offfffffff herşey üstüme geliyor

keydiley

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
26 Kasım 2011
670
3
66
İstanbul
36 haftalık hamileyim yani bitmek üzere. heryerim şişti.ellerim özellikle çok acıyor.kapatamıyorum bişeyi kavrayamıyorum.belim ağrıo kasıklarım.kısaca heryerim ağrıyor.duvarlar üstüme üstüme geliyor.yaşadığım şehirde yalnızım.eşimde genelde çalışıyor.bi film bile izleyemiyorum kendimi oyalayacak.haftaya çarşamba dr.gün verecek.bacaklarım titriyor.burnumda kocaman oldu dudaklarımda.dr.ödem yok dedi e niye şişiyorum.dün alışverişe gitmiştik eşimle eve bi geldim ayaklarımı gördüm aman allahım resmi yayınlasam +18 e taşınır konu.ben çok kiloda almadım ama nie bukadar şiştim.yanıyorum uyuymıyorum tüm gece.hayalet gibiyim evde.eşim kendince duyarlı ama bana yetmiyor.bugün balkonları yıkattım ona dışarı temizlendi ev battı offfffffffff.annemi özledim.ailemi özledim.arkadqşlarımı.pozitif düşünen halimi çok özledimmmm.kendimi teselli ederdim ben.napıcam ben yaaa????? sadece yazmak istedim.çevremle konuşuyorum hamilelikten diyor.evet bunu bende biliyorum ama beni anlamıyor kimmse.
 

sonuna gelmişsin artık senin yerinde olmak isteyen kaç kadın var hiç şikayet etme bence olumlu düşün bebeğinn doğmasına da az kalmış ne güzel :)
 
aslına bakarsan bende biliyorum hatta aynı yorumu katbekatını yaparım.ama duygularım tavan durumda.her gün ağlamaktan helak oldum.kendime hiç bu kadar acımamıştım.
 
aslına bakarsan bende biliyorum hatta aynı yorumu katbekatını yaparım.ama duygularım tavan durumda.her gün ağlamaktan helak oldum.kendime hiç bu kadar acımamıştım.

ilerde bende mi böyle olucam yoksaa :)) tabi ki söylediğin hiç bişeyi yaşamadım anlayamam seni ne desem bilemedim
 
hamilelikten canım..tecrübeyle sabittir yani..bende aynen senin gibiydim kızıma hamileyken hele ki son aylarda.. uyuyamazdım gece gece otururdum tek başıma tv.izlerdim bişeyler yerdim ateş basardı..offf offf..yüzüklerim olmazdı..ayaklarım şişerdi..kasıklarım son haftalarda çok ağrıyordu..bir de üstüne üstlük 8 aylıkken ev taşıdım düşün halimi ama hepsi geçti gitti.ben 38+1 ken doğum yaptım...toplam 12 kilo aldım...3.180gr doğmuştu bebişim..şimdi 2.ye hamileyim..tekrardan o son günlerin gelmesini öyle çok istiyorumkii.
 
hamileliğin son dönemlerinde oluyor maalesef böyle şişmeler...

benim de burnum, bacaklarım, ayaklarım çok şişerdi..

psikolojim de alt üsttü.. ama merak etme:)) bebeğini kucağına alınca hepsi geçiyor..

şişlik hemen geçmiyor gerçi:)) benim doğumdan sonra ki ilk gün iki katı artmıştı şişliğim.
 
teşekkürler geçeceğini bilerek yine katlanamıyorum.dün eşimin yüzüğünü denedim oldu.normalde kendi yüzüğüm olmuyordu.bide geçen gün bi densiz bana dediki aaaaaaaaaa kocaman olmuışsun.nolmuş sana dedi.2 gün kendi kendimi yedim.toplamda 10 kilo aldım.boyumda kısa değil.normalde umursamam ama taktım işte.herşey üstüste geliyormuş gibi.
 
serzenişlerinde çok haklısın ama şöyle düşün bence senin yerinde olmak isteyen yüzlerce kişi var... Ben mesela... İlk bebişimi düşürdüm ben şimdi de 9 haftalık hamileyim ama o kadar tedirgin ve zor geçiyor ki anlatamam... Bir de mide bulantılarım var hayatla ilişiğimi kesen... keşke ben de 37. haftamda olsaydım son 10 günü sayıyor olsaydım... o kadar isterdim ki anlatamam sana.... o günleri iple çekiyorum...

Sen de düşün o yumuk yumuk ellere, o bezelye ayak parmaklarına, o minicik öpmeye kıyamayacağın yanaklara, o beyazı görünmeyen boncuk gözlere kavuşmana ne kadar az kalmışşşşşş :) resmen bebişin artık sana mesajlar gönderiyor annecim ben geliyorum hazır ol diye... hem var ya istisnasız hamileliği süper geçen kişiler bile son 10 günde bunları yaşıyor... Canını sıkmamaya strese girmemeye, bebişini düşünmeye çalışmalısın...

Allah seni tez zamanda sağlık ve mutlulukla kolaylıkla kavuştursun bebişine inşallah....
Kocaman sevgiler...
 
evet evet o heyecan ayrı elbette içim içime sığmıyor.ama gecede içim içime sığmıyor.bende başta olmamıştı mide bulantısı şuan yaşıyorum bişey yiyemiyorum.allah tabi olmayan isteyen herkese nasip etsin.ilk bebeğim benim.ve kimsem yok buralarda.bi eşim var.oda nekadar yetecek bana.yetse bile engel olamadığım duygular yaşıyorum.3 hafta öncesine kadar süperdi hamileliğim.hatta hiç çıkmasa fena sayılmaz diodum:)) (korkuyorum doğumdan) şimdi ise hem korku var hemde sabah eşim evde olmayınca elim tutmuyor.kendime gelenekadar açımmmm.senin adına çok sevindim bu arada.çok dikkat et kendine.kalp atışlarını duymadıysan bu hafta duyarsın.
 
bebişimizin kalp atışlarını geçen hafta gördük inşallah bu hafta da duyarız... Allah hepimizin bebişlerini korusun sabırlar versin bzilere de... inan ki ben de 2 gündür ağlıyorum... açım, yemek yapamıyorum, bir gayret deniyorum yapmayı ama bu sefer de yiyemiyorum... Düşük tehlikesinden korktuğum için evimi temizleyemiyorum, okuldan gelip uzanıyorum kanepeye ve bulantıma dayanmaya çalışıyorum... İnan kabus gibi geçiyor günlerim... Sevdiklerimi çok özlüyorum. Annemi ablamı... antalya yı ... ben Konya dayım... burada görev yapıyorum eşim de buralı ama böyle zamanlarda ailenden uzak olmak çok zor... Eşin de tek başına olduğundan ağzıyla kuş tutsa seni tatmin etmiyo... Anne kokusu, anne sesi, anne tesellisi lazım benim canım bişeyler istiyor ama şunu yapın da yiyim diyemiyorum kimseye... Bir de öyle küçük bir yerde yaşıyorum ki anlatamam... aradığın hiçbir şeyi bulamazsın yani... Berbat... yaaaa bakk ne iğrenç durumdayım gördün mü :) ama tek bir dileğim var Rabbimden o da bebişimin orda mutlu olması sağlıkla büyümesi ve kucuşuma gelmesi...

Senin mide bulantında kesinlikle heycandandır canım benim... Düşünmekten ve streseten... doğumdan korkmakta haklısın zor ve ne olacağını kestiremediğimiz bir süreç... kalbini ferah tutmaya çalış tamam mı? bezelye parmakları dudaklarında hayalett :))) Annesi eminim o şimdi orda büyümüş ve çok tatlı olmuştur ve Allah'ım onu senin kucağına sağsalim versin inşallah... Bir de var ya... en önemli olan bebişin iyi olması. benim yeni felsefem şu: "bir kadın sağlıklı bir bebeği kucağına aldıysa, onun kendisi için yapamayacağı hiçbir şey yoktur..." ben mesela hep kilo sorunu olan bir insandım... şimdi ise kilomu kafama takıp acizlik ettiğim her ana üzülüyorum... Bebeğim bir gelsin Allah'ın da izni ile ben en geç 1 sene de cillop gibi olurum çok güveniyorum kendime... yeter ki Allah sağlıklı dertsiz bir bebiş nasip etsin... O yüzden sen de ne saçma sapan konuşanları, ne kiloyu, ne şişliği... hiçbirini takma çünkü hepsi geçip gidecekkk... Yeter ki güzeller güzeli bebişin sana kalsın :)
 
sende inşallah sağsalim alırsın kucağına bebişi:) ben kilo olayını hiç takmıyorum.zaten çok kilo almadım.ama oda sorun.bebeğime dr un biri 2450 diğeri 2300 dedi.bel çevreside 1 hafta geride dedi.sordum doktorlara bendenmi kaynaklanıo die.ama yok eşi nasıl beslerse çocuk öyle beslenir dedi.ama sölediğimde e az yemişsin kilo almamak için ondan diyolar kimsenin bişey bildiğide yok.inan az yemiyorum.sadece şu son ay mide bulantımdan bişey yiyemedim.yağdan tiksindim.etten tavuktanda tiksindim ama yedim zorla.sadece bu ara yiyemiyorum yediğimi çıkardığımdan yemeyede korkar oldum.bakalım çarşamba ne diyecek doktor.gün verecek bebeğimin gelişimine göre.

evet bende istanbulu çok özlüyorum.kırsal bi kesimde olmak zor.aileme 16 saat uzaktayım.seni inan çok iyi anlıyorum.ama sen çalışıyorsun enazından.baya oyalar seni.ev işi deme bana normalde evi altüst eden ben şimdilerde bişey yapamıyorum yapıncada acısı çıkıyor 2 gün kalkamıyorum.beni teselli edn tekşey bebeğim o sağlıklı olsun kımıl kımıl şuandada :))) hiç inanmazdım doğmadan nasıl seviyorlar derdim.aşığım resmen (ben istememiştim daha erken diyordum pişman oldum:) heleki benim karnım 7.ayda çıktı ozamandsan beri bi başkayım.bende büyük değişiklikler oldu kişilik bakımından bununda etkisi var bukadar takılmamda.kendimi tanıyamıyorum.annem ablam bi gelseydi:))
 
7.5 ayıma kadar herşey laylaylom 8.ay eh işte.ama 9 yoku dokuz.valla bişey olmasa bana olmazdı diyebilecek kadar iddalıyım.ama elinde değil inan bugün daha iiim.hava güzel dünya güzel ben güzelim (kocisss öle dedi:)) hatta abarttı ilk tanıştığımızdaki kadar güzelsin (tam 36 bedenim ozaman:) ohhh bugün iiim bakalım.akşama allah kerim:) bide mercimek çorbası ve brokoli salatası yapmışım.( hemileliğin son aylarında yemeği çoğu zaman tek çeşide düşürdüm oda kocama yaradı göbeği gitti:))
 

canım o şişliklerin hepsi doğumdan sonra gidicek üzülme,bende az kilo almama rağmen küçücük burnum kocaman olmuştu son günlerde,ayaklarım bi şişerdi davul gibi,bebeğini düşün gelip geçici bu günler,hayırlı doğumlar...
 
merhaba bende şubatta doğum yaptım kızım 10 nisanda 2 ayını dolduracak ve hala hafiften lohusa depresyonundayım bende nacizane tecrübelerimi yazayım sana, bende ocak ayında aynı senin gibiydim hayatı kendime zehir ediyordum yok öyle yok böyle sürekli şikayet ama doğumdan sonra çok pişman oldum keşke tadını daha fazla çıkarsaydım hamileliğin çünkü o anki sorunlar hiçbişeymiş seni korkutmak yada anneliğin kötü birşey olduğu söylemiyorum ama zor gerçekten hayatın tam anlamıyla alt üst (belkide benim için öyle) bence şuan kendini pisikolojik olarak yıpratacağına kendini bebeğine ve baştan aşşağı değişecek yeni hayatına hazırla tadını çıkar inan hamilelik çok eğlenceli birşeymiş kendinle eşinle evinle canının istediği gibi ilgileneceğin bol vakit geçirebileceğin son zamanlar doğum sonrası ister istemez bu zamanı bulamayacaksın allah sağlıkla senide bebişinide kutarsın inşallah şişti kiloydu böyle şeyleri takma kafana
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…