Bu kişiden kişiye değişir ..terapilere sınav döneminde olduğum için gidemiyorum, Aklımda yer etti..
Bakıs acınıza göre öfke sınırı nasıl olmalıdır diye düşünüyordum.. Öfkenizi göstermek için ne yaparsınız mesela?
Bağrırım, ağlarım, konuşurum, açıklama beklerimterapilere sınav döneminde olduğum için gidemiyorum, Aklımda yer etti..
Bakıs acınıza göre öfke sınırı nasıl olmalıdır diye düşünüyordum.. Öfkenizi göstermek için ne yaparsınız mesela?
Bu kişiden kişiye değişir ..
Bunun belli bir standartı olduğunu düşünmüyorum..
Siz kendi karakterinice öfkelenirsiniz ben de kendiminkine göre ..
istenmeyen davranislar kendine ve cevreye zarar veriyorsa tehlikelidir.ofkenizi de bu sekilde dusunup kontrol edebilirsiniz. siz ofkenizi nasil gosteriyorsunuz ya da hic ofkelendiginizi belli mi etmiyorsunuz.
Bağrırım, ağlarım, konuşurum, açıklama beklerim
Bunun için özel birşey yapmana gerek yok.Yapıyla alakalı.Sakinlik iyidir.Merhaba Arkadaslar;
Bu konuda fikirlerinizi paylaşmanızı rica ediyorum.. Bir süre psikolojik destek aldım.Anksiyete problemi yüzünden.. Büyük bi çoğunlukla sıyrıldım sorunlarımdan ama kendı adıma halletmem gereken bir konu daha kaldı..
Psikologumla ''öfke'' mi bastırdığım yargısına vardı. Doğru bir noktaya parmak bastı. Bu güne kadar kavga,bağrış, çağrış böyle bir manzara yaşamadım. En fazla bulunduğum ortamı terkettım.. Sınırlerim yatışınca konuşmayı tercih ederim. Bir insanın kalbini kırmaktan, başkasını üzmekten çok korktum. Sesimi yükselttiğim an bu yaşıma kadar sayılıdır. Olması gereken tablonun epey bi altında seyreden vaziyetin içerisindeyim.. Öfke kontrolünden apayrı bişey..
Nasıl öfkelenmem gerektiğini öğrenmem gerektiği kanısına varıldı.. Yani öfke duygusunu yaşamam gerekli görüldü.. Bunu nasıl yapabılecegımı ve sınırlarını bilmiyorum inanın.. Gerekli yerde gerektiği kadar tepki vermek gerekli elbet.. Yardımcı olabilir misiniz?
Heralde herşeyi içinize atmayın sıkıldığınızda karşıdakine sıkıldım diyebilin,yada çok kızdığınızda çok abartmadan tepkinizi koyun demek istemiştir .ama benim gibide olmayın ben eşimle tartıştığımda en son elime ne geçerse fırlattığımı hatırlatıyorum.sinirlendiğimde öfkemi kontrol edemiyorum kimseye karşı benimde öfke kontrolu konusunda yardım almam lazım,çünkü sonrasında niye yaptım diye çok üzülüyorum.Merhaba Arkadaslar;
Bu konuda fikirlerinizi paylaşmanızı rica ediyorum.. Bir süre psikolojik destek aldım.Anksiyete problemi yüzünden.. Büyük bi çoğunlukla sıyrıldım sorunlarımdan ama kendı adıma halletmem gereken bir konu daha kaldı..
Psikologumla ''öfke'' mi bastırdığım yargısına vardı. Doğru bir noktaya parmak bastı. Bu güne kadar kavga,bağrış, çağrış böyle bir manzara yaşamadım. En fazla bulunduğum ortamı terkettım.. Sınırlerim yatışınca konuşmayı tercih ederim. Bir insanın kalbini kırmaktan, başkasını üzmekten çok korktum. Sesimi yükselttiğim an bu yaşıma kadar sayılıdır. Olması gereken tablonun epey bi altında seyreden vaziyetin içerisindeyim.. Öfke kontrolünden apayrı bişey..
Nasıl öfkelenmem gerektiğini öğrenmem gerektiği kanısına varıldı.. Yani öfke duygusunu yaşamam gerekli görüldü.. Bunu nasıl yapabılecegımı ve sınırlarını bilmiyorum inanın.. Gerekli yerde gerektiği kadar tepki vermek gerekli elbet.. Yardımcı olabilir misiniz?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?