Merhaba KK nın güzel kadınları
6 yıllık üniversite hayatım bitti ve artık bazı kararlar almam gerekiyor ve kafam karışık.Bu 6 yılın 4 yılı yalnız yasadım başkentimizde.
Acele etmemek adına iyice düşünüyorum neredeyse 2 aydır.Başlıyorum anlatmaya.
Bu 2 ayda anladım ki sanırım ailemle yaşamak beni mutsuz edecek.Ailem aslinda bana çok karisan kısıtlayan insanlar değiller.Ama işte bilmiyorum öğrenci evimde kendi düzenim, kendi hayatim olunca buraya geldikten sonra hersey batar oldu.Bir de yaş ilerledikçe beklentileri,duygusalliklari tavan oldu.Emrivaki olaylari da çoktur ki hiç sevmem.Tüm akrabalar burada.Herkes hersey hakkinda konusmayi,yorum yapmayi,birbirinin hayatina karismayi pek seviyor.Mahalle baskisina direncliyimdir,pek kimin ne düşündüğünü umursamam ama yine de sinir bozuyor bazi seyler.Ayrica bu şehri de sevmiyorum.
Beni küçüklükten beri İstanbul'da yaşamak hep cezbetmisti.Şimdi niyetim o yönde.Orda yaşayayim diyorum.İşimi orda arayayim.Ama hep olumsuz konusuyorlar gerek çevrem gerek arkadaslarim.Yok tek basina gecinemezsin,tek nasil yapacaksin,pisman olursun,şu kadar saat yol çekersin vs. vs.
Ee bu kadar kötü bir yer ise neden giden dönmüyor onu da anlamiyorum.Kimseden orada yaşamak hakkinda sağlikli birsey öğrenemedim.Gidersem tek yaşayacağim muhtemelen.
Şimdi sorum tek basina,yeni bir sayfa açıp,kimseyi tanimadan bir yerden başlayanlar varsa bana tecrübelerini anlatabilirler mi?Çevremde bu konuda beni anlayacak bile kimse yok açikcasi.Biri birsey desin istiyorum.Bir sekilde karar vermemde,önümü görmemde fayda sağlayacak birseyler.
Hep istediğim bu şehre gözümü karartip gitmeli miyim.Gercekten gidince pisman olur muyum.Olursam dönüş de sıkıntılı olacak çünkü.Yoksa nispeten daha küçük ayni zamanda sosyal şehirlerimizden birini mi düşünmeliyim.Yada bunlarin hiçbirini yapmayip ailemle yaşayip 1 2 yil birikim yapip kendi işimi mi açmaliyim.Kafam karisik.Tecrübeli kadinlarimizin görüşlerine ihtiyacim var.Şimdiden cevaplayan herkese tesekkürler.
6 yıllık üniversite hayatım bitti ve artık bazı kararlar almam gerekiyor ve kafam karışık.Bu 6 yılın 4 yılı yalnız yasadım başkentimizde.
Acele etmemek adına iyice düşünüyorum neredeyse 2 aydır.Başlıyorum anlatmaya.
Bu 2 ayda anladım ki sanırım ailemle yaşamak beni mutsuz edecek.Ailem aslinda bana çok karisan kısıtlayan insanlar değiller.Ama işte bilmiyorum öğrenci evimde kendi düzenim, kendi hayatim olunca buraya geldikten sonra hersey batar oldu.Bir de yaş ilerledikçe beklentileri,duygusalliklari tavan oldu.Emrivaki olaylari da çoktur ki hiç sevmem.Tüm akrabalar burada.Herkes hersey hakkinda konusmayi,yorum yapmayi,birbirinin hayatina karismayi pek seviyor.Mahalle baskisina direncliyimdir,pek kimin ne düşündüğünü umursamam ama yine de sinir bozuyor bazi seyler.Ayrica bu şehri de sevmiyorum.
Beni küçüklükten beri İstanbul'da yaşamak hep cezbetmisti.Şimdi niyetim o yönde.Orda yaşayayim diyorum.İşimi orda arayayim.Ama hep olumsuz konusuyorlar gerek çevrem gerek arkadaslarim.Yok tek basina gecinemezsin,tek nasil yapacaksin,pisman olursun,şu kadar saat yol çekersin vs. vs.
Ee bu kadar kötü bir yer ise neden giden dönmüyor onu da anlamiyorum.Kimseden orada yaşamak hakkinda sağlikli birsey öğrenemedim.Gidersem tek yaşayacağim muhtemelen.
Şimdi sorum tek basina,yeni bir sayfa açıp,kimseyi tanimadan bir yerden başlayanlar varsa bana tecrübelerini anlatabilirler mi?Çevremde bu konuda beni anlayacak bile kimse yok açikcasi.Biri birsey desin istiyorum.Bir sekilde karar vermemde,önümü görmemde fayda sağlayacak birseyler.
Hep istediğim bu şehre gözümü karartip gitmeli miyim.Gercekten gidince pisman olur muyum.Olursam dönüş de sıkıntılı olacak çünkü.Yoksa nispeten daha küçük ayni zamanda sosyal şehirlerimizden birini mi düşünmeliyim.Yada bunlarin hiçbirini yapmayip ailemle yaşayip 1 2 yil birikim yapip kendi işimi mi açmaliyim.Kafam karisik.Tecrübeli kadinlarimizin görüşlerine ihtiyacim var.Şimdiden cevaplayan herkese tesekkürler.