Çocuğumuzda karşılaştığımız huysuzluk, saldırı, şiddet, içe dönüklük, korkaklık, hiperaktiflik, pasiflik, dikkatsizlik, çevreye uyum, utangaçlık, hırçınlık vs birçok sorununuzun paylaşıldığı konular.
arkadaşlar 4 yaşında bir oğlum var
ve sağolsun biraz yaramazgamyoncuiremsu.bir yerlere çıkmak gezmeye gitmek tam bir işkence.evden çıkacağımız zaman öncelikle üzerini değiştirme konusunda tam bir savaş yaşıyoruz o krizi atlatınca gittiğimiz yer her neresiyse eve dönmek istemiyor o ayrı bir sorun oluyor.ağlaya zırlaya sokuyorum eve onu.çok hareketli bir çocuk.ve ben artık hiçbir yere gitmek istemiyorum evde de çok sıkılıyorum tabi.evde dursam bi türlü bir yerlere gezmeye gitsen bir türlü.sizlerde de bu sorunu yaşayan varmı?neler yapıyorsunuz yoksa tek bahtsız ben miyim?tşk.
a.s.
Ah yaşamazmıyım canım benim oğlumda şuan 5,5 yaşında ve inan ben onunla bunda bir- iki sene önceye kadar dışarıya her çıktığımda sinir krizi geçiriyordum saniye yerinde duramayan bir çocuk yani o gezmek beim burnumdan geliyordu ama şuan gayet rahatım bir arkadaş gibi gidip geliyoruz yani anlayacağın büyüdükce değişiyorlar.Sabır dan başka yapabileceğin bişey yok canım.
maskeli balo ve shte yüzü
Kayıtlı Üye
ben bekarım ama...yaramaz cocugu olan ve gıttıgı yerde rahat olamayan anneler goruyorum.........
hakkaten zor ısınız....
ama sevımlıde oluyorlar ılgı gorunce dahada sımarıyorlar...
allah omrunu ve saglıgını versın
arkadasim bu durumunu cok iyi anlyiorum diyeceksinki nasil, cocugun yok:)
simdi benim erkek kardesimde öyleydi aman allahim alisverise gidemezdik birinin evine oturmaya gidemezdik hüperaktiv bir cocuk,
biz doktora götürüdk ve kardesim tedavi gördü istersen sende bir cocuk doktoruna götür derdini anlat bakalim ne diyecek, biz faydasini gördük allaha sükür insallah sende görürsün
ben bekarım ama...yaramaz cocugu olan ve gıttıgı yerde rahat olamayan anneler goruyorum.........
hakkaten zor ısınız....
ama sevımlıde oluyorlar ılgı gorunce dahada sımarıyorlar...
allah omrunu ve saglıgını versın
amin teşekkür ederim.dediğiniz gibi bir de ilgi onun üstünde oldu mu tam kabus.Parıl arkadaşımın dediği gibi sabredicem artık.Maşallah onun ki sakinleşmiş biraz.Allah çocuklarımızı sağlık sıhhat versin korusun inşallah.
umut €tm€k h€rş€yd1r.....
Kayıtlı Üye
uslu çocuk olur mu...bırakta çocukluğunun tadını çıkarsın...okula gidince çocukluk bitiveriyo zaten sorumluluk başlıyo...büyüdükçe değişir zati biraz sık dişini...bakmışın büyüyünce öyle çocuk olmuş parmakla gösterilen...İnşallah Allah hayırlı güzel ömür versin.
Bence çıkmayın çok fazla bi yerlere, her gideceğiniz yer anlayışlı olmayabilir. Sonuçta sohbet etmeye gidiyorsunuz ancak sohbetten çok sinirler gerilebiliyor.. Herkes çocuğunuzu sizin kadar sevmez ve herşeyine katlanmaz,birşeyler söylemeseler bile huzursuz olabilirler.. Tabii buda sizi huzursuz eder..
Zor bir durum, Allah kolaylık versin. Çocuğunuzada sağlıklı güzel bir ömür.
benim de oğlum 4 kızım 2 yaşında.dışarı çıkacağımız zaman kıyafetlerini veriyorum kendi giyiyo.evdeyken nereye gideceğimizi,neler yapacağımızı.markete gidiyorsak neler alacağımızı,ekstra istediği şeyleri alıp alamayacağımızı konuşuyoruz,anlaşıyoruz.çıktığımızda kardeşinin elinden tutar yolda ona;onun erkek olduğunu bizi bırakıp giderse kız kardeşiyle kaybolacağımızı söylüyorum.koşmak istediğini biliyorum ama sorumluluk duyup elimizi bırakmıyor.çok sıkılırsa sabretmesini sonrasında istediği bir şeyi alacağımı söylüyorum(çukulata,oyuncak)babasıyla çıktığında çok daha zor bir çocuk oluyo,beni daha çok dinliyo ve daha problemsiz dolaşabiliyoruz.her çocuğun karakteri farklı.eminim sen de en yakın zamanda oğlunla dengenizi kurarsın.
benimde oğlumda 2.5 yaşında aynı sorunu bizde yaşıyoruz.çalışıyorum annem bakıyor orda farklı tutum burda farklı çocuk çıldırıyor annem çok serbest bırakıyor ben daha kuralcıyım.bir yere gitmeyi istemiyorum özellikle çocuklu yerlere çıldırıyor tabi bende sinirden çıldırıyorum sinir hastası oldum zaten anasınıfı öğretmeniyim birde o kadar çocuktan sonra hiç sabır kalmıyor yinede sabırdan başka çaremiz yok heralde biran önce büyüselerde rahatlasak..
Bence çıkmayın çok fazla bi yerlere, her gideceğiniz yer anlayışlı olmayabilir. Sonuçta sohbet etmeye gidiyorsunuz ancak sohbetten çok sinirler gerilebiliyor.. Herkes çocuğunuzu sizin kadar sevmez ve herşeyine katlanmaz,birşeyler söylemeseler bile huzursuz olabilirler.. Tabii buda sizi huzursuz eder..
Zor bir durum, Allah kolaylık versin. Çocuğunuzada sağlıklı güzel bir ömür.
güzel dilekleriniz için teşekkür ederim..
benim de oğlum 4 kızım 2 yaşında.dışarı çıkacağımız zaman kıyafetlerini veriyorum kendi giyiyo.evdeyken nereye gideceğimizi,neler yapacağımızı.markete gidiyorsak neler alacağımızı,ekstra istediği şeyleri alıp alamayacağımızı konuşuyoruz,anlaşıyoruz.çıktığımızda kardeşinin elinden tutar yolda ona;onun erkek olduğunu bizi bırakıp giderse kız kardeşiyle kaybolacağımızı söylüyorum.koşmak istediğini biliyorum ama sorumluluk duyup elimizi bırakmıyor.çok sıkılırsa sabretmesini sonrasında istediği bir şeyi alacağımı söylüyorum(çukulata,oyuncak)babasıyla çıktığında çok daha zor bir çocuk oluyo,beni daha çok dinliyo ve daha problemsiz dolaşabiliyoruz.her çocuğun karakteri farklı.eminim sen de en yakın zamanda oğlunla dengenizi kurarsın.
Maaşallah çocuklarınıza...anlaşmaları çok güzel..
benimde oğlumda 2.5 yaşında aynı sorunu bizde yaşıyoruz.çalışıyorum annem bakıyor orda farklı tutum burda farklı çocuk çıldırıyor annem çok serbest bırakıyor ben daha kuralcıyım.bir yere gitmeyi istemiyorum özellikle çocuklu yerlere çıldırıyor tabi bende sinirden çıldırıyorum sinir hastası oldum zaten anasınıfı öğretmeniyim birde o kadar çocuktan sonra hiç sabır kalmıyor yinede sabırdan başka çaremiz yok heralde biran önce büyüselerde rahatlasak..
benimkide annemle anlaşıyo dediğiniz gibi o da çok rahat bırakıyor onu.yanlış ama..aynen çocuklu evlerde durum daha da zorlaşıyor.anasınıfı öğretmeni olarak sizlere Allah sabır versin diyorum..
uslu çocuk olur mu...bırakta çocukluğunun tadını çıkarsın...okula gidince çocukluk bitiveriyo zaten sorumluluk başlıyo...büyüdükçe değişir zati biraz sık dişini...bakmışın büyüyünce öyle çocuk olmuş parmakla gösterilen...İnşallah Allah hayırlı güzel ömür versin.
amin canım çok güzel şeyler yazmışsın saol..
a.s. a.s. a.s.
bence oğlunuz neyin insanları rahatsız ettiğini neyin sizi üzdüğünü az çok bilecek yaşta bu durumu çocuğun karakterine bağlamak da çok doğru değil çünkü onun karakteri büyük oranda da ailedn aldığı öğelerle gelişir.. bence gereken terbiyeyi veremeişsiniz şımartmışsınız.. herkesin çocuğu bu şekilde davranmıyor bundan küçükler bile.. ben bu tip çocuklara çok sinir olduğum için biraz ağır yazmış olabilirim ama bence bir an önce kendinizi bir sorgulayın sonradan üzülen siz olursunuz saygılar..
bence oğlunuz neyin insanları rahatsız ettiğini neyin sizi üzdüğünü az çok bilecek yaşta bu durumu çocuğun karakterine bağlamak da çok doğru değil çünkü onun karakteri büyük oranda da ailedn aldığı öğelerle gelişir.. bence gereken terbiyeyi veremeişsiniz şımartmışsınız.. herkesin çocuğu bu şekilde davranmıyor bundan küçükler bile.. ben bu tip çocuklara çok sinir olduğum için biraz ağır yazmış olabilirim ama bence bir an önce kendinizi bir sorgulayın sonradan üzülen siz olursunuz saygılar..
her çocuk bir değil sizde yazmışsınız dolayısı ile bu kişilikle alakalı.bazı çocuk sakindir bir şeylerle oyalanır anneyi yormaz bazısıda benimki gibi hareketlidir.şımartma konusuna gelince ben bu yoruma katılmıyorum çünkü ben şımarmaması için kurallar koyarım uygulamaya çalışırım çocuk işte ne kural tanır benimki nede başka bişey ..çocuğunuz var mı bilmiyorum ama bir gün olursa anlarsınız ve bir gün biri çocuğunuza sinir olursa sizde kendinizi sorgularsınız.bu konuda ben kendimden eminim.
Benimde de cok hareketli bir oglum var. Yalniz degilsin!! Böyle bir cocukla bas etmek cok zor. Evden cikmak bir dert, disarida bütün dikkatler üstümüzde, dur yok durak yok. Benim sana tavsiyem: Cocuk Doktoruna danis. Ben doktora gittim, benim oglumda konsantre bozuklugu cikt. Rahat duramiyor. Kendini fazla birseye veremiyor. Oglum 12. aydan itibaren terapiye baslayacak. Sakin cekinme utanma. Ne kadar erken davranirsan okadar iyi olur.
canim ben hanuz cocuk sahibi degilim ama iyi bir gozlemciyim. giysi konusunda birak ne isterse onu yapsin. yani dayatma yolu ile degil, pijama alti ile bile giyse izin ver bence. sonra sonra tatli tatli konusursun. eger gezmeye giderken bile oyle giymek istese birak giysin. senin sinirlerinden onemli degil. zaten guzel guzel giyinmis arkadaslarini gorunce utanir ya da arkadaslari zaten ona sorar. vaya ilgisini cekecek kiyafetler al. mesela su cizgifilmlerde cok meshur olan bir araba var cocuklar ona bayiliyor. onun gibi seyler falan.
hareketleri icin ise nacizane birkac onerim olacak.
1) simdi seni cok bunalttigi icin cok yere cikmiyor olabilirsin. ama bu cocukta sikintiya neden oldugu icin daha cok hircinlasir ciktigi yerde.yani soyle dusun. bir cocuga cok nadir muz yedirdigini dusun. ve muz her onune geldiginde cocuk saldirir. ama hergun muz yese muz onun icin artik siradan bir meyve olur. anlatabiliyor muyum? daha cok cikarsan, yani hergun mesela, sadece sen degil babasi da cok ilgilenmeli. her gun cocukla vakit gecirmek onemli degil. kaliteli vakit gecirmek onemli.
2) sen calisirken nasil bakiliyor bilmiyorum. yani anneanne babanne falan mi, bakici mi yoksa kres mi? eger bakici, anneanne babanne vs bakiyorsa da cocuk bu hale geliyor. cok gozlemledim. cocugun oyun arkadasina ihtiyaci var. yani egitimli kisiler tarafindan bakilmasi lazim.
3) cocuk eve gelince sikilacagini bildigi icin gelmek istemiyor olabilir e tabi oyun arkadasi her zaman caziptir. giderken daha bastan kural konulmasi lazim. gelirken aglarsa bir yere goturulmeyecegine dair ve gercekten bu kurali ihlal ederse de dediginizi yaptiginizi gostermeniz lazim. affederseniz hareketlerine devam edecektir. eger boyle bir soz vermezse de goturmeyin gitmeyin. inanin cocugunuzun terbiyesi gideceginiz yerden daha onemli degil. eger bir seyi yapmamaya soz verip yapiyorsa cezasina katlanacagini da bilmesi lazim.
cocuga verilen cezanin yaptirimi olmasi lazim. ayni gunumuzde gercek mahkemelerde oldugu gibi. ceznin uygulanmayacagini bildigi icin insanlar ya da hafif bir sekilde atlatacaklarini yapmaktan hic cekinmiyorlar. ayni sey.
evet nadir dışarı çıkan çocuk eve gelmek istemez,ayrıca hergün dışarı çıkması hem yeni şeyler öğrenmesi ,ve gözlemlemesi açısından olumlu olur...onunla konuşmayı deneyin, bende 2 çocuk annesiyim ve elimden geldiğince onlarla büyük insanmış gibi konuşuyorum..aynı sorunlar bizdede vardı..zamanla azalıyor...ama önemli olan sen çocuğunla büyük insanmış gibi konuş, ona böyle davranmaması gerektiğini ve davranışlarının sonucunun ne olacağını anlat...
mesela ben bazen evdeki eşyaları veya bana özel şeyleri dosya olur, fatura olur karıştırdıklarında bu benim için önemli bunu karıştırmamalsın..diye öğretiyorum aynen yerine bırakıyorlar..
sonra tehlikeli diye öğrettiğim şeyler var..elektrik düğmesi ,priz ,kablo,bıçak vs..bu tehlikeli sana zarar verebilir diye öğretmiştim elini sürmüyor,çok yaramaz olmasına rağmen...
bazı arkadaşalrın yorumuna katılmıyorum siz terbiye veremediniz vs...ben kendi çocuğumdan bahsediyorum ben hayatımda böyle zorlu çocuk görmedim..onu zaptedmek deveye hendek atlatmak gibi halbuki ben öyle bilinçsiz bir annede değilim...benim çocuğum doğdu doğalı böyle...bebekken bile sebepsiz ağlardı ? şimdi ben ona;ağla yavrum sebepsiz yere ağla ,tepin ,haykır diyemi öğrettim..bu yorumları yapan arkadaşlar geleceğinizi düşünün..aslında ben bunu söyleyenlere şunu diyorum buyur al canım benim çocukları sen nasıl bakacaksın bir görelim..
evde kaç kitap okudum çocuk bakımına dair bilemiyorum...öyleki doktora gittiğimizde doktordan önce ben anlatırdım ne varsa..kaç doktor tebrik etti beni anlatamam..yani öyle eğitemediniz terbiye veremediniz demekle olmuyor...
çocuğun yaramaz olmasına genetik faktörlerin bile etkisi var bence..eşiniz küçükken yaramazmıymış bir soruşturun....neyse madem çocuğunuzla dışarı çıkmak problem onu uslu durduğunda ödüllendirin..sevdiği bir şeyle ama dışarıda değil evde verin ödülünü..ayrıca yanınıza mesela kraker vs..tarzı şeyler alırsanız onunla meşgul olurken genelde yaramazlık yapmıyorlar..benim denediğim taktiklerden biriydi bu...ayrıca ben bazen ödüllendirme konusunu mesela yemeğini yersen sana sürpriz var diyorum..çocuğa gizemli geliyor..yemeğini yiyor..sonrada arkama sakladığım çikolata olur oyuncakl olur vs...veriyorum genelde bizimki çikolata oluyor.. :) ama bunu yaparken her seerınde gıbı adetler edınmemk lazım ..bu sefer çocuk onlar olmadan yemek yememeye başlar ..arada böyle ufak ödüllendirmler olur..mesela illaki maddi bir şeyle ödüllendirmeyin sana uyurken güzl bir masal anlatıcam dersiniz...şarkı söyleyeceğim sana..bana yemek yaparken yardım edersin ,beraber çizgi film izleceğiz seninle..sana kitap okuyacağım vs.. gibi ödüllendirmelerde olabilir..
