Nefes alamıyorum artık...

pasif erkeğe erkek gözüyle bakılmaz... hem annesini hem de seni kırmadan orta yolu bulan cümleler kullanabilirdi... varsın olmasın bu iş... ama en azından aklında böyle annesinin laflarının arkasına sığınmış bir adam olarak kalmasaydı... o zaman 3 sene geçirdik birlikte ama karakterliydi en azından derdin...bir arkadaş da bahsetmiş... 3 sene neden umut verdi diye... insan bilmez mi ailesinin görüşlerini...seni ilk tanımaya başladığı günlerde annesinin onay vereceği türden bir ilişki olup olmayacağını muhtemelen kestirmiştir...ona rağmen devam ettirmiş...bu ana oğuldan zarardan başka bişi gelmez...bizim ailede de benzer örneği var... adam annesini her zaman ön planda tutuyor...annesinin tepki koyduğu şeylerde hemen annesinin tarafında yer alıyor... adam adam değil çünkü...ayrılık acısı zamanla geçince onun yüzüne tükürmekten başka his olmayacak içinde ona karşı...