nefretinden kininden bıktım

Nassilyani

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
14 Aralık 2011
608
161
103
İstanbul
bıktım
annemin kininden
nefretinden bıktımmm
onunla bi yere gitmek bana en büyük eziyet
dün akşam düğündeydik güle oynaya gittik yanyana oturuyoruz bi komsumu gördüm aa ne kadar zayıflamış dedim aşıktır dedi ters ters baktım
o kadın evli günah alıyosun dedim
yanımıza gelene önüzden geçene her gördüğüne takacağı bir kulp var mutlaka
bütün akrabalarımıza da öyle inanın kendi babasından bile nefret ediyo
mahallede kimse annemin bu huyu yüzünden kapımızı açmıyo
geçen gün diyoki gözüm daldı misafir gelcek galiba dedim
aman kimse gelmesin ne hizmet edebilirm ne güler yüz gösterebilirim diyo
tam bi umutsuz vakaasın anne dedim
kardeşimin düğünü olucak herhalde misafir gelicek ama gülmek istemiyomuş
yüzü hep sirke satar sebebli sebebsiz herseye bağırır inan o kadar bıktım kı anlatama
biz aynı arpmandayız ben üst kattayım kızım sürekkli ananesini istiyo bi bakıyorum iyi davranıyo bi bakıyom aşırı derece sinirli
ben ne yapacağımı şaşırdım sizinle paylaşmak istedim belki biraz daha sinirim geçer
bu kadar nefretin psikolojik tedaviyle düzelebiliceğine inanıyomusunuz yorumlarınızı bekliyorum
 
bıktım
annemin kininden
nefretinden bıktımmm
onunla bi yere gitmek bana en büyük eziyet
dün akşam düğündeydik güle oynaya gittik yanyana oturuyoruz bi komsumu gördüm aa ne kadar zayıflamış dedim aşıktır dedi ters ters baktım
o kadın evli günah alıyosun dedim
yanımıza gelene önüzden geçene her gördüğüne takacağı bir kulp var mutlaka
bütün akrabalarımıza da öyle inanın kendi babasından bile nefret ediyo
mahallede kimse annemin bu huyu yüzünden kapımızı açmıyo
geçen gün diyoki gözüm daldı misafir gelcek galiba dedim
aman kimse gelmesin ne hizmet edebilirm ne güler yüz gösterebilirim diyo
tam bi umutsuz vakaasın anne dedim
kardeşimin düğünü olucak herhalde misafir gelicek ama gülmek istemiyomuş
yüzü hep sirke satar sebebli sebebsiz herseye bağırır inan o kadar bıktım kı anlatama
biz aynı arpmandayız ben üst kattayım kızım sürekkli ananesini istiyo bi bakıyorum iyi davranıyo bi bakıyom aşırı derece sinirli
ben ne yapacağımı şaşırdım sizinle paylaşmak istedim belki biraz daha sinirim geçer
bu kadar nefretin psikolojik tedaviyle düzelebiliceğine inanıyomusunuz yorumlarınızı bekliyorum


Canım seni az çok anlıyorum çünkü benimde ananem böyle anneme neler yaptı Allahtan annem annesine cekmemiş.tabi insanın annesinin böyle olması dayan
ılır gibi değil ama şöyle düşün ne kadar kötü olursa olsun sen hep yanında olmalısın.doktora gitmesinde yarar var fakat eminim gitmeyecektir ona kim doktora git dese sen kendin git seninde şu huyun bu huyun var diyip karsısındakini incitmeye calışacaktır.bi şekilde ikna edip yardım almalısınız yoksa aranız dahada acılabilir.
 
kendı annemı okudum sanki..hayatım boyunca hıcbır arkadasıma ıyı davranmadı.küçükken bakardım onların annelerı bıze kızı gibi davranırdı ama benım annemın bir kovmadıgı kalırdı..1.sınıfa gidiyordum..köyde yaşıyoruz okul ile ev arası uzak.benda acayip sıkışmısım :) eve gelene kdr koyverdım gitti..aglaya aglaya gittim eve annem kucagına aldı benı optü..üzülme dedi..okdr hosuma gıttıkı..3 gün sonra yine okuldan geliyorum yine sıkıştım ama okdr degıl eve gıdebılırım..ben bilerek altıma yaptım.sorna eve gittim annemın gözüne baktım sevsin diye..o öyle yapmadı bu sefer bagırdı azarladı benı..sonra oturdum kendıme agladım bunu yapacak kdr sevgıye aç oldugum için..ben hicbirzaman annemın gögsune yatamadım saclarımı okşamadı..ona sorsan eğitimli ögretmen hep en iyisi o..ama bize o anasınıfındA cocuklara gösterdıgı sevgının yarısını göstermedı..kücükken anlamazdım sonra yavas yavas canım acımaya basladı.bızı sevmedıgını düşünmeye basladım..baskalarına bakıyordum annelerı öpüp kokluyor benımkı 3 ay görmesin sanki sabah cıkmısım evden gıbi hoş geldın deyıp iceri geciyor..hep para işi gücü..hep hırs...annem hakkında bunları söylemek bıle okdr canımı acıtıyorki..evlendım..kayınvalidem en başlarda gelip sarılırdı bana..ben yapamazdım..cünkü hiç böyle bişi yaşamadım ben sabah öperek uyandırılmak...hep dedimki öyle bir anne olmıycam ben..ama sinirlerim ona benziyor sanırım..malesef üzüm üzüme baka baka kararırmış..böyle olmaması için cok ugraşıyorum ama bazen eşime-annemın babama verdıgı tepkılerı verdıgımı görüyorum sonra korkuyorum kendımden..ve frenlıyorum kendımı...keşke böyle olmasaydı diyorum ınsan evlenınce ve uzakta olunca halbukı annesıne nasılda ıhtıyac duyuyor..aramak ıstıyorum anne senı sevıyorum demek.anne sana ihtiyacım var anne ne olur bu akşam yanında uyuyayım kokunu duyayım demek.ama diyemıyorum...onun soguk sesı tavrı aklıma gelıyor vazgeciyorum..ben hiç büyüyemedim hep cocuk kaldım hep sevgıye muhtac hep anneme hasret..bazıları annelerı kaybeder acısını yaşar hani.ben annem sağken annesız kaldım..hayt işte şimdi kendı ailemı kurdum birgün bebegımizde olucak..yeticekmi içimdeki boşlugu doldurmaya bilmiyorum..ama hep eksik kalıcam bunu biliyorum...
 
çok üzüldüm yazdıklarına

emınım cok iyı bir anne olursun

demekkı yapısı geregı soguk bırı

o yapmıyorsa sen yap
sarıl op sureklı anne dıye
gore gore oda yapacaktr
benım annemde soguktur bıraz ama ben gıdınce yanına dızının dıbıne otururum

ayaklarının altını hemen kaldırır operım sasırır hatta napıyosun fılan der

ayakta fılan yan yana duruken cekerım kendıme hızlıca operım sap sup'' ay bu kız benı severken oldurecek'' fılan der sakayla karısık

emın ol hosuna gıdecektır

anne olunca anlarsın derler yaa sende anlarsın evlat hıc sevılmez olur mu ıcı gıdıyordur ama gosteremıyordur sana
 
bıktım
annemin kininden
nefretinden bıktımmm
onunla bi yere gitmek bana en büyük eziyet
dün akşam düğündeydik güle oynaya gittik yanyana oturuyoruz bi komsumu gördüm aa ne kadar zayıflamış dedim aşıktır dedi ters ters baktım
o kadın evli günah alıyosun dedim
yanımıza gelene önüzden geçene her gördüğüne takacağı bir kulp var mutlaka
bütün akrabalarımıza da öyle inanın kendi babasından bile nefret ediyo
mahallede kimse annemin bu huyu yüzünden kapımızı açmıyo
geçen gün diyoki gözüm daldı misafir gelcek galiba dedim
aman kimse gelmesin ne hizmet edebilirm ne güler yüz gösterebilirim diyo
tam bi umutsuz vakaasın anne dedim
kardeşimin düğünü olucak herhalde misafir gelicek ama gülmek istemiyomuş
yüzü hep sirke satar sebebli sebebsiz herseye bağırır inan o kadar bıktım kı anlatama
biz aynı arpmandayız ben üst kattayım kızım sürekkli ananesini istiyo bi bakıyorum iyi davranıyo bi bakıyom aşırı derece sinirli
ben ne yapacağımı şaşırdım sizinle paylaşmak istedim belki biraz daha sinirim geçer
bu kadar nefretin psikolojik tedaviyle düzelebiliceğine inanıyomusunuz yorumlarınızı bekliyorum

hıc konustun mu canım annenle bu konudan rahatsız oldugunu dıle getırdın mı

yaptıgnın farkında olmayabılır
rahatsız oldugunu dıle getır yanlıs yaptıgnı

belkı tedavı gormeyı fılan kabul eder
 
kendı annemı okudum sanki..hayatım boyunca hıcbır arkadasıma ıyı davranmadı.küçükken bakardım onların annelerı bıze kızı gibi davranırdı ama benım annemın bir kovmadıgı kalırdı..1.sınıfa gidiyordum..köyde yaşıyoruz okul ile ev arası uzak.benda acayip sıkışmısım :) eve gelene kdr koyverdım gitti..aglaya aglaya gittim eve annem kucagına aldı benı optü..üzülme dedi..okdr hosuma gıttıkı..3 gün sonra yine okuldan geliyorum yine sıkıştım ama okdr degıl eve gıdebılırım..ben bilerek altıma yaptım.sorna eve gittim annemın gözüne baktım sevsin diye..o öyle yapmadı bu sefer bagırdı azarladı benı..sonra oturdum kendıme agladım bunu yapacak kdr sevgıye aç oldugum için..ben hicbirzaman annemın gögsune yatamadım saclarımı okşamadı..ona sorsan eğitimli ögretmen hep en iyisi o..ama bize o anasınıfındA cocuklara gösterdıgı sevgının yarısını göstermedı..kücükken anlamazdım sonra yavas yavas canım acımaya basladı.bızı sevmedıgını düşünmeye basladım..baskalarına bakıyordum annelerı öpüp kokluyor benımkı 3 ay görmesin sanki sabah cıkmısım evden gıbi hoş geldın deyıp iceri geciyor..hep para işi gücü..hep hırs...annem hakkında bunları söylemek bıle okdr canımı acıtıyorki..evlendım..kayınvalidem en başlarda gelip sarılırdı bana..ben yapamazdım..cünkü hiç böyle bişi yaşamadım ben sabah öperek uyandırılmak...hep dedimki öyle bir anne olmıycam ben..ama sinirlerim ona benziyor sanırım..malesef üzüm üzüme baka baka kararırmış..böyle olmaması için cok ugraşıyorum ama bazen eşime-annemın babama verdıgı tepkılerı verdıgımı görüyorum sonra korkuyorum kendımden..ve frenlıyorum kendımı...keşke böyle olmasaydı diyorum ınsan evlenınce ve uzakta olunca halbukı annesıne nasılda ıhtıyac duyuyor..aramak ıstıyorum anne senı sevıyorum demek.anne sana ihtiyacım var anne ne olur bu akşam yanında uyuyayım kokunu duyayım demek.ama diyemıyorum...onun soguk sesı tavrı aklıma gelıyor vazgeciyorum..ben hiç büyüyemedim hep cocuk kaldım hep sevgıye muhtac hep anneme hasret..bazıları annelerı kaybeder acısını yaşar hani.ben annem sağken annesız kaldım..hayt işte şimdi kendı ailemı kurdum birgün bebegımizde olucak..yeticekmi içimdeki boşlugu doldurmaya bilmiyorum..ama hep eksik kalıcam bunu biliyorum...

hep arkadaş gibi olan anneleri kıskanırdım ben 16 yaşında kuran kursuna gittim ve bazen 2 hafta eve gelmediğim oluyodu sankı 1 saat önce evden çıkmısım gibi hiç ilgisini çekmezdi arkadaşlarımın annesi arar uzuuun uzuun konuşurdu kıskanırdım bigün eve geldiğimde dedim herkesin annesi arıyo sen niye aramıyo ara bile kısa konuşup kapatıyodu zaten arıyom ya işten güçten sıra mı gelişyo dedi bi gün aradı kurstayım aradı konuştuğu muhabbet de tavuğu kuluçka yapmış 8 tane civciv cıkmış
ben hiç anne sevgisi görmedim babam da çok sertti ama bana sevgiyle bakardı
 
çok üzüldüm yazdıklarına

emınım cok iyı bir anne olursun

demekkı yapısı geregı soguk bırı

o yapmıyorsa sen yap
sarıl op sureklı anne dıye
gore gore oda yapacaktr
benım annemde soguktur bıraz ama ben gıdınce yanına dızının dıbıne otururum

ayaklarının altını hemen kaldırır operım sasırır hatta napıyosun fılan der

ayakta fılan yan yana duruken cekerım kendıme hızlıca operım sap sup'' ay bu kız benı severken oldurecek'' fılan der sakayla karısık

emın ol hosuna gıdecektır

anne olunca anlarsın derler yaa sende anlarsın evlat hıc sevılmez olur mu ıcı gıdıyordur ama gosteremıyordur sana

soğudum artık bunlarıda yapmak içimden gelmiyo öpemiyorum
 
hıc konustun mu canım annenle bu konudan rahatsız oldugunu dıle getırdın mı

yaptıgnın farkında olmayabılır
rahatsız oldugunu dıle getır yanlıs yaptıgnı

belkı tedavı gormeyı fılan kabul eder

tedaviye kardeşimin düğününden sonra götürcem bu kadar sinir hem ona hem bana zarar
 
en çok zoruma giden de benm o 15 -17 yaşlarındaki deli çağlarımda bana kötü davranması
şimdi bile aklıma geldikce ağlıyorum
ben ilkokula bile giderken ondan korkumdan dolayı saçımı hiç değişik sekilde toplamadım
süslenmedim
zerre kadar süslenmek onun gözünde çok kötü bi yola girmek demek
16 yaşındaydım biri vardı mahalleden ona bakardım o da bana bakardı bunu fark etti ve bana dünyayı dar etti
bigün kış gecesi kız arkadaşımla sokakta dolastık ama çok kalmadım daha 10 dakka olmadan seslendi bende gitmedim çünkü sokağın başındaydım ağır ağır eveyürüdüm
kapıyı bi açışı vardı gözünden ateş çıkıyodu ben odama girdim hemen o bağırırken babam servis çekerdi o saatlerde uyurdu ama saat daha 7 veya 6 geç değil yanı
kış olduğu için hava karanlık gitti bi hışımla babamın yanına bu kızın sokakta sürtüyo kesin o piçle buluştu dedi beni babama öyle bi dövdürdüki anlatamam
o gece elime ne kadar ilaç geçtiyse hepsini içtim ama hepsi ağrı kesiciydi öyle sert ilaç yoktu sabah işe gittim arkdaşlarım yüzüme bakınca sormaya başladı ilaçlarında etkisi
baya başım ağrımaya başladı patron eve getirdi
hastalandı kızınız dedi hiç bi tepki vermedi
ben bütün gün yattım yanıma gelmedi
bu nasıl annelik çok mu kötü bişeydi birini sevmek
farz etti buluştum bunun neresinde dayak atma hakkını kendinde bulmak
benim en büyük şanssızlığım böyle bi annem olması
onun bana yaşattıkları yüzünden yanlış bi evlilik yaptım
şimdi düğünü olan arkadaşlarıma özeniyorum
bende daha iyi biriyle tek bi evlilik yapabilrdim
suan 2, evliliğimi yaşıyosam bunun en büyük sebebi annemdir :((
 
Bende dertlendim eskiler aklima geeldikce,
Benim annem de cok sinirli bagirmakta baska hicbirsey bilmezdi.
Surekli babamla kavga ederdi hakli sebepleri vardi ama bizi hic dusunmezdi.
Hic takdir etmezdi ve de hicbirsey ogretmezdi zaten yaptigimida begenmezlerdi.
Bende hicbir is yapmasini bilmeden evlendim cok zorluk cektim.
Esimden yana degil ama bir misafir gelicek olsa halen dahi elim ayagima dolasir.
Hatta bugun telefonda konusurken bile soyledim bunlari,beni hic dusunmediler.
Bende bagiriyorum o huyuumu maalesef annemden almisim ama kendimi affettirmesini de bilirim.
Su an gozlerim doldu kotu oldum eskileri dusununce.
Canim babami gecen yil kaybettim.yine de anneme bisey olucak diye aklim cikar.
 
Back
X