleri oturmus insanlari degistirmenin bir yolu yok. Kavgalarin da bazen bir yarari yok. Keske anneniz biraz baskin ve sizden yana bir karakter olsaymis.
Ise baslayip kendi ayaklarinizin üzerinde durdugunuzda belki biraz daha "hayir ben böyle istiyorum ve yapacagim" diyebilirsiniz diye düsünüyorum.

şuan lisans eğitimimi de ingilizce alıyorum, ama konuşmak konusunda oldukça zayıfım. özellikle yüksek lisansa başlamadan önce bu konuyu tamamlamak istiyorum. kaldı ki cv me yazacağım o dil eğitimi, yüksek lisansla birlikte iş arama sürecimde bana oldukça iyi referans sağlayacak. kaldı ki yüksek lisansda ki ingilizce daha akademik ve ileri seviye de olduğu için bu dil eğitiminin bana iyi geleceğini düşündüm. bir de evden biraz uzaklaşıp kendimi bulmama vesile olacağını düşünüyorum. bu kadar yoğun eğitim hayatına 6 aylık bir ara vermek ve farklı bir tecrube eklemek hem kendim hem de geleceğime ışık tutmak acısından fayda sağlayacak. ama gel de bunu ona ağlamadan anlat işte..

Baharyagmuru35 · 11 Ocak 2014

Konuyu ve yorumları okudum arkadaşın da dediği gibi yüksek lisans ingilizce ağrlıklı olacaksa ilk dil kursuna gitmek daha mantıklı ama türkçe ise tam tersi daha mantıklı ..
Öteki konuya yani asıl konuya gelirsek bence artık biraz sert çıkıp kendini diğer insanlara karşı savunduğun gibi babana karşıda savunmayı öğrenmelisin .. Koskoca kız olmuşsun bir birey olmuşsun bir mesleğin olacak ayaklarının üzerinde durabilecek konuma geleceksin mezun olduğun zaman .. Ve artık karşı çıkabilmeyi öğrenmelisin baban da olsa .. Hayatını yönetmeye ergenliğin bitene kadar hakkı var tabikide seni korumak amaçlı olgun olmaıdğn için sana bakmak amaçlı ama sen artık kendi kararlarını verebilecek doğru olanı görebilcek yaştasın ve babanın da bunu görmesi gerek .. Babanın bunu görmesi içinde karşısında ağlamak yerine seninde ona sesini yükseltmen gerekir bi yerde .. Tabiki tartış karşı gel demiyorum ama bazen gerçekten sesini yükseltmeden karşındaki anlamıyo kafasına basmıyo ..
Başka yolu yok bence bunun .. Çok fırsat vermişsin bence babanın böyle davranmasına karşı .. Biraz daha rahat olmalısın ona da bu durumu alıştırmalısın . Nerdesin diye sorduklarında eve gittiğin halde yüzüne pat diye telefonu kapatmayı biliyolarsa sen de tafra yapmayı bilmelisin ...

jellybonbon · 11 Ocak 2014

dcs_07 .!.:
Konuyu ve yorumları okudum arkadaşın da dediği gibi yüksek lisans ingilizce ağrlıklı olacaksa ilk dil kursuna gitmek daha mantıklı ama türkçe ise tam tersi daha mantıklı ..
Öteki konuya yani asıl konuya gelirsek bence artık biraz sert çıkıp kendini diğer insanlara karşı savunduğun gibi babana karşıda savunmayı öğrenmelisin .. Koskoca kız olmuşsun bir birey olmuşsun bir mesleğin olacak ayaklarının üzerinde durabilecek konuma geleceksin mezun olduğun zaman .. Ve artık karşı çıkabilmeyi öğrenmelisin baban da olsa .. Hayatını yönetmeye ergenliğin bitene kadar hakkı var tabikide seni korumak amaçlı olgun olmaıdğn için sana bakmak amaçlı ama sen artık kendi kararlarını verebilecek doğru olanı görebilcek yaştasın ve babanın da bunu görmesi gerek .. Babanın bunu görmesi içinde karşısında ağlamak yerine seninde ona sesini yükseltmen gerekir bi yerde .. Tabiki tartış karşı gel demiyorum ama bazen gerçekten sesini yükseltmeden karşındaki anlamıyo kafasına basmıyo ..
Başka yolu yok bence bunun .. Çok fırsat vermişsin bence babanın böyle davranmasına karşı .. Biraz daha rahat olmalısın ona da bu durumu alıştırmalısın . Nerdesin diye sorduklarında eve gittiğin halde yüzüne pat diye telefonu kapatmayı biliyolarsa sen de tafra yapmayı bilmelisin ...

evet tam olarak dediğiniz gibi yaptıgım bir dönem oldu, artık gerçekten tak etmişti artık bırakın 8de nerdesin demeyi gittikçe o eve dönüş sürecini daha erken saatlere çekiyordu, 18:30da nerdesin diye aramaya başlamıştı, artık yine şuradayım diyip telefonu yüzüme kapattı, eve gelip tafra yaptığım yani direk odama girdiğim için 6 ay boyunca bir baba kızıyla, kızı da babasıyla aynı evin içinde olmasına rağmen 6 ay konuşmadık.

Baharyagmuru35 · 11 Ocak 2014

jellybonbon .!.:
evet tam olarak dediğiniz gibi yaptıgım bir dönem oldu, artık gerçekten tak etmişti artık bırakın 8de nerdesin demeyi gittikçe o eve dönüş sürecini daha erken saatlere çekiyordu, 18:30da nerdesin diye aramaya başlamıştı, artık yine şuradayım diyip telefonu yüzüme kapattı, eve gelip tafra yaptığım yani direk odama girdiğim için 6 ay boyunca bir baba kızıyla, kızı da babasıyla aynı evin içinde olmasına rağmen 6 ay konuşmadık.

Eve girme saatleri konusunda tmm akşam 8 ideal bi bayan için ama hayatıınıza karışması konuusunda bence sonucunda ne oolursa olsun biraz sesinizi yükseltip artık kendi kararlarınızı kendinizin verebileceğinizi ona göstermeniz bu duruma alışmasını sağlamalısın ..

jellybonbon · 11 Ocak 2014

o kadar fazla çıkmaza sokuyor ki beni, öyle koşulsuz kabul etmeye başladım. itaatkar gibi hissediyorum kendimi. nasıl bir evlat babasına "ben" diyemez ki. saygısızlık yapmak anlamında söylemiyorum ama kendi hayatımla alakalı karar vermekte bu kadar etkisiz bırakılmak beni nasıl hayata hazırlar ki..

Baharyagmuru35 · 11 Ocak 2014

jellybonbon .!.:
o kadar fazla çıkmaza sokuyor ki beni, öyle koşulsuz kabul etmeye başladım. itaatkar gibi hissediyorum kendimi. nasıl bir evlat babasına "ben" diyemez ki. saygısızlık yapmak anlamında söylemiyorum ama kendi hayatımla alakalı karar vermekte bu kadar etkisiz bırakılmak beni nasıl hayata hazırlar ki..

ben demeyi öğrenmeli biraz sesini yükseltmeli ve ona artık kendi kararlarını kendin verebilceğin olgunluğuna ulaştığın fikrini alıştırmalısın .. İyi gecelerr .)

jellybonbon · 11 Ocak 2014

dcs_07 .!.:
ben demeyi öğrenmeli biraz sesini yükseltmeli ve ona artık kendi kararlarını kendin verebilceğin olgunluğuna ulaştığın fikrini alıştırmalısın .. İyi gecelerr .)

teşekkür ederim, aglasam da ses çıkarmayı deneyeceğim

witch hunt · 11 Ocak 2014

Bi gun bi kahve yapip baba seninle konusmak istediklerim var musait misn diyip konusucam ama senden tek bir sey istiyorum o da sozumu kesmemen eger sana uymayan seyler varsa lutfen sozum bittikten sonra itiraz et..ve hemen basla eger araya girerse baba bu benim icin onemli lutfen kendimi ifade etmeme izin ver de ve konus..sakin ol derin nefes al bu senin hayatin babanin degil...Unutma..

neden babamla konuşmaya başlayınca ağlıyorum? Lütfen okuyun

Aktif Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Aktif Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Aktif Üye

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Popüler Üye

Guru

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Yeni Üye

Aktif Üye

Guru

Aktif Üye

Guru

Aktif Üye

Guru

Aktif Üye

1gunluk SucukluKuruFasulye

Benzer Konular