- 26 Ağustos 2009
- 3.788
- 344
- 163
merhaba kızlar...
uzun zamandır siteye girmeye vakit bulamasamda derdimi anlatacak tek yerin burası olduğuna inanıyorum...
herşey güzel giderken örnek bi çift olarak gösterilirken bitti benim hikayem..
onca fedekarlık onca çaba 4.5 sene ve akabinde allaha ona uzun ömür versin en büyük destekçim oğlum...
evet bunlar yetmedi evliliğimi kurtarmaya ve bitirdim... ayrıldım...
bi gün bu siteye böylesine bir konu açacağıma asla inanamazdım...
ama anladım ki bu hayatta herşey insanlar için gerisi boş...
sevdim hemde çok sevdim... çabaladım uğraştım ama kaldıramadım hazmedemedim ihanet her ne olursa olsun katlanılmaz bişey..
her ne kadar kendini kandırsada insan olmuyo aklından fikrinden çıkaramıyo...
seviyorum diye gözlerime bakıp ağlayan kocam şimdi bana en yabancı insan...
şimdi soruyorum kendime ne geçti eline o kadar fedakarlıktan sonra ne kaldı geriye...
ve cevaplıyorum.. koca bir hayal kırıklığından ibaret...
ama ben güçlüyüm oğlumla birlikte yeni mutlu ve her ne olursa olsun dim dik ayakta bi hayata başladım..
biliyorum küçük erkeğim bırakmaz beni...
belki bi yanımız eksik ama biliyorum ki onun heryeri eksik... bu ona en büyük cezadır...
şimdi buradan konuyu okuyan ve çıkmazda olan arkadaşlarıma sesleniyorum... nolursa olsun güçlü olmak sizin elinizde...
eziyet etmeyin kendinize...
emin olun en acımazıs karar bile kararsız kalmakatan daha güçlü hissettiriyor insana...
yeterki önce kendinizi sevin...
konuyu okuyan ve cevap verme nezaketini gösteren tüm arkadaşlarıma teşekkür ediyorum allah yardımcınız olsun...
uzun zamandır siteye girmeye vakit bulamasamda derdimi anlatacak tek yerin burası olduğuna inanıyorum...
herşey güzel giderken örnek bi çift olarak gösterilirken bitti benim hikayem..
onca fedekarlık onca çaba 4.5 sene ve akabinde allaha ona uzun ömür versin en büyük destekçim oğlum...
evet bunlar yetmedi evliliğimi kurtarmaya ve bitirdim... ayrıldım...
bi gün bu siteye böylesine bir konu açacağıma asla inanamazdım...
ama anladım ki bu hayatta herşey insanlar için gerisi boş...
sevdim hemde çok sevdim... çabaladım uğraştım ama kaldıramadım hazmedemedim ihanet her ne olursa olsun katlanılmaz bişey..
her ne kadar kendini kandırsada insan olmuyo aklından fikrinden çıkaramıyo...
seviyorum diye gözlerime bakıp ağlayan kocam şimdi bana en yabancı insan...
şimdi soruyorum kendime ne geçti eline o kadar fedakarlıktan sonra ne kaldı geriye...
ve cevaplıyorum.. koca bir hayal kırıklığından ibaret...
ama ben güçlüyüm oğlumla birlikte yeni mutlu ve her ne olursa olsun dim dik ayakta bi hayata başladım..
biliyorum küçük erkeğim bırakmaz beni...
belki bi yanımız eksik ama biliyorum ki onun heryeri eksik... bu ona en büyük cezadır...
şimdi buradan konuyu okuyan ve çıkmazda olan arkadaşlarıma sesleniyorum... nolursa olsun güçlü olmak sizin elinizde...
eziyet etmeyin kendinize...
emin olun en acımazıs karar bile kararsız kalmakatan daha güçlü hissettiriyor insana...
yeterki önce kendinizi sevin...
konuyu okuyan ve cevap verme nezaketini gösteren tüm arkadaşlarıma teşekkür ediyorum allah yardımcınız olsun...