- Konu Sahibi panik_atak
- #1
öncelikle merhabalar..
benim de anlatıp rahatlamak istediğim bir derdim var..
Sevgilimle nisan da nişanlanacaktık ama araya aileler girince iptal etmek zorunda kaldım.
ama herşeye rağmen devam ettik ayrılmadık,,o kadar hasar gördüm ki yaşananlardan ve aramızda sürekli kavga konusu olmaya başladı.her konuşmamızda birbirimizi üzdük ve üzmeye devam ediyoruz,,birbirmize can sıkıntısından laf sokuyoruz
ben artık mutlu olamayacağımı kendisini de mutlu edemeyeceğimi söyleyerek ayrıldım.çünkü tartışmalarında etkisiyle soğudum
artık evlilik bile düşünmek istemiyorum ne yapmalıyım bilmiyorum...ona,onun ailesine ve kendi aileme çok kırgınım...unutamıyorum
bu insanın başına kaç kez gelir,kaç kez evliliği düşünür insan..ben bir kere olsun istedim ama herkes o kadar bencildi ki şimdi herşeyi darma duman etmek geçiyor içimden..
benim hatalarım da olmuştur mutlaka ama bu böyle olmamalıydı.şimdi ondan ve sevgisinden şüphe ediyorum,,ve kendimi toplamak için hiç kimseye kucak açamıyorum..böyle anımın olmasını hiç istemezdim.
üstelikte onun annesi bana tel.de diyo ki 3 aya kadar oldu oldu yoksa oğlumu evlendiricem diyo.bunu söylemesine şaşırdım açıkçası terbiyesizlik gibi geldi bana.
diğer taraftan benim ailem kararını ver diyor.
arada kaldığımı hissediyorum..sadece sıkıntımı anlattım.bu kadarı bile bana yeter..
bu yaşadıklarımın telafisinin olmayacağını biliyorum ve yanlış insan mı seçtim diye düşünüyorum.o da gerçekten isteseydi bunlar yaşanmazdı.haksız mıyım..her türlü engeli aşmasını bilirdi.
benim de anlatıp rahatlamak istediğim bir derdim var..
Sevgilimle nisan da nişanlanacaktık ama araya aileler girince iptal etmek zorunda kaldım.
ama herşeye rağmen devam ettik ayrılmadık,,o kadar hasar gördüm ki yaşananlardan ve aramızda sürekli kavga konusu olmaya başladı.her konuşmamızda birbirimizi üzdük ve üzmeye devam ediyoruz,,birbirmize can sıkıntısından laf sokuyoruz
ben artık mutlu olamayacağımı kendisini de mutlu edemeyeceğimi söyleyerek ayrıldım.çünkü tartışmalarında etkisiyle soğudum
artık evlilik bile düşünmek istemiyorum ne yapmalıyım bilmiyorum...ona,onun ailesine ve kendi aileme çok kırgınım...unutamıyorum
bu insanın başına kaç kez gelir,kaç kez evliliği düşünür insan..ben bir kere olsun istedim ama herkes o kadar bencildi ki şimdi herşeyi darma duman etmek geçiyor içimden..
benim hatalarım da olmuştur mutlaka ama bu böyle olmamalıydı.şimdi ondan ve sevgisinden şüphe ediyorum,,ve kendimi toplamak için hiç kimseye kucak açamıyorum..böyle anımın olmasını hiç istemezdim.
üstelikte onun annesi bana tel.de diyo ki 3 aya kadar oldu oldu yoksa oğlumu evlendiricem diyo.bunu söylemesine şaşırdım açıkçası terbiyesizlik gibi geldi bana.
diğer taraftan benim ailem kararını ver diyor.
arada kaldığımı hissediyorum..sadece sıkıntımı anlattım.bu kadarı bile bana yeter..
bu yaşadıklarımın telafisinin olmayacağını biliyorum ve yanlış insan mı seçtim diye düşünüyorum.o da gerçekten isteseydi bunlar yaşanmazdı.haksız mıyım..her türlü engeli aşmasını bilirdi.
Son düzenleme:
