Nereye kadar?

Slayer Witch

Schadenfreude enjoyer
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
29 Ocak 2017
1.025
2.661
133
Bu bir iç dökme gönderisidir. Uzun zamandır düzenim epey değiştiği için sıkıntıdayım, geceleri aniden bastıran korkular evde dört döndürüyor beni (hasta oldum, olcam, ölcem vb. panikatakvari şeyler). Ortalık biraz rahatlayınca dedim ki şu yürüyüş sahasına kadar bir gideyim orda yürüyüş yaparım yavaş yavaş gittim, kapalıydı, yine yavaş yavaş döndüm geldim eve. Aman sen poponu yere koyarsın.. koyar koymaz bende bir çarpıntı, pır pır ama duracak gibi değil. Mecbur ambulansı aradık, geldiler falan orda bi EKG çektiler, 180 çıktı. Hastanede tetkikler kan aldılar hemogram, kardiyak falan. Normal. Serumla EKG düzeldi zaten. Doktor sen bi kardiyoloji git dedi, holter taksınlar. Sonraki gün soluğu kardiyolojide aldım. Yine EKG çekildi, ulstrasonla kalbime bakıldı, tiroid hormonuna bakıldı falan her şey normal. Ama dün geçirdiğim atakta kalbim öyle hızlı atmış ki P dalgalarını okuyamamış EKG cihazı. Supraventriküler taşikardi var sende dedi doktor. İlaç yazdı 1 ay kullan gel duruma göre yarıma düşücem ama ömür boyu kullanman gerekebilir dedi. O kadar düştüm ki anlatamam üstelik aptal gibi internette araştırıyorum bir de, yok ölüm tehlikesi varmış bilmemne. Hiçbir şeye doyamamaktan, çocuk yapamamaktan, daha kötü şeyler olmasından. Çok korkuyorum. Kendi kendimi yiyorum. Durduğum yerde aklıma ben ölsem sevdiğim adam başkasıyla evlenecek hayalini kurduğum hayatı başkası yaşayacak diye. Sağlıktan büyük dert yok gerçekten. Allah kimseyi düşürmesin şu duruma. Çok mutsuzum.
 
Çok geçmiş olsun öncelikle. Tedavinizin yanısıra kendinizi rahatlatacak kötü düşüncelerden uzaklaştıracak evinizde yapabileceğiniz hobiler edinin. Bir de böyle düşündüğünüzü yakaladığınızda kendinizi sakinleştirmek için bedeninizi etkileyecek kadar olumsuz düşündüğünüzü, aslında iyi olduğunuzu, şu an ölüyor olsanız bunu düşünecek vakti bile bulamadan zaten gitmiş olacağınızı kendinize söyleyin. Ölümü düşünerek hayattan tat alınmaz ki. Bir gün hepimiz öleceğiz. Önemli olan "ölsem de gam yemem" diyebileceğimiz bir hayat sürmek.
 
Canım öncelikle geçmiş olsun. Bu durumu ben de yaşadım. 260lara çıkıyordu nabzım. Ablasyon denen işlemi yaptırdım çok şükür iyiyim. Sen de hemen üzülme çaresi var çok şükür.
 
Canım öncelikle geçmiş olsun. Bu durumu ben de yaşadım. 260lara çıkıyordu nabzım. Ablasyon denen işlemi yaptırdım çok şükür iyiyim. Sen de hemen üzülme çaresi var çok şükür.

teşekkür ederim. doktor bundan da bahsetti. ama bu durumuna göre ilerleyen zamanlarda konuşulacak bir işlem dedi. Risk %5miş. zor muydu? ben çok korkuyorum ondan da. zaten ödüm kopar hastalıktan.
 
Senin kadar değil ama şurada 20 gün öncesine kadar kayınvalidem de öyleydi gerçi hala öyle ama daha azaldı korkuları.Meğer b 12 si ve demir değeri düşmüş.Antidepresan da başladı şimdi daha iyiyim diyor isterseniz bir psikiyatra da görünün geçmiş olsun
 
Bu bir iç dökme gönderisidir. Uzun zamandır düzenim epey değiştiği için sıkıntıdayım, geceleri aniden bastıran korkular evde dört döndürüyor beni (hasta oldum, olcam, ölcem vb. panikatakvari şeyler). Ortalık biraz rahatlayınca dedim ki şu yürüyüş sahasına kadar bir gideyim orda yürüyüş yaparım yavaş yavaş gittim, kapalıydı, yine yavaş yavaş döndüm geldim eve. Aman sen poponu yere koyarsın.. koyar koymaz bende bir çarpıntı, pır pır ama duracak gibi değil. Mecbur ambulansı aradık, geldiler falan orda bi EKG çektiler, 180 çıktı. Hastanede tetkikler kan aldılar hemogram, kardiyak falan. Normal. Serumla EKG düzeldi zaten. Doktor sen bi kardiyoloji git dedi, holter taksınlar. Sonraki gün soluğu kardiyolojide aldım. Yine EKG çekildi, ulstrasonla kalbime bakıldı, tiroid hormonuna bakıldı falan her şey normal. Ama dün geçirdiğim atakta kalbim öyle hızlı atmış ki P dalgalarını okuyamamış EKG cihazı. Supraventriküler taşikardi var sende dedi doktor. İlaç yazdı 1 ay kullan gel duruma göre yarıma düşücem ama ömür boyu kullanman gerekebilir dedi. O kadar düştüm ki anlatamam üstelik aptal gibi internette araştırıyorum bir de, yok ölüm tehlikesi varmış bilmemne. Hiçbir şeye doyamamaktan, çocuk yapamamaktan, daha kötü şeyler olmasından. Çok korkuyorum. Kendi kendimi yiyorum. Durduğum yerde aklıma ben ölsem sevdiğim adam başkasıyla evlenecek hayalini kurduğum hayatı başkası yaşayacak diye. Sağlıktan büyük dert yok gerçekten. Allah kimseyi düşürmesin şu duruma. Çok mutsuzum.
Sayı sekansları ve esmaül hüsna çekmeyi deneyin. En azından kalbiniz ferahlar
 
Çok geçmiş olsun, internete bakarsak hapşırsak kanser çıkıyoruz. :KK51: Ordan okuyup kendinizi etkilemeyin. Psikoloji çok önemli bu dönemde. Aklınızı meşgul tutacak başka şeylerle ilgilenin. Çaresi vardır, ilaçlar, tedavi, tıp bunun için var. Kendinizi kötü enerjiden uzak tutun
 
Ne zaman başladı bu korkularınız? Psikolojik destek almayı düşündünüz mü? Asıl sebebi bulmalısınız.Hem kardiyoloji, hem psikiyatri ile görüşmeniz ve tedavinizi planlamalısınız. Geçmiş olsun.
 
teşekkür ederim. doktor bundan da bahsetti. ama bu durumuna göre ilerleyen zamanlarda konuşulacak bir işlem dedi. Risk %5miş. zor muydu? ben çok korkuyorum ondan da. zaten ödüm kopar hastalıktan.
Yok canım risk yüzde 1. Güvenilir ellerde belki o kadar ile değil. Ben de bir sene ilaç kullandım. İlaca rağmen her ay hatta son zamanlarda her hafta çarpıntı ataklarım tutmaya başlamıştı. Sana şöyle söyleyeyim bu atakları yaşamak mı ablasyon olmak mı kesinlikle ablasyon olmak derim. Ben çok Cesaretli sayılmam ben bile olduysam sen de olursun.
 
Bu bir iç dökme gönderisidir. Uzun zamandır düzenim epey değiştiği için sıkıntıdayım, geceleri aniden bastıran korkular evde dört döndürüyor beni (hasta oldum, olcam, ölcem vb. panikatakvari şeyler). Ortalık biraz rahatlayınca dedim ki şu yürüyüş sahasına kadar bir gideyim orda yürüyüş yaparım yavaş yavaş gittim, kapalıydı, yine yavaş yavaş döndüm geldim eve. Aman sen poponu yere koyarsın.. koyar koymaz bende bir çarpıntı, pır pır ama duracak gibi değil. Mecbur ambulansı aradık, geldiler falan orda bi EKG çektiler, 180 çıktı. Hastanede tetkikler kan aldılar hemogram, kardiyak falan. Normal. Serumla EKG düzeldi zaten. Doktor sen bi kardiyoloji git dedi, holter taksınlar. Sonraki gün soluğu kardiyolojide aldım. Yine EKG çekildi, ulstrasonla kalbime bakıldı, tiroid hormonuna bakıldı falan her şey normal. Ama dün geçirdiğim atakta kalbim öyle hızlı atmış ki P dalgalarını okuyamamış EKG cihazı. Supraventriküler taşikardi var sende dedi doktor. İlaç yazdı 1 ay kullan gel duruma göre yarıma düşücem ama ömür boyu kullanman gerekebilir dedi. O kadar düştüm ki anlatamam üstelik aptal gibi internette araştırıyorum bir de, yok ölüm tehlikesi varmış bilmemne. Hiçbir şeye doyamamaktan, çocuk yapamamaktan, daha kötü şeyler olmasından. Çok korkuyorum. Kendi kendimi yiyorum. Durduğum yerde aklıma ben ölsem sevdiğim adam başkasıyla evlenecek hayalini kurduğum hayatı başkası yaşayacak diye. Sağlıktan büyük dert yok gerçekten. Allah kimseyi düşürmesin şu duruma. Çok mutsuzum.
Öncelikle çok geçmiş olsun umarım tez zamanda psikolojiniz düzelir belki psikiyatri yada psikolog sizin icin iyi olabilir

Bende uzun zamandır ya sevdiğim insanlara özellikle aile bireylerime birsey olursa diye cok korkuyorum. Hergun evden çıkarken yüreğim ağzında gider gelirdim şimdi kendi kendime elbette bu korkularımı bi şekilde yaşayacağımı dusundum Allah onları korusun belki onlar benim acı günümü görecek belki ben onlarin ve yapmam gereken seyi onlarla güzel zaman geçirmekte onları kırmamakta buldum çünkü boyle düşününce bi parca rahatlıyorum yoksa 7/24 düşünmek daha fena
 
Bu bir iç dökme gönderisidir. Uzun zamandır düzenim epey değiştiği için sıkıntıdayım, geceleri aniden bastıran korkular evde dört döndürüyor beni (hasta oldum, olcam, ölcem vb. panikatakvari şeyler). Ortalık biraz rahatlayınca dedim ki şu yürüyüş sahasına kadar bir gideyim orda yürüyüş yaparım yavaş yavaş gittim, kapalıydı, yine yavaş yavaş döndüm geldim eve. Aman sen poponu yere koyarsın.. koyar koymaz bende bir çarpıntı, pır pır ama duracak gibi değil. Mecbur ambulansı aradık, geldiler falan orda bi EKG çektiler, 180 çıktı. Hastanede tetkikler kan aldılar hemogram, kardiyak falan. Normal. Serumla EKG düzeldi zaten. Doktor sen bi kardiyoloji git dedi, holter taksınlar. Sonraki gün soluğu kardiyolojide aldım. Yine EKG çekildi, ulstrasonla kalbime bakıldı, tiroid hormonuna bakıldı falan her şey normal. Ama dün geçirdiğim atakta kalbim öyle hızlı atmış ki P dalgalarını okuyamamış EKG cihazı. Supraventriküler taşikardi var sende dedi doktor. İlaç yazdı 1 ay kullan gel duruma göre yarıma düşücem ama ömür boyu kullanman gerekebilir dedi. O kadar düştüm ki anlatamam üstelik aptal gibi internette araştırıyorum bir de, yok ölüm tehlikesi varmış bilmemne. Hiçbir şeye doyamamaktan, çocuk yapamamaktan, daha kötü şeyler olmasından. Çok korkuyorum. Kendi kendimi yiyorum. Durduğum yerde aklıma ben ölsem sevdiğim adam başkasıyla evlenecek hayalini kurduğum hayatı başkası yaşayacak diye. Sağlıktan büyük dert yok gerçekten. Allah kimseyi düşürmesin şu duruma. Çok mutsuzum.
Sakin ol sakin. Kalp hastalıkları stresi sevmez.
Yani leylek hesabı, herşey bitti sen ölürsen sevgilinin başkasıyla evleneceği kaldı yani..
 
Ne zaman başladı bu korkularınız? Psikolojik destek almayı düşündünüz mü? Asıl sebebi bulmalısınız.Hem kardiyoloji, hem psikiyatri ile görüşmeniz ve tedavinizi planlamalısınız. Geçmiş olsun.
Hali hazırda psikolojik destek alıyorum, 4. Seansıma gidicem haftaya. Çok kaygılı bir insanım normalde de. Bakalım ne olacak zamanla.
 
Bu bir iç dökme gönderisidir. Uzun zamandır düzenim epey değiştiği için sıkıntıdayım, geceleri aniden bastıran korkular evde dört döndürüyor beni (hasta oldum, olcam, ölcem vb. panikatakvari şeyler). Ortalık biraz rahatlayınca dedim ki şu yürüyüş sahasına kadar bir gideyim orda yürüyüş yaparım yavaş yavaş gittim, kapalıydı, yine yavaş yavaş döndüm geldim eve. Aman sen poponu yere koyarsın.. koyar koymaz bende bir çarpıntı, pır pır ama duracak gibi değil. Mecbur ambulansı aradık, geldiler falan orda bi EKG çektiler, 180 çıktı. Hastanede tetkikler kan aldılar hemogram, kardiyak falan. Normal. Serumla EKG düzeldi zaten. Doktor sen bi kardiyoloji git dedi, holter taksınlar. Sonraki gün soluğu kardiyolojide aldım. Yine EKG çekildi, ulstrasonla kalbime bakıldı, tiroid hormonuna bakıldı falan her şey normal. Ama dün geçirdiğim atakta kalbim öyle hızlı atmış ki P dalgalarını okuyamamış EKG cihazı. Supraventriküler taşikardi var sende dedi doktor. İlaç yazdı 1 ay kullan gel duruma göre yarıma düşücem ama ömür boyu kullanman gerekebilir dedi. O kadar düştüm ki anlatamam üstelik aptal gibi internette araştırıyorum bir de, yok ölüm tehlikesi varmış bilmemne. Hiçbir şeye doyamamaktan, çocuk yapamamaktan, daha kötü şeyler olmasından. Çok korkuyorum. Kendi kendimi yiyorum. Durduğum yerde aklıma ben ölsem sevdiğim adam başkasıyla evlenecek hayalini kurduğum hayatı başkası yaşayacak diye. Sağlıktan büyük dert yok gerçekten. Allah kimseyi düşürmesin şu duruma. Çok mutsuzum.
Seni o kadar iyi anlıyorum ki benimde. 4 ay önce başladı hergün ölüyorum neredyse yatıyorum kalkıyorum daha çok hissediyorum çarptığını onunn dışında zaten sürekli hızlı kaç kere dokotora gittim vitamin eksikliğinden diyip ilça yazıp gönderiyorlar ilaçta kullanıyorum ama hiç mi etki etmez meğer araştırarak anladım ki vitaminler alakası yok doğumda kalpteli kılakçıklardan kaynaklı anormal devrlerden kaynaklanıyormuş ne yapacağımı bende bilmiyorum hiç iyiileşeöeyeceğim galiba bu arada cevap verirsen sevinirim durumun ne daha iyi oldum mu yine aynı ısın gerçekten bende bıktım artık yani. Hiç bileyim yoktu aslında
 
Bu bir iç dökme gönderisidir. Uzun zamandır düzenim epey değiştiği için sıkıntıdayım, geceleri aniden bastıran korkular evde dört döndürüyor beni (hasta oldum, olcam, ölcem vb. panikatakvari şeyler). Ortalık biraz rahatlayınca dedim ki şu yürüyüş sahasına kadar bir gideyim orda yürüyüş yaparım yavaş yavaş gittim, kapalıydı, yine yavaş yavaş döndüm geldim eve. Aman sen poponu yere koyarsın.. koyar koymaz bende bir çarpıntı, pır pır ama duracak gibi değil. Mecbur ambulansı aradık, geldiler falan orda bi EKG çektiler, 180 çıktı. Hastanede tetkikler kan aldılar hemogram, kardiyak falan. Normal. Serumla EKG düzeldi zaten. Doktor sen bi kardiyoloji git dedi, holter taksınlar. Sonraki gün soluğu kardiyolojide aldım. Yine EKG çekildi, ulstrasonla kalbime bakıldı, tiroid hormonuna bakıldı falan her şey normal. Ama dün geçirdiğim atakta kalbim öyle hızlı atmış ki P dalgalarını okuyamamış EKG cihazı. Supraventriküler taşikardi var sende dedi doktor. İlaç yazdı 1 ay kullan gel duruma göre yarıma düşücem ama ömür boyu kullanman gerekebilir dedi. O kadar düştüm ki anlatamam üstelik aptal gibi internette araştırıyorum bir de, yok ölüm tehlikesi varmış bilmemne. Hiçbir şeye doyamamaktan, çocuk yapamamaktan, daha kötü şeyler olmasından. Çok korkuyorum. Kendi kendimi yiyorum. Durduğum yerde aklıma ben ölsem sevdiğim adam başkasıyla evlenecek hayalini kurduğum hayatı başkası yaşayacak diye. Sağlıktan büyük dert yok gerçekten. Allah kimseyi düşürmesin şu duruma. Çok mutsuzum.
Seni o kadar iyi anlıyorum ki benimde. 4 ay önce başladı hergün ölüyorum neredyse yatıyorum kalkıyorum daha çok hissediyorum çarptığını onunn dışında zaten sürekli hızlı kaç kere dokotora gittim vitamin eksikliğinden diyip ilça yazıp gönderiyorlar ilaçta kullanıyorum ama hiç mi etki etmez meğer araştırarak anladım ki vitaminler alakası yok doğumda kalpteli kılakçıklardan kaynaklı anormal devrlerden kaynaklanıyormuş ne yapacağımı bende bilmiyorum hiç iyiileşeöeyeceğim galiba bu arada cevap verirsen sevinirim durumun ne daha iyi oldum mu yine aynı ısın gerçekten bende bıktım artık yani.bende çok stres yapıyorum ama ilaç verdi doktor yine de ister istmeeze yine de bir gelişme yok
 
Şuan
Bu bir iç dökme gönderisidir. Uzun zamandır düzenim epey değiştiği için sıkıntıdayım, geceleri aniden bastıran korkular evde dört döndürüyor beni (hasta oldum, olcam, ölcem vb. panikatakvari şeyler). Ortalık biraz rahatlayınca dedim ki şu yürüyüş sahasına kadar bir gideyim orda yürüyüş yaparım yavaş yavaş gittim, kapalıydı, yine yavaş yavaş döndüm geldim eve. Aman sen poponu yere koyarsın.. koyar koymaz bende bir çarpıntı, pır pır ama duracak gibi değil. Mecbur ambulansı aradık, geldiler falan orda bi EKG çektiler, 180 çıktı. Hastanede tetkikler kan aldılar hemogram, kardiyak falan. Normal. Serumla EKG düzeldi zaten. Doktor sen bi kardiyoloji git dedi, holter taksınlar. Sonraki gün soluğu kardiyolojide aldım. Yine EKG çekildi, ulstrasonla kalbime bakıldı, tiroid hormonuna bakıldı falan her şey normal. Ama dün geçirdiğim atakta kalbim öyle hızlı atmış ki P dalgalarını okuyamamış EKG cihazı. Supraventriküler taşikardi var sende dedi doktor. İlaç yazdı 1 ay kullan gel duruma göre yarıma düşücem ama ömür boyu kullanman gerekebilir dedi. O kadar düştüm ki anlatamam üstelik aptal gibi internette araştırıyorum bir de, yok ölüm tehlikesi varmış bilmemne. Hiçbir şeye doyamamaktan, çocuk yapamamaktan, daha kötü şeyler olmasından. Çok korkuyorum. Kendi kendimi yiyorum. Durduğum yerde aklıma ben ölsem sevdiğim adam başkasıyla evlenecek hayalini kurduğum hayatı başkası yaşayacak diye. Sağlıktan büyük dert yok gerçekten. Allah kimseyi düşürmesin şu duruma. Çok mutsuzum.
Şuan nasılsın peki bir gelişme var mı
 
Şuan

Şuan nasılsın peki bir gelişme var mı
Seni o kadar iyi anlıyorum ki benimde. 4 ay önce başladı hergün ölüyorum neredyse yatıyorum kalkıyorum daha çok hissediyorum çarptığını onunn dışında zaten sürekli hızlı kaç kere dokotora gittim vitamin eksikliğinden diyip ilça yazıp gönderiyorlar ilaçta kullanıyorum ama hiç mi etki etmez meğer araştırarak anladım ki vitaminler alakası yok doğumda kalpteli kılakçıklardan kaynaklı anormal devrlerden kaynaklanıyormuş ne yapacağımı bende bilmiyorum hiç iyiileşeöeyeceğim galiba bu arada cevap verirsen sevinirim durumun ne daha iyi oldum mu yine aynı ısın gerçekten bende bıktım artık yani.bende çok stres yapıyorum ama ilaç verdi doktor yine de ister istmeeze yine de bir gelişme yok

SVT atağını sadece o gün geçirdim, ilaça 4-5 ay devam ettim baktı bi şey yok bıraktırdı doktor yavaş yavaş. Ağır stresli dönemlerden geçtim sanırım onun da katkısı vardı. Panikatak vari bi şey.. Sıkıntılarım dinmeyince aynı zamanda psikolojik destek aldım ve antipsikotiklere başladım, uzun dönem kullandım, derdim kafadaymış meğerse, şimdi çok iyiyim.
 
SVT atağını sadece o gün geçirdim, ilaça 4-5 ay devam ettim baktı bi şey yok bıraktırdı doktor yavaş yavaş. Ağır stresli dönemlerden geçtim sanırım onun da katkısı vardı. Panikatak vari bi şey.. Sıkıntılarım dinmeyince aynı zamanda psikolojik destek aldım ve antipsikotiklere başladım, uzun dönem kullandım, derdim kafadaymış meğerse, şimdi çok iyiyim.
Sadece o gün mü ben ne zaman oluyor tam bilmiyorum ama oluyor yani ne zaman geleceği belli olmuyor ve geçrektne bıktım geçmiyor ne yaparsam yapıyım psikolojim bozuldu yenin ederim teşekkür ederim cevap verdiğin için.
 
Back
X