Kızlar;bana akıl verin. :sinifsinif: Aranızda benim gibi olanlar vardır belki.Dışarıdan bakıldığında imrenilecek bir yaşantım var.Ama gelin bir de bana sorun.kendime ait özel işyeri açtım 2 yıl olmadı daha.Kredi çekerek açtım,borcumun bitmesine bir yıl var daha ancak borçlarımı ödeyebiliyorum.Kenara falan para atmak şimdilik hayal gibi.Küçük bir ilçede yaşıyorum,sabah 9 da işyerimdeyim akşam 8 de evdeyim.Bir tek pazarım boş.o da evde uyuyarak geçiyor.Sosyal faaliyet açısından sıfırım çünkü yapacak hiçbirşey yok.Mesleki olarak kendimi geliştirmek istiyorum kongrelere seminerlere katılmak istiyorum ama hepsi maddi güce dayanan şeyler şimdilik erteliyorum.Arkadaşlarım var bir sürü ama çoğu evlendi,hepsinin kendine ait bir kurulu düzeni var eskisi gibi görüşemiyoruz.İşten çıkıp eve geliyorum tv izlemekten pc başında vakit geçirmekten kitap okumaktan bıktım.Vakit bir türlü geçmiyor.Evliliğe dair de pek bir ümidim kalmadı zaten böyle bir ortamda kimle tanışabilirm onu da bilmiyorum.Bir çok hayal kırıklığı yaşadım yalnızım şimdi.Yaşadığım yerde açılan kursları soruşturdum kurs bile yok doğru düzgün.Ot gibi bir insan oldum çıktım anlayacağınız.Neler yapabilirim sizce??