- 3 Şubat 2018
- 25.769
- 110.868
- 598
- Konu Sahibi pedaliza_as
- #61
Eşim bebek için hiç bir zaman zorlamadı. Onun için de sürpriz oldu. Çocuklarıma kötü davranmıyorum. İlgim sevgim onların üzerinde. Onlara mutluluk Rolü yapıyorum. Bu beni çok yoruyor sadece.
Bebeği aldirmayacağım. bu benim tek başıma alamayacağım bir karar adalet anlayışıma göre.
Eşimin ilgisi, sevgisi hep üzerimde, her konuda bana hep destek ev işi çocuk bakımı vs.daha dün akşam sanki içimi biliyormuş gibi çok güzel şeyler söyledi.
Ona da rol yapıyorum. Mutluymuşum atlatmışım gibi davranıyorum. Çünkü psikolojik destek almamı istiyor. içimi bilse beni zorlar.
Niye böyleyim bilmiyorum. Neyi aşamıyorum. İçimde ne var çözemiyorum. Çözme, belki de hatırlama, belki bilme fikri bile beni çok korkutuyor.
3 cocuk annesi olarak ve eski bir depresyon hastasi olarak yaziyorum: Neden yardima ihtiyac duydugunu sorgulamayi birak, güclü olma numarayi birak ve git tedavi ol..tek basina cözmene gerek yok. Bunun icin profesyoneller var zaten. Simdi daha hamilesin, bunun lohusaligi felan da var. Su anda oynadigin rolü sadece belli bir süre ayakta tutabileceksin. Ondan sonrasi kontrolünde bile olmaz. O yüzden hem kendin icin hem ailen icin git tedavi ol. "Bana sacma geliyor" diyerek korkularina yenik düsme. Gecmis olsun