İlgiyle okuduğum bir kitaptı ve içinde kendimi bulmuştum. Olanları anlamlandırmama çok yardımcı oldu, teşekkür ederim öneriniz için. Okumayanlar varsa tavsiye edelim :)
Bir yanlışlığı devam ettirmek bizi o isveçlere götürmeyecektir zaten. Böyleler diye onlara uymamalıyız. Uganda da olsak fransada da olsak bir kere yaşıyoruz onu da istediğimiz gibi yaşamak haktır. Ne yani ülkemiz böyle hadi böyle yaşayalım. Bu olamaz,olmamalı
Desteklenmeyen,özgüven aşılanmayan bir çocukluk yaşadıgınızı düşünmüyorum şu yazdıklarınızdan. Siz zaten başlıkta geçen konuya yabancı gibisiniz,anlamanız zor
Biz de onlar öyle diye öyle olmayaveririz. Başkaları öyle diye ayak uydurmak zorunda değiliz. Ben de geleceği iyi görüyorum bu arada umarım öyle olur
Şanslısınız o zaman çünkü ailesi kötü olup hic değer görülmeyen birisi kocası tarafından da değer görülmüyor eğer okusaydım şuan bambaşka bir hayatım olabilirdi zamanında çok ağladım okumak için o kadar zorladım ki en sonunda sen hastasın normal degil hareketlerin diye antidepresan kullanmaya zorladılar.
Tabi şanslı olduğum çok konu var. Eşin karakteri de önemli bu konuda bazıları tam tersi yaklaşım sergileyebiliyor.
Ha bu arada hiçbir şey için geç değildir. Benim ailem okumam konusunda evliliğimde arkamdalardı. Kaldı ki ikisi de saygın meslekleri olan insanlardı ama diğer yaşadıklarım çocukluğumu gençliğimi elimden aldı. Büyümek zorunda kaldım.
Tabi öyle geç değil ama hersey zamanında güzel verimli diye düşünüyorum şimdide açıktan okuyorum ama ne bileyim insanın içinde bazı şeyler ukte kalır ya benimkisi öyle
O ukte çok berbat bişey o konuda haklısınız. Benim de içimde çok ukte kaldı bu yüzden onları asla affetmeyeceğim çok konu var. Ama en azından çocuklarınıza nasıl davranmayacağınızı biliyorsunuz. Bu da çok önemli bir ders.
Aile yönünden tek sıkıntım babamdı. Aynı yaştayız sizinle ve ruhumdaki psikolojimdeki yaraların nerdeyse tamamı onun yüzünden. Çok şükür kaçtım ondan ve uzun zamandır yüzünü bile görmüyorum ama şanslıyım ki benim çok iyi bir annem ve kardeşlerim var.
Aslında bilmiyorum nasıl davranacağımı bana yanlış gelen birşey ona doğru gelecek serbest mi bırakmam lazım yoksa kendi tecrübelerimle yaklaşacam zor bu zamanda çocuk yetiştirmek
Kendi kararlarını vermesine olanak tanıyacaksınız ama bu demek değil ki başıboş bırakmak. Öncelikle ona güvenip kendi hayatını şekillendirmesine yardımcı olacaksınız hatalarını göstererek doğruya iyiye yönelterek ama onun adına herşeye karar vererek değil. Size annenizin babanızın yaptığı çok içinize oturan şeyleri yapmamaya çalışın. Kısacası onu her zaman sevdiğinizi güvendiğinizi ve yanında olduğunuzu hissettirin. Gerisi gelir.
