Burada açılan konulardan aklıma geldi bu anket.
Ben ex-eşime 2011 yazında boşanma davası açmıştım. Sebep: Çok anneci olması- bana psikolojik-ekonomik şiddet uygulaması. Sonradan çok yalvardı, pişman oldu, aile büyüklerime sözler verdi. 2 tane çocuğum vardı ve boşanma davasını geri aldım. sonrasında söz verdiği her şeyi yaptı, ama sadece 2 ay. sonra yeniden eski haline döndü, sözler unutuldu. 2012'de yeniden dava açtım. Tabi bu yeniden özürler, pişmanlıklar, vs.
Ama bu kez affetmedim tabi, boşandık.
Ortada emek verilmiş bir ilişki olunca, hele de çocuklar olunca biz kadınlar duygusal davranıp ikinci bir şans daha veriyoruz çoğunlukla.
Peki sizin başınıza geldi mi? Eşinize/nişanlınıza/sevgilinize/anne-babanıza ikinci bir şans verdiniz mi?
Ve onlar bunu nasıl değerlendirdi?