- 1 Haziran 2012
- 7.357
- 25.816
- 798
Merhaba ablalarım,
Bir çoğunuz benden yaşça büyüksünüz.Bilemiyorum hayat deneyimim yok sizin kadar belki kısa sürelidir geçer diyeceksiniz ama yaklaşık 1,5 senedir hoşlandığım çocuk başka bir şehre gidiyor.Hoşlanmak da değil aslında.Çok garip oldu her şey.Yakın arkadaştık biz başta.Sonra ondan hoşlandığımı farkettim.Onun için defalarca adım attım.Ama o hiçbirini görmedi ya da gördüğü halde beni umutlandırmak istemedi,anlamadım.Mesaj attım,cevap vermedi.Yanına gittim defalarca bana baş belasıymışım gibi davrandı bir kaç kere.Gözümün önünde kızlarla kahkahalar,fotoğraf çekmeler,masaj yapmalar...Bana kalan geride oturup yanıma gelmesini beklemek oldu ki hiç gelmedi.Ben de yüz vermemeye başladım arkadaşımın da tavsiyesiyle.Geçen yılın yarısı neredeyse hiç konuşmadık.Gözümüzün içine bakıp bakıp geçtik.Bu yıl da aynı şekilde.Sadece 1-2 sohbette bulunduk nasılsın iyi misin diye ama ben o sınırı çizdiğimi belirttim ona konuşmamla da davranışlarımla da.
Gidiyormuş,yeni öğrendim bunu da.Canım çok yanıyor.Bir yanımda pişmanlık,bir yanımda vicdan azabı.En çok da çürüyüp giden dostluğumuza üzülüyorum.Keşke yine yanına gidip en saçma konu hakkında bile dakikalarca sohbet edebilsem diyordum çoğu zaman ki artık öyle bir şansım da yok...Hoşlandığımı da düşünmüyorum ondan ama bilemiyorum öğrendiğimden beri çok kötü hissediyorum...Yoksa ona karşı içimdeki o duyguların çoktan bittiğini hissedebiliyorum...
Anlatmak istedim sadece

Bir çoğunuz benden yaşça büyüksünüz.Bilemiyorum hayat deneyimim yok sizin kadar belki kısa sürelidir geçer diyeceksiniz ama yaklaşık 1,5 senedir hoşlandığım çocuk başka bir şehre gidiyor.Hoşlanmak da değil aslında.Çok garip oldu her şey.Yakın arkadaştık biz başta.Sonra ondan hoşlandığımı farkettim.Onun için defalarca adım attım.Ama o hiçbirini görmedi ya da gördüğü halde beni umutlandırmak istemedi,anlamadım.Mesaj attım,cevap vermedi.Yanına gittim defalarca bana baş belasıymışım gibi davrandı bir kaç kere.Gözümün önünde kızlarla kahkahalar,fotoğraf çekmeler,masaj yapmalar...Bana kalan geride oturup yanıma gelmesini beklemek oldu ki hiç gelmedi.Ben de yüz vermemeye başladım arkadaşımın da tavsiyesiyle.Geçen yılın yarısı neredeyse hiç konuşmadık.Gözümüzün içine bakıp bakıp geçtik.Bu yıl da aynı şekilde.Sadece 1-2 sohbette bulunduk nasılsın iyi misin diye ama ben o sınırı çizdiğimi belirttim ona konuşmamla da davranışlarımla da.
Gidiyormuş,yeni öğrendim bunu da.Canım çok yanıyor.Bir yanımda pişmanlık,bir yanımda vicdan azabı.En çok da çürüyüp giden dostluğumuza üzülüyorum.Keşke yine yanına gidip en saçma konu hakkında bile dakikalarca sohbet edebilsem diyordum çoğu zaman ki artık öyle bir şansım da yok...Hoşlandığımı da düşünmüyorum ondan ama bilemiyorum öğrendiğimden beri çok kötü hissediyorum...Yoksa ona karşı içimdeki o duyguların çoktan bittiğini hissedebiliyorum...
Anlatmak istedim sadece

