• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

neden hem ağlar hem gideriz?

CitlembiK

Bir kalbe girmek nasip, kalmak marifet...
Kayıtlı Üye
23 Mayıs 2007
3.705
1.993
723
bir türlü anlam veremiyorum.... neden hem ağlarız hemde gideriz???
nikahım düğünümden 1 ay önce oldu bir an Allahım ne yapıyorum ben
ne işim var burada dedim... annem babam karşımda ağlamaklı bir ifade....
ben zaten salya sümük.... o an kalkıp gitmek istedim yapamadım...
neydi beni geri çeviren bilmiyorum..
düğünüme 8 gün kala dini nikahım kıyıldı ve aynı şeyleri hissettim..
yine ne olduğunu bilmediğim bir kuvvet beni koltuğa bağladı..
kendi evimde baba evinde kalmak istedim... ama sevdiğimle gitmekte istedim..
1 hafta sonra kına gecem vardı sanki cenaze çıkıyormuşcasına ağladım
freni patlamış kamyon gibiydim duramıyordum...
zavallı kocam... yanımda oturuyor yeter artık şimdi bende ağlıycam diyordu..
tüm bu ağlamalarıma rağmen yine de onun olmak istiyordum.....
ama evlenmek de istemiyordum ne çelişki değil mi?
ertesi gün düğün günüm.... abim kuşağımı bağladı kendimi nasıl tuttum bir Allah bilir..
Eşim elimi sıkıca tutmuş ağlamıyayım diye çabalıyordu..
başardım gözlerim doldu ama tuttum ağlamadım...
ama o salondan çıkarken ; annemi ,babamı ,abimi arkamda bırakırken
hissettiklerim ...
döktüğüm gözyaşının ne haddi nede hesabı var...
ama yine de eşimle gittim geri dönemedim...
peki neden? hem ağladım hem gittim bunu hala çözmüş değilim..
o günler aklıma geldikçe hala ağlarım... ama sebebini bilemem peki ya siz? :asigim:
 
Son düzenleme:
senağlama O ğün aklıma geldi gene bi tarafta ailemden ayrılmanın acısı alıştıgın evden alıştıgın yatagından ayrılmak korkutuyodu ama kendi aileni kurmak buda heyacanlandırıyodu sanırım bunlar sebeb hem aglarım hem giderim sözüne :1rolleyes:
 
ama tuhaf değilmi?
bir tercih yapman gerekiyor....
bi tarafta kaç yıllık ailen aynı evi paylaştığın iyi ve kötü gününde yanında olan
senin uğruna hayatlarını verebilecek olan insanlar..
diğer tarafta bir kaç yıldır tanıdığın ve bir tutkuyla bağlandığın bir adam...
ve seçim o adamdan yana....
 
ben hiç ağlamadım neden bilmiyorum ailemde ben ağlamayım diye ağlayamadı ama arkamdan çok ağlamışlar ama biliyormusunuz düğün cd lerimi seğrettiğimde çok ağlıyorum
 
benide ağlattın yani :) :( nasip önüne kim geçmiş de dimdik durmuş ki
 
yaa şimdi çokkötü oldum senin bu anlattıkların varya işte şimdiden beni düşündüren şeyler iyi dayanmışsın ben bayılırım heralde nasipse okullar kapanınca evliniyorum inşaallah. işte evden çıkarken babam kuşağımı bağlarken koparım heralde yok ya ben sakinleştirici almazsam yapamam senağlama
 
insanın hayatında unutamadığı en özel anlardan biri...
umarım sende bu günlerini en güzel şekilde yaşarsın..
bana kalırsa sakinleştirici falan alma... kendinde ol ve ne yaşıyacaksan
hepsi gün gibi aklında kalsın... seni monotonlaştırıcak bir ilaç almamanı öneririm
 
ahh ahh hepimiz yaşadık bu duyguları ama şöyle düşündüğümüzde bizimde bir yuvamız oluyor çoğalıyoruz kendimizce düzenli bir hayatımızın olması da güzel Allah ne kimseyi baba evinde bıraksın ne de geri göndersin bende ağladım ama alıştım artık Rabbim böyle yazmış herkese de hayırlısıyla nasip etsin inşallah...
 
Allah ne kimseyi baba evinde bıraksın ne de geri göndersin Rabbim böyle yazmış herkese de hayırlısıyla nasip etsin inşallah...
Amin inşallah..... umarım herkes en az benim kadar mutlu olur....
 
çitlembik bende 3 ay önce evlendim aynı anlattığın duygulardaydım evlenmek istemiyodum ama vazgeçemiyodumda o kadar ağladımki gelin alıcı günü babam kuşağı bağlarken bayılıodum.ilk 1 ay hep kendi annemlerin evini aradım oraya gidince işte burası benim evim diyodum kendi evime gelince ağlıyodum.çok kötüydüüüü.şimdi alıştım ama yaramı deştin
 
yazılarını çok beğeniyorum canım çok hoşuma gidiyor

çok güzel bir konuya değinmişsin çok sevgi dolusun
ama her insan böyle değilmidir hem ağlar hem gider evlendikten sonra bile sürekli ağlar anne özlemi aile özlemi çok ağır basar dimii
 
ben ağladığım günleri unuttum aradan 13 sene geçti şimdi kızım giderken nasıl dayancam die düşünüyorum allah herkese hayırlı nasipler versin çok zor anne için dahada zor oluyormuşta haberim yokmuş beni şimdiden düşündürmeye başladı kızıma bakınca birgün gidecek diye aklıma gelip duruyor sevgiyle kalın arkadaşlar
 
Çiçek benim içinde herkes öyle dedi.. zaten kına gecem bir faciaydı... eşimin amcası kameraya çekiyordu..
ve düğünden sonra espiriyi patlattı... o kadar çok ağladı ki göz yaşlarından kamera nem tutup bozuldu.
tabi sinirlendim ama bişey demedim.. Samsundan mı geldin? bende Samsunluyum.... ayrıca Ankara doğumluyum..
Neyse bunlar gelip geçiyor.. Allah hepimize sağlık ve huzur versin...
 
yazılarını çok beğeniyorum canım çok hoşuma gidiyor

çok güzel bir konuya değinmişsin çok sevgi dolusun
ama her insan böyle değilmidir hem ağlar hem gider evlendikten sonra bile sürekli ağlar anne özlemi aile özlemi çok ağır basar dimii

teşekkür ederim ilgilendiğin için... haklısın o ana kokusu insanın içini dağlıyor..
Bİr arkadaşım var yaklaşık 3 yıllık evli ve ailesini sadece mübarek gün ve gecelerde ziyaret eder..
hastalıkta bile nadir dir gelişi... nasıl dayanır bilmiyorum..
ben anneme sık sık gidiyorum arkadaşımın annesi beni gördükçe üzülüyor...
bekarkende ailesiyle çok yakın değillerdi zaten hep soğuk dururdu annesine karşı..
evlenince manevi olarak iyice uzaklaştı....
ben ağladığım günleri unuttum aradan 13 sene geçti şimdi kızım giderken nasıl dayancam die düşünüyorum allah herkese hayırlı nasipler versin çok zor anne için dahada zor oluyormuşta haberim yokmuş beni şimdiden düşündürmeye başladı kızıma bakınca birgün gidecek diye aklıma gelip duruyor sevgiyle kalın arkadaşlar
yaaa işte annen seni nasıl verdiyse sende öyle vericeksin...
hiç kolay olmaz herhalde.. Allah mutlu mesut eder inşallah ta sende böylelikle avunursun..
 
Kızlar bende kuşağım bağlanırken ağlamamıştım çünkü babam kalp hastası bir şey olur diye ama arabaya bindikten sonra çok ağlamıştım. Babam düğünde ben oynarken bile bana bakıp ağlıyordu. senağlama Düğün bitip eve geldiklerinde de babam sesli olarak ağlamış annem anlatmıştı aynı şekilde ben de düğün gecesi koca gece ağladım. Eşim anlayışla karşıladı ama adamın en özel gecesini mahvettim :sm_cool: Aklıma geldi yine yaa senağlama
 
ben yaz basında evlenıcem bılmıyorum nasıl bısey oldugunu ama evımden aglayarak cıkmak ıstemıyorum başarabilirsem eğer.:1rolleyes:
birde ben şey duydum batıl inanç ama evden çıkarken sakın arkana bakma dedi geçenlerde bi büyüğüm iyi değil dedi sadece anlamadım bende :1no2:
 
ooo çitlenbik bacı ya ne damar bı konuya bende cok kotu ayrıldımya evde abım belimin kusagını baglarken basladım aglamaya samsundan ankaraya kadar dugundede cok agladımya abımlerı yegenlerı abılerımı annemı babamı herkesı o halde gorunce yıkıldımya bırde ınsan neye sınır oluyor bılıyormusun erkek tarafı neseyle guluyorya o an aglarken bıle sınırden olduruyotrlar ınsanı ben eve geldıgımde esımın tarafındakıler kendı tarafımdakıler hayatımızda senın kadar aglayan gelın gormedık dedıler bızım tarafın kısları uzaga gıtmemeye bır daha karar kıldılar tabııı bırde babam ayrılırken sakın arkana bakmadan gıt demıs anneme yoksa hıc ayrılamayız demsıya ahh babam ahha arkana bakmadan gıtdın gercektende neyse kıslar ne yapalım allahın yaızsı bu evde olsak evde kaldın oluyor evlensek aile hasretı bu devran boyle gelmıs boyle gıder..............
 
bu yazılanları okuyunca sanki bende evlenmişim o günleri yaşıyorumda bogazımda düğümlenen bişeyler oldu tarifi yok bu ifadelerin.
 
Benim nikahım da düğünümden bir ay önce yapılmıştıı..
Annemin o bir ay içinde öyle üzgün görürdüm ki kendimi zor zapederdim :(
sewdiğimle olmak isterdim ama o ewden de cıkmak istemezdim böyle işteee
zor oldu bana göre alışmak ço kzor
Tam 1 yıl kendime gelemedim yeni ewimde misafirdim sanki
sanki eski ewime dönecekmişim gibi hissederdim
off offff..........
 
ben eşimle evlenirken hiç ağlamadım.. ailemin maddi durumu iyi sayılırdı.. güzel bir şehirde, şehir meydanında oturuyorlardı.. ben ise eşimle evlendiğimde doğunun en ücra yerine en ücra köşesine gideceğimi biliyordum... buna rağmen ailemden ayrıldığıma üzülmedim hiç... eşimin gözlerine her bakışımda, onun gözlerindeki sevgiyi her hissettiğimde babamdan yediğim gerekli-gereksiz hırpalanmalar, dayaklar geliyordu gözmün önüne... belki benim evlenişim babamdan bir kaçıştı..onun baskılarından, eleştirilerinden sıkılmamdı.. bu düşünceyle yanlış bir insanın eşi de olabilirdim.. bu kaçış uğruna en olmadık insanla da evlenebilirdim.. ama sanırım allah yüzüme baktı benim.. eşim bu dünyadaki sahip olduğum en büyük mutluluk, en büyük güzellik.. en azından gün aşırı baba evimdeki gibi hırpalanmıyorum dayak yemiyorum.. salaksın aptalsın gibi kelimelere de maruz kalmıyorum...babamı yine seviyorum.. ama onu kilometrelerce uzaktan sevmek bence daha güzel... eşimle on kere evlenecek olsam, onunda da asla ağlamam... hem gülerim, hem de giderim arkadaşım...
 
Back
X