• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ölmek istiyorum

Sevmgss

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
21 Eylül 2015
241
65
18
34
Konuya nasıl gireyim ne yazıyım bilemedim. Aslında anlatacak o kadar şey varki ne de çok şey biriktirmişim meğer. Derler ya çocukluğuna inelim diye ordan başlayım bende. Çünkü bu aralar film şeridi gibi gözümün önünden geçiyor hayatım.Babam sert mizaçlı biridir.Keyfi yerindeyken gülüp eğlenir morali bozukken terör estirirdi evde. Ve genelde morali bi şrkilde bozuk olurdu bişeye sinirlenmiş olurdu ve acısını bizden çıkarırdı.anneme şiddetine şahit oldum yıllarca böyle büyüdüm.annemi aldattı buna şahit oldum. Sanki ben anneymişimde annem çocuğummuş gibi annem yıllarca omuzumda ağladı. Tabi ben bunları yaşarken en fazla 17 yaşındayım. Annemin bizim için yaptığı frdakarlıkların yanında inanın çocukluğumu yaşayamam hiç bişey. Böyle zaman geçti. Babam duruldu yaştan dolayı sanırım.tüm bunlara rağmen Güzel bir Üniversitede güzel bir bölüm kazandım.Babam dışarda okumamı istemiyordu masraf olur diye. Durumuda öyle kötü değil hani. Neyse bi şekilde ikna ettim. İlk yılımda başvurmadığım burs kalmadı ders notlarımı deli gibi çalışarak yüksek tuttum ve çok güzel bi burs kazandm. Babamdan tek bir kuruş istemeden okudum. Fakülte üçüncüsü olarak bitirdim okulu. Bundan sonrası bnm için tam bir fiyasko oldu. Bin bir ümitle bitirdiğim çok güzel bir puanla kazandığım bölümüm artık ölü bir meslek olmuştu devlet politikasından dolayı. Yılmadm belgeler aldm belgelerim sayesinde asgari ücretin biraz altında bi maaş alıyorum imza yetkimi kullanarak.aldıgım bu paraya dokunmadm bile hepsini kardeşimin eğitimine harcadım. Kardeşim okulunu bitirdi.bu yıl kendimi düşüniyim biraz dedim geleceğim için kpss ye hazırlanıyım dedim kursa yazıldm. Daha 25 yaşındayım biraz kendime bakmak harcama yapmak istedim ama bunları yaptım diye daha önce sanki hiç yardımım dokunmamış gibi babam beni bencillik ve nankörlükle suçladı suçluyor. Bunlara rağmen moralimi bozmak istemiyorum herşeyi sineye çekiyorum ilgisiz bi erkek arkadaşım var anlayış göstermeye çalışıyorum herşeyi kpss ye adam akıllı çalışabilmek için yapıyorum. Ama Bu süreçte kimse anlayış göstermiyor aksine herkes üstüme geliyor. Yaşadıklarım zaten kolay şeyler değil bi de üstüne gelecek kaygısı eklendi. Artık dayanamıyorum intihar etmekten korkuyorum Rabbime canımı alması için dua ediyorum kafayı yemek üzereyim delirmekten korkuyorum :KK43:
 
İnan hayat hepimiz için çeşitli yerlerden zor.
Ölmeyi istemek en kolayı.
Seni anlamayan insanları umursama, gerekirse hayatından çıkar.
Senden kıymetli değil hiç bir şey.
 
Bölümünü merak ettim açıkcası. Öncelikline söyleyeceğim kendin için yaşamalı öğrenmelisin. Nasıl sen çalışıp burs kazandıysan kardeşin de yapabilirdi. Bütün paranı ona harcamam bence biraz fazla fedakarlık. Tamam ver kardeşindir aöa hayatı kendine zulmedecek kadar iyilik yapmak bence gereksiz. Seninle ilgilenmeyen erkek arkadaşın varsa sepetle gitsin. Bir erkek seni sevmiyor seninle ilgilenmiyorsa senin sevgilin olmayı neden haketsin ki.insanlara değil kendine hayatı güzelleştirmek için yaşamalısın
 
Bölümünü merak ettim açıkcası. Öncelikline söyleyeceğim kendin için yaşamalı öğrenmelisin. Nasıl sen çalışıp burs kazandıysan kardeşin de yapabilirdi. Bütün paranı ona harcamam bence biraz fazla fedakarlık. Tamam ver kardeşindir aöa hayatı kendine zulmedecek kadar iyilik yapmak bence gereksiz. Seninle ilgilenmeyen erkek arkadaşın varsa sepetle gitsin. Bir erkek seni sevmiyor seninle ilgilenmiyorsa senin sevgilin olmayı neden haketsin ki.insanlara değil kendine hayatı güzelleştirmek için yaşamalısın
 
Bölümünü merak ettim açıkcası. Öncelikline söyleyeceğim kendin için yaşamalı öğrenmelisin. Nasıl sen çalışıp burs kazandıysan kardeşin de yapabilirdi. Bütün paranı ona harcamam bence biraz fazla fedakarlık. Tamam ver kardeşindir aöa hayatı kendine zulmedecek kadar iyilik yapmak bence gereksiz. Seninle ilgilenmeyen erkek arkadaşın varsa sepetle gitsin. Bir erkek seni sevmiyor seninle ilgilenmiyorsa senin sevgilin olmayı neden haketsin ki.insanlara değil kendine hayatı güzelleştirmek için yaşamalısın
Sınıf öğretmeniyim
 
Sınıf öğretmeniyim
Allah Allah hangi şehirde yaşıyorsun Can'ım ya benim de sınıf öğretmeni arkadaşlarım çok zaten yüzde sekseni atandı maşallah onlara. Kalanı da özel okullara 2-3 bin ücretle girdiler tabi ilk bir iki sene stajyer olarak asgar ücret aldılar
 
Konuya nasıl gireyim ne yazıyım bilemedim. Aslında anlatacak o kadar şey varki ne de çok şey biriktirmişim meğer. Derler ya çocukluğuna inelim diye ordan başlayım bende. Çünkü bu aralar film şeridi gibi gözümün önünden geçiyor hayatım.Babam sert mizaçlı biridir.Keyfi yerindeyken gülüp eğlenir morali bozukken terör estirirdi evde. Ve genelde morali bi şrkilde bozuk olurdu bişeye sinirlenmiş olurdu ve acısını bizden çıkarırdı.anneme şiddetine şahit oldum yıllarca böyle büyüdüm.annemi aldattı buna şahit oldum. Sanki ben anneymişimde annem çocuğummuş gibi annem yıllarca omuzumda ağladı. Tabi ben bunları yaşarken en fazla 17 yaşındayım. Annemin bizim için yaptığı frdakarlıkların yanında inanın çocukluğumu yaşayamam hiç bişey. Böyle zaman geçti. Babam duruldu yaştan dolayı sanırım.tüm bunlara rağmen Güzel bir Üniversitede güzel bir bölüm kazandım.Babam dışarda okumamı istemiyordu masraf olur diye. Durumuda öyle kötü değil hani. Neyse bi şekilde ikna ettim. İlk yılımda başvurmadığım burs kalmadı ders notlarımı deli gibi çalışarak yüksek tuttum ve çok güzel bi burs kazandm. Babamdan tek bir kuruş istemeden okudum. Fakülte üçüncüsü olarak bitirdim okulu. Bundan sonrası bnm için tam bir fiyasko oldu. Bin bir ümitle bitirdiğim çok güzel bir puanla kazandığım bölümüm artık ölü bir meslek olmuştu devlet politikasından dolayı. Yılmadm belgeler aldm belgelerim sayesinde asgari ücretin biraz altında bi maaş alıyorum imza yetkimi kullanarak.aldıgım bu paraya dokunmadm bile hepsini kardeşimin eğitimine harcadım. Kardeşim okulunu bitirdi.bu yıl kendimi düşüniyim biraz dedim geleceğim için kpss ye hazırlanıyım dedim kursa yazıldm. Daha 25 yaşındayım biraz kendime bakmak harcama yapmak istedim ama bunları yaptım diye daha önce sanki hiç yardımım dokunmamış gibi babam beni bencillik ve nankörlükle suçladı suçluyor. Bunlara rağmen moralimi bozmak istemiyorum herşeyi sineye çekiyorum ilgisiz bi erkek arkadaşım var anlayış göstermeye çalışıyorum herşeyi kpss ye adam akıllı çalışabilmek için yapıyorum. Ama Bu süreçte kimse anlayış göstermiyor aksine herkes üstüme geliyor. Yaşadıklarım zaten kolay şeyler değil bi de üstüne gelecek kaygısı eklendi. Artık dayanamıyorum intihar etmekten korkuyorum Rabbime canımı alması için dua ediyorum kafayı yemek üzereyim delirmekten korkuyorum :KK43:
Kusıra bakmayın ama insanlar neler yaşıyorlar da şükür diyorlar ne yaşamışsını da ölmekten bahsediyorsunız kolayca.-annen baban sağ ne güzel anne babası olmayan milyonlarca kişi var.mis gibi mesleğin var atanınca maddi sorunun biter.erkek arkadaşınla da olmuyorsa ayrılırsın olur biter. Şükredin biraz . Ben babasız büyüdüm 2 yaşında boşanmışlar ve yıllardır görüşmüyorum. . Ve de en önemlisi 4 ay önce bebeğimi kaybettim . Doğuma bikaç gün kala hem de. Ama hiö ölsem de kurtulsam demedim. Halinize şükredin
 
Sürekli verirsen görevin olduğu düşünülür ve vermeyi kestiğin anda görevini ihmal etmiş pozisyona gelirsin.
Fedakarlıkta da her şeyde olduğu gibi denge şartı vardır. İnsan doğası almaya çabuk alışır.
Bundan böyle kendin için belirlediğin yoldan taviz vermeden ilerlersen bir süre sonra ailen yeni duruma da
alışacaktır. Kararlı olur zaman tanırsan yoluna girer herşey. Yolun açık olsun.
 
Bence cok azimli birisin hic yildirmasin seni bunlar dosdogru devam et. Hayirli kapilar acilir inan buna. Ölümüde agzina alma birak bencil insanlar bencillikleri icinde bogulsun.
 
Sürekli verirsen görevin olduğu düşünülür ve vermeyi kestiğin anda görevini ihmal etmiş pozisyona gelirsin.
Fedakarlıkta da her şeyde olduğu gibi denge şartı vardır. İnsan doğası almaya çabuk alışır.
Bundan böyle kendin için belirlediğin yoldan taviz vermeden ilerlersen bir süre sonra ailen yeni duruma da
alışacaktır. Kararlı olur zaman tanırsan yoluna girer herşey. Yolun açık olsun.

Agzina saglik, kesinlikle katiliyorum..
 
Konuya nasıl gireyim ne yazıyım bilemedim. Aslında anlatacak o kadar şey varki ne de çok şey biriktirmişim meğer. Derler ya çocukluğuna inelim diye ordan başlayım bende. Çünkü bu aralar film şeridi gibi gözümün önünden geçiyor hayatım.Babam sert mizaçlı biridir.Keyfi yerindeyken gülüp eğlenir morali bozukken terör estirirdi evde. Ve genelde morali bi şrkilde bozuk olurdu bişeye sinirlenmiş olurdu ve acısını bizden çıkarırdı.anneme şiddetine şahit oldum yıllarca böyle büyüdüm.annemi aldattı buna şahit oldum. Sanki ben anneymişimde annem çocuğummuş gibi annem yıllarca omuzumda ağladı. Tabi ben bunları yaşarken en fazla 17 yaşındayım. Annemin bizim için yaptığı frdakarlıkların yanında inanın çocukluğumu yaşayamam hiç bişey. Böyle zaman geçti. Babam duruldu yaştan dolayı sanırım.tüm bunlara rağmen Güzel bir Üniversitede güzel bir bölüm kazandım.Babam dışarda okumamı istemiyordu masraf olur diye. Durumuda öyle kötü değil hani. Neyse bi şekilde ikna ettim. İlk yılımda başvurmadığım burs kalmadı ders notlarımı deli gibi çalışarak yüksek tuttum ve çok güzel bi burs kazandm. Babamdan tek bir kuruş istemeden okudum. Fakülte üçüncüsü olarak bitirdim okulu. Bundan sonrası bnm için tam bir fiyasko oldu. Bin bir ümitle bitirdiğim çok güzel bir puanla kazandığım bölümüm artık ölü bir meslek olmuştu devlet politikasından dolayı. Yılmadm belgeler aldm belgelerim sayesinde asgari ücretin biraz altında bi maaş alıyorum imza yetkimi kullanarak.aldıgım bu paraya dokunmadm bile hepsini kardeşimin eğitimine harcadım. Kardeşim okulunu bitirdi.bu yıl kendimi düşüniyim biraz dedim geleceğim için kpss ye hazırlanıyım dedim kursa yazıldm. Daha 25 yaşındayım biraz kendime bakmak harcama yapmak istedim ama bunları yaptım diye daha önce sanki hiç yardımım dokunmamış gibi babam beni bencillik ve nankörlükle suçladı suçluyor. Bunlara rağmen moralimi bozmak istemiyorum herşeyi sineye çekiyorum ilgisiz bi erkek arkadaşım var anlayış göstermeye çalışıyorum herşeyi kpss ye adam akıllı çalışabilmek için yapıyorum. Ama Bu süreçte kimse anlayış göstermiyor aksine herkes üstüme geliyor. Yaşadıklarım zaten kolay şeyler değil bi de üstüne gelecek kaygısı eklendi. Artık dayanamıyorum intihar etmekten korkuyorum Rabbime canımı alması için dua ediyorum kafayı yemek üzereyim delirmekten korkuyorum :KK43:
RABBİM bize verdiği nimetlerden imtihana çekmek için bizi dünyaya göndermiş. İntihar etmeyi düşünmek büyük bir yanlış. İntihar edince belki dünyadaki durumundan kurtulacaksın ama ahiret mahvolacak. Fani bir hayat ebedi hayata tercih edilir mi?
 
Konuya nasıl gireyim ne yazıyım bilemedim. Aslında anlatacak o kadar şey varki ne de çok şey biriktirmişim meğer. Derler ya çocukluğuna inelim diye ordan başlayım bende. Çünkü bu aralar film şeridi gibi gözümün önünden geçiyor hayatım.Babam sert mizaçlı biridir.Keyfi yerindeyken gülüp eğlenir morali bozukken terör estirirdi evde. Ve genelde morali bi şrkilde bozuk olurdu bişeye sinirlenmiş olurdu ve acısını bizden çıkarırdı.anneme şiddetine şahit oldum yıllarca böyle büyüdüm.annemi aldattı buna şahit oldum. Sanki ben anneymişimde annem çocuğummuş gibi annem yıllarca omuzumda ağladı. Tabi ben bunları yaşarken en fazla 17 yaşındayım. Annemin bizim için yaptığı frdakarlıkların yanında inanın çocukluğumu yaşayamam hiç bişey. Böyle zaman geçti. Babam duruldu yaştan dolayı sanırım.tüm bunlara rağmen Güzel bir Üniversitede güzel bir bölüm kazandım.Babam dışarda okumamı istemiyordu masraf olur diye. Durumuda öyle kötü değil hani. Neyse bi şekilde ikna ettim. İlk yılımda başvurmadığım burs kalmadı ders notlarımı deli gibi çalışarak yüksek tuttum ve çok güzel bi burs kazandm. Babamdan tek bir kuruş istemeden okudum. Fakülte üçüncüsü olarak bitirdim okulu. Bundan sonrası bnm için tam bir fiyasko oldu. Bin bir ümitle bitirdiğim çok güzel bir puanla kazandığım bölümüm artık ölü bir meslek olmuştu devlet politikasından dolayı. Yılmadm belgeler aldm belgelerim sayesinde asgari ücretin biraz altında bi maaş alıyorum imza yetkimi kullanarak.aldıgım bu paraya dokunmadm bile hepsini kardeşimin eğitimine harcadım. Kardeşim okulunu bitirdi.bu yıl kendimi düşüniyim biraz dedim geleceğim için kpss ye hazırlanıyım dedim kursa yazıldm. Daha 25 yaşındayım biraz kendime bakmak harcama yapmak istedim ama bunları yaptım diye daha önce sanki hiç yardımım dokunmamış gibi babam beni bencillik ve nankörlükle suçladı suçluyor. Bunlara rağmen moralimi bozmak istemiyorum herşeyi sineye çekiyorum ilgisiz bi erkek arkadaşım var anlayış göstermeye çalışıyorum herşeyi kpss ye adam akıllı çalışabilmek için yapıyorum. Ama Bu süreçte kimse anlayış göstermiyor aksine herkes üstüme geliyor. Yaşadıklarım zaten kolay şeyler değil bi de üstüne gelecek kaygısı eklendi. Artık dayanamıyorum intihar etmekten korkuyorum Rabbime canımı alması için dua ediyorum kafayı yemek üzereyim delirmekten korkuyorum :KK43:
Erkek arkadaşınla problemini anlamadım ben canım
 
Şükür eliniz ayağınız tutuyor da bugunlere gelebildiniz. Babanız gibi insanların eline muhtaç olan nice engelli evlatlar var, gidecek yeri ve çaresi olmayan..
Ne derse desin kendinize yatırım yapın ve hayatınızı kurun.. Bunu yapabilecek bir mesleğiniz ve aklınız olduğunu düşünüyorum. Sadece sabredin kpss için kadroya girdiğinizde başka şehir isteyip gidebilirsiniz.
 
Ne guzel bir sey yapmis ve okuyup meslek edinmissin biliyormusun?
Baban da olsa karsisina dikilme yetkin var. Annen icin kardesin icin kimse icin hayatini harcama. Hayatta en onemli kisi SENsin.
25 yasindasin, meslegin var, kendi ayaklarinin uzerinde durabiliyorsun. Farkindamisin sen artik ozgursun?
 
Oncelikle 'Nasil olmeyi dusunursun, gunah, insanlar neler yasiyor...vs.' yazan arkadaslar hayatlarinda hic depresyon diye bir sey duymamislar sanirim. Ve lutfen depresyona girmemek insanin kendi elinde falan demesin hic kimse. Depresyon da verem gibi, kalp yetmezligi gibi bir hastaliktir. Insanlarin hayatlarinda olup bitenleri 'Ama bilmemkimin cok daha buyuk dertleri var, haline sukret!' mantalitesiyle kucumsemeyin. Yapmayin. Bir insanin basina gelen bir olayin ne kadar buyuk ve kotu oldugundan ziyade o insanin bu olay karsisinda ne kadar etkilendigidir onemli olan.

Konu sahibi, sen de lutfen profesyonel destek al, bir psikiyatriste gorun... Su an burda bizler sana hayat guzel, kuslar ucuyor, sen guclu bir insansin, atlatirsin vesaire desek de anlamli olmayacak. Senin cozumun bizlerde degil arkadasim. Kendi icinde. Profesyonel bir yardim sayesinde yeniden toparlanip hayata dort elle sarilmak icin gereken gucu tekrar bulacagina inaniyorum. Sevgiyle kal.
 
Ahh canim benim bu ölmeyi sil kafandan bendeölmek istedim bi aradua bile ettim olmek icin en sonumda intihar ettim yolda a dustum kaldim ben oldum sandim ama olmedim hastaneye getirdiler yoldaki insanlar hastanede hamile oldugumu ogrendim tedavi edildikten bigun sonrada baska hastaneye gittim bebegin öldugunu ogrendim bu kez koptim hayattan hep kendimi sucladim eger hastaneye gitmeseydim ben olecektim cok tuaf bi aci yasadim hergun agladim sucladim kendimi suanda hamileyim mutluyum bebegim olacak diye ama genel olarak mutsuzluktan oluyorum bacagim sakat suan bu halde ev temizligine gittim geldim esim insan degil babamda senin ki gibiydi sinir oldumu bizden alirdi hayat zor ya ama ölmeeyi cikart aklindan intihara kalkisirsinn bian gelir yaparsinn bunu allaha dua ettt duaa
 
çok yanlış bir düşünce
kendine zarar verirsen öbür dünyada rahat edemezsin ki, bin beter olursun
kara günler geçer gider, hiç olmamış gibi hissedersin
bazen herkesin üzerine gelir her şer, sonra birden güneş doğar
bir ay, bir yıl, 5 yıl.. ne zaman düzelir diye beklemekten vazgeç, sabret
çırpındıkça batak içine çeker insanı
o yüzden akışına bırak
her evin içinde bu anlattıkların oluyor zaten
sadece insanlar utandıkları için anlatmıyorlar
 
İnsanlar neler yaşıyor yine de hayata sımsıkı bağlanıyorlar. Kendi açımdan söylim, ben de çok zor şeyler yaşadım. Ama dertlerimi şuraya yazacak kadar bile büyük bulmadım. Derdi veren Allah dayanma gücü de veriyor. Şükretmeyi öğrenmemiz gerekiyor.
 
Sınıf öğretmeninin atanması hala zor değil bildiğim kadarıyla.. biraz daha sabredin atanınca aileyi de ilgisiz sevgiliyi de bi kenara atıp hayatınızın keyfini çıkarmaya bakın.. gittiğiniz şehirde yüksek lisansa da başlayıp akademik yönden de branşınızı destekleyin derim..
 
Back
X