- Konu Sahibi muhtelif89
-
- #1
yine başaramadım daha dogrusu insanların benden nefret etmesini nasıl başarıyorum bilmiyorum.. ben mi cok alınganım herşeye alınıp aglıyorum.. sonra aglıyorum die insanlar bana gıcık kapıyo uzak duruyo benden.. hiç kimse benden taraf degil ben hep yalnızlıga itiliyorum... espirili rahat bir kızım eglenceliyim.. ama heralde bu fazla samimiyet getiriyo ve benımle istedikleri gibi dalgagecebiliyolar.. şaka yaptık diyolar ama aglıyorum ota boka... herkez bana bagırıyomuıs kimse beni bir türlü içten sevmiyormuş gini geliyo cocukluktan beri böyle ... ilk okuldan beri böyleyim sorunum ne benim... çözemedim doktara gitsem hastanede piskolog yok sanırım özelde pahalıdır :/
ölmek istiyorum nefret ediyorum kendimden
Neden,amansız bir hastalığın,devasız büyük bir derdin mi var.Allah bir uzb-vunu eksik mi yarattı.Anen baban eşin dostun herkes mi sendne nefret ediyor.Evden mi kovuyorlar.Evlendin de koca dayağı mı yiyiyorsun.Evladın var da çaresiz bi şekilde büyütmeye mi çalışıyorsun.Bak kendin diyorsun herşeye alınıyorum,fazla samimiyim ağlıyorum.
Hayattaki en büyük psikolojik tedavi yöntemi şükretmektir ve duadır.Annen baban evin bir işin iyi kötü az çok bi gelirin,etrafında şaka yapabildiğin insanlar varsa nedir bu ölmek istemek.Aç pencereyi bir nefes al ya.Allah ım bugünüme şükürler olsun de.Kimseyi de fazla takıp gereksiz gözyaşı dökme.Hayat bu.Ne insanları değiştirebilirsin ne de herkesin senin düşündüğün gibi düşünmesini sağlayabilirsin.Tarzın ve tavrın olsun.Soğuk olma,ama mesafeli ve ölçülü olmayı da bil.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?