- 23 Mayıs 2007
- 3.705
- 1.993
- 723
bir türlü anlam veremiyorum.... neden hem ağlarız hemde gideriz???
nikahım düğünümden 1 ay önce oldu bir an Allahım ne yapıyorum ben
ne işim var burada dedim... annem babam karşımda ağlamaklı bir ifade....
ben zaten salya sümük.... o an kalkıp gitmek istedim yapamadım...
neydi beni geri çeviren bilmiyorum..
düğünüme 8 gün kala dini nikahım kıyıldı ve aynı şeyleri hissettim..
yine ne olduğunu bilmediğim bir kuvvet beni koltuğa bağladı..
kendi evimde baba evinde kalmak istedim... ama sevdiğimle gitmekte istedim..
1 hafta sonra kına gecem vardı sanki cenaze çıkıyormuşcasına ağladım
freni patlamış kamyon gibiydim duramıyordum...
zavallı kocam... yanımda oturuyor yeter artık şimdi bende ağlıycam diyordu..
tüm bu ağlamalarıma rağmen yine de onun olmak istiyordum.....
ama evlenmek de istemiyordum ne çelişki değil mi?
ertesi gün düğün günüm.... abim kuşağımı bağladı kendimi nasıl tuttum bir Allah bilir..
Eşim elimi sıkıca tutmuş ağlamıyayım diye çabalıyordu..
başardım gözlerim doldu ama tuttum ağlamadım...
ama o salondan çıkarken ; annemi ,babamı ,abimi arkamda bırakırken
hissettiklerim ...
döktüğüm gözyaşının ne haddi nede hesabı var...
ama yine de eşimle gittim geri dönemedim...
peki neden? hem ağladım hem gittim bunu hala çözmüş değilim..
o günler aklıma geldikçe hala ağlarım... ama sebebini bilemem peki ya siz? :asigim:
nikahım düğünümden 1 ay önce oldu bir an Allahım ne yapıyorum ben
ne işim var burada dedim... annem babam karşımda ağlamaklı bir ifade....
ben zaten salya sümük.... o an kalkıp gitmek istedim yapamadım...
neydi beni geri çeviren bilmiyorum..
düğünüme 8 gün kala dini nikahım kıyıldı ve aynı şeyleri hissettim..
yine ne olduğunu bilmediğim bir kuvvet beni koltuğa bağladı..
kendi evimde baba evinde kalmak istedim... ama sevdiğimle gitmekte istedim..
1 hafta sonra kına gecem vardı sanki cenaze çıkıyormuşcasına ağladım
freni patlamış kamyon gibiydim duramıyordum...
zavallı kocam... yanımda oturuyor yeter artık şimdi bende ağlıycam diyordu..
tüm bu ağlamalarıma rağmen yine de onun olmak istiyordum.....
ama evlenmek de istemiyordum ne çelişki değil mi?
ertesi gün düğün günüm.... abim kuşağımı bağladı kendimi nasıl tuttum bir Allah bilir..
Eşim elimi sıkıca tutmuş ağlamıyayım diye çabalıyordu..
başardım gözlerim doldu ama tuttum ağlamadım...
ama o salondan çıkarken ; annemi ,babamı ,abimi arkamda bırakırken
hissettiklerim ...
döktüğüm gözyaşının ne haddi nede hesabı var...
ama yine de eşimle gittim geri dönemedim...
peki neden? hem ağladım hem gittim bunu hala çözmüş değilim..
o günler aklıma geldikçe hala ağlarım... ama sebebini bilemem peki ya siz? :asigim:
Son düzenleme: