Ilk kez yaziyorum artik çaresizlikten...
Esimle ailesinden dolayi cok sorunlu baslayan bir evliligimiz oldu. Severek hatta ben ailem istememesine ragmen göze alip evlendim. Düğün gecemiz dahil eşimin ailesine ses cikaramamasından ve ailesinin cahillik görgüsüzlugunden dolayi mahvoldu. Sonrasinda biz bunlarin kavgasini etmekten birbirimizi çok yıprattık. Ailesi oyle ilgisiz insanlar ki ama esim onlarin herseyini düşünür. Hamileligim suresince ablasi bi arayip hayırlı olsun demedi 9ay sonra cocugum dogunca hayırlı olsun diye aradi. Duydum ki dogumdan hemen sonra gelecek gelmesin dedim 9aydir aklı nerdeymis istemiyorum evimde yer yok dedim. Suçlu ben oldum esimle telefonda konustu tartisti dertlestiler eskisinden daha iyi oldular her gun konusuyolar bazen saatlerce ama benim yanimda degil disarda. Eşim bana karsı çok siradan umursamaz takdir etmeyi bilmez sanki benim yaptigim hersey onun için cok olagan sanki ailesinin evinde bu kadar deger görmüş ama alakası yok. Daha yazamadığım çok sıkıntım var konuşunca laftan anlamiyor kendine gore aciklamalar yapıyor ama boş konuşuyor gercekten o hep iyi ben başka anlam çıkarıyorum konusmak istemiyorum cok kırgınım çok sinirliyim artik içime atmaktan yoruldum sagligim bozulmaya başladı biz cok sevmistik noldu simdi sevmedigine adım gibi eminim yalandan da olsa ağzından seviyorum kelimesi de çıkmıyor zaten
Esimle ailesinden dolayi cok sorunlu baslayan bir evliligimiz oldu. Severek hatta ben ailem istememesine ragmen göze alip evlendim. Düğün gecemiz dahil eşimin ailesine ses cikaramamasından ve ailesinin cahillik görgüsüzlugunden dolayi mahvoldu. Sonrasinda biz bunlarin kavgasini etmekten birbirimizi çok yıprattık. Ailesi oyle ilgisiz insanlar ki ama esim onlarin herseyini düşünür. Hamileligim suresince ablasi bi arayip hayırlı olsun demedi 9ay sonra cocugum dogunca hayırlı olsun diye aradi. Duydum ki dogumdan hemen sonra gelecek gelmesin dedim 9aydir aklı nerdeymis istemiyorum evimde yer yok dedim. Suçlu ben oldum esimle telefonda konustu tartisti dertlestiler eskisinden daha iyi oldular her gun konusuyolar bazen saatlerce ama benim yanimda degil disarda. Eşim bana karsı çok siradan umursamaz takdir etmeyi bilmez sanki benim yaptigim hersey onun için cok olagan sanki ailesinin evinde bu kadar deger görmüş ama alakası yok. Daha yazamadığım çok sıkıntım var konuşunca laftan anlamiyor kendine gore aciklamalar yapıyor ama boş konuşuyor gercekten o hep iyi ben başka anlam çıkarıyorum konusmak istemiyorum cok kırgınım çok sinirliyim artik içime atmaktan yoruldum sagligim bozulmaya başladı biz cok sevmistik noldu simdi sevmedigine adım gibi eminim yalandan da olsa ağzından seviyorum kelimesi de çıkmıyor zaten