- Konu Sahibi Nassilyani
-
- #1
bıktım
annemin kininden
nefretinden bıktımmm
onunla bi yere gitmek bana en büyük eziyet
dün akşam düğündeydik güle oynaya gittik yanyana oturuyoruz bi komsumu gördüm aa ne kadar zayıflamış dedim aşıktır dedi ters ters baktım
o kadın evli günah alıyosun dedim
yanımıza gelene önüzden geçene her gördüğüne takacağı bir kulp var mutlaka
bütün akrabalarımıza da öyle inanın kendi babasından bile nefret ediyo
mahallede kimse annemin bu huyu yüzünden kapımızı açmıyo
geçen gün diyoki gözüm daldı misafir gelcek galiba dedim
aman kimse gelmesin ne hizmet edebilirm ne güler yüz gösterebilirim diyo
tam bi umutsuz vakaasın anne dedim
kardeşimin düğünü olucak herhalde misafir gelicek ama gülmek istemiyomuş
yüzü hep sirke satar sebebli sebebsiz herseye bağırır inan o kadar bıktım kı anlatama
biz aynı arpmandayız ben üst kattayım kızım sürekkli ananesini istiyo bi bakıyorum iyi davranıyo bi bakıyom aşırı derece sinirli
ben ne yapacağımı şaşırdım sizinle paylaşmak istedim belki biraz daha sinirim geçer
bu kadar nefretin psikolojik tedaviyle düzelebiliceğine inanıyomusunuz yorumlarınızı bekliyorum
bıktım
annemin kininden
nefretinden bıktımmm
onunla bi yere gitmek bana en büyük eziyet
dün akşam düğündeydik güle oynaya gittik yanyana oturuyoruz bi komsumu gördüm aa ne kadar zayıflamış dedim aşıktır dedi ters ters baktım
o kadın evli günah alıyosun dedim
yanımıza gelene önüzden geçene her gördüğüne takacağı bir kulp var mutlaka
bütün akrabalarımıza da öyle inanın kendi babasından bile nefret ediyo
mahallede kimse annemin bu huyu yüzünden kapımızı açmıyo
geçen gün diyoki gözüm daldı misafir gelcek galiba dedim
aman kimse gelmesin ne hizmet edebilirm ne güler yüz gösterebilirim diyo
tam bi umutsuz vakaasın anne dedim
kardeşimin düğünü olucak herhalde misafir gelicek ama gülmek istemiyomuş
yüzü hep sirke satar sebebli sebebsiz herseye bağırır inan o kadar bıktım kı anlatama
biz aynı arpmandayız ben üst kattayım kızım sürekkli ananesini istiyo bi bakıyorum iyi davranıyo bi bakıyom aşırı derece sinirli
ben ne yapacağımı şaşırdım sizinle paylaşmak istedim belki biraz daha sinirim geçer
bu kadar nefretin psikolojik tedaviyle düzelebiliceğine inanıyomusunuz yorumlarınızı bekliyorum
kendı annemı okudum sanki..hayatım boyunca hıcbır arkadasıma ıyı davranmadı.küçükken bakardım onların annelerı bıze kızı gibi davranırdı ama benım annemın bir kovmadıgı kalırdı..1.sınıfa gidiyordum..köyde yaşıyoruz okul ile ev arası uzak.benda acayip sıkışmısım :) eve gelene kdr koyverdım gitti..aglaya aglaya gittim eve annem kucagına aldı benı optü..üzülme dedi..okdr hosuma gıttıkı..3 gün sonra yine okuldan geliyorum yine sıkıştım ama okdr degıl eve gıdebılırım..ben bilerek altıma yaptım.sorna eve gittim annemın gözüne baktım sevsin diye..o öyle yapmadı bu sefer bagırdı azarladı benı..sonra oturdum kendıme agladım bunu yapacak kdr sevgıye aç oldugum için..ben hicbirzaman annemın gögsune yatamadım saclarımı okşamadı..ona sorsan eğitimli ögretmen hep en iyisi o..ama bize o anasınıfındA cocuklara gösterdıgı sevgının yarısını göstermedı..kücükken anlamazdım sonra yavas yavas canım acımaya basladı.bızı sevmedıgını düşünmeye basladım..baskalarına bakıyordum annelerı öpüp kokluyor benımkı 3 ay görmesin sanki sabah cıkmısım evden gıbi hoş geldın deyıp iceri geciyor..hep para işi gücü..hep hırs...annem hakkında bunları söylemek bıle okdr canımı acıtıyorki..evlendım..kayınvalidem en başlarda gelip sarılırdı bana..ben yapamazdım..cünkü hiç böyle bişi yaşamadım ben sabah öperek uyandırılmak...hep dedimki öyle bir anne olmıycam ben..ama sinirlerim ona benziyor sanırım..malesef üzüm üzüme baka baka kararırmış..böyle olmaması için cok ugraşıyorum ama bazen eşime-annemın babama verdıgı tepkılerı verdıgımı görüyorum sonra korkuyorum kendımden..ve frenlıyorum kendımı...keşke böyle olmasaydı diyorum ınsan evlenınce ve uzakta olunca halbukı annesıne nasılda ıhtıyac duyuyor..aramak ıstıyorum anne senı sevıyorum demek.anne sana ihtiyacım var anne ne olur bu akşam yanında uyuyayım kokunu duyayım demek.ama diyemıyorum...onun soguk sesı tavrı aklıma gelıyor vazgeciyorum..ben hiç büyüyemedim hep cocuk kaldım hep sevgıye muhtac hep anneme hasret..bazıları annelerı kaybeder acısını yaşar hani.ben annem sağken annesız kaldım..hayt işte şimdi kendı ailemı kurdum birgün bebegımizde olucak..yeticekmi içimdeki boşlugu doldurmaya bilmiyorum..ama hep eksik kalıcam bunu biliyorum...
çok üzüldüm yazdıklarına
emınım cok iyı bir anne olursun
demekkı yapısı geregı soguk bırı
o yapmıyorsa sen yap
sarıl op sureklı anne dıye
gore gore oda yapacaktr
benım annemde soguktur bıraz ama ben gıdınce yanına dızının dıbıne otururum
ayaklarının altını hemen kaldırır operım sasırır hatta napıyosun fılan der
ayakta fılan yan yana duruken cekerım kendıme hızlıca operım sap sup'' ay bu kız benı severken oldurecek'' fılan der sakayla karısık
emın ol hosuna gıdecektır
anne olunca anlarsın derler yaa sende anlarsın evlat hıc sevılmez olur mu ıcı gıdıyordur ama gosteremıyordur sana
hıc konustun mu canım annenle bu konudan rahatsız oldugunu dıle getırdın mı
yaptıgnın farkında olmayabılır
rahatsız oldugunu dıle getır yanlıs yaptıgnı
belkı tedavı gormeyı fılan kabul eder
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?