canım ben 24 yaşında evlendim ama okul iş vs derken evden uzun bir süre uzaktım belki de oyüzden bilmiyorum ama bu kadar evlilikten soğuyacak boyuta gelmedi birazde insan evlilikten korkuyor o dönem bilmediğin bir başlangıç bir süreç istiyor....
ama ailenle evlendikten sonra da yine aynı sıklıkla olmasada görüşebilirsin ve inan eminim hepimizde vardır ailenin iyi olması seni 10 kat daha mutlu ediyor annem beni biz babanla şimdi şuradayız diye aradığında kendim gitmiş gibi mutlu oluyorum gerçi onlar bizden çok çok daha fazla geziyorlar o ayrı
hiç olumsuz şeyler düşünme inan senn için herşey çok güzel olacak :)
bende nişan yüzüğmü takarken babamın parmagnın titrediği hissedince.....
ne kadar iyi olursa olsun diğer taraf..ne kadar iyi olursa olsun evleneceğin kişi.
sana hiçbirzaman canın gibi bakmıorlar.
bir yerde bı uzaklık oluyor. off nası anlatsam ki şimdi
annem beni cıldırtsada.babamla soguk olsakta.bazen bana değer vermediklerini düşünsemde...
nişanlım için ölürüm diyorum.ama değersiz oldugumu.yani değerin sınırı oldugnu bana herfırsatta hatırlatıyor.
hele ailesi.pffff.
ele karısıyosun.
bence yasla bı alakası yok.herkes aynı seyı yasamıstır bence.anlattıklarını eger bende yasamıs ve dusunuyor olsaydım aynı seylerı hıssederdım emınım.ben severek evlendım uzun zaman bekledım esımı ıstedıgım oluyordu ama o baba evınden anne kucagından ayrılınacagı gun perısan olmustum.hem aglarım hem gıderım dıye dıye geldım buraya.normal su an yasadıkların.Rabbım bır omur boyu huzur ve mutluluk versın ınsallah.hamıleyım kızlar dogum yaptım dıye guzel haberlerını alalım ınsallah.mutluluklar dılerım... :teselli:
teşekkür ederim
ne bileyim arkadaşlarım yaşından dolayı herşeyin farkındasın küçük evlensen bu kadar önce üzülmeye başlamazdın dediler....-tatlicadiarzu-
ay ağzından bal damlıyor daha hiç çocuk kısmını düşünmemiştim inşallah canım:1hug:
Alakası yok -tatlicadiarzu- ben küçük evlendim ama duygusallık ruhumda olduğu için bende böyle düşünürdüm.
Bana takıcakları altınlar evime alınacak eşya bi yere kadar önemliydi benim için düşünmüyodum bile şuyum olsun buyum olsun diye.
Ama evliliğe yaklaştıkça bende aynı şeyleri hissettim. Annem çok mutlu oluyodu helede ufak evleniyo bi sıkıntı çekmesin diye ama ben onun olmadığını düşünüyodum.
Nişanlıyken eşim yani nişanlım -tatlicadiarzu- harçlık veriridi bana ben çaktırmadan anneme verirdim.
Çeyiz için ne alınıcaksa en hesaplısı olsun ne gerek var pahalısına derdim kabul etmezlerdi bi kere alınıcak diye en iyisi olsun derlerdi senağlama zabah zabah duygulandım yav
Ne zor günlerdi Allahım bu günüme şükürler olsun.
bu duygusallığı bir ben yaşamıyorum o zaman senağlama
peki çabuk geçiyor mu evleince sanki hep ağlayacak evime dönmek isteyecekmişim gibi geliyor... birde gözüm kara herşeyi bir kalemde silip dömekten korkuyorum....
anneme daha çok şey yapacaktı ama hepsi yarım kaldı....şu an hep bana çalışılıyorlar.. senağlama
teşekkür ederim
ne bileyim arkadaşlarım yaşından dolayı herşeyin farkındasın küçük evlensen bu kadar önce üzülmeye başlamazdın dediler....-tatlicadiarzu-
ay ağzından bal damlıyor daha hiç çocuk kısmını düşünmemiştim inşallah canım:1hug:
canım ne kadar hassasın daha önce hiç açtığın konulara denk gelmedim ben.bende evlenirken senin kadar çok duygusal olmuştum evliliğimin ilk zamanlarıda öyleydim annemlere eşimle oturmaya giderdik ben eve dönmek için kalktığımda ağlamaya başlardım insan garipsiyor haliyle aklım hep onlarda kalıyordu ama geçici bir durum bu.bu arada benimde annemim bulaş.makinesi yok ama inan biz de birşey olunca onlar kendilerininmiş gibi seviniyorlar onun için sen üzülme...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?