31 yaşındayım. 30 yaş bunalımındayım.Yani insan bu yaşa gelince bir inişe geçtiğini düşünüyor ve hayat bu kadar mıymış diye üzülüyorum.öğretmenim bir eşim bir kızım var daha ne olsun de mi?neden buhranlardayım.hep eskileri hatırlıyorum liseyi üniversiteyi.sürekli aynalara bakıyorum.ve eski beni bulamıyorum.nerde o yüz ve heyecan ?Farkındayım ve engel olamıyorum.Adeta hayatımın gerileme dönemini yaşıyorum.Ben bu hezeyan içindeyken bir de yüz felci geçiriyorum.evet fazla yamulmadım ama düzelmedim de.doktorlar inşallah düzelir diyorlar .İnsanlar anlamıyor ama dudakta yamukluk var ve yüz de asimetri kaybı.ben öylesine anlıyorum ki farkı.Bir de kulakta ağrı yüzde çenede kasılma.Çok aı vermiyor şükür ama genel bir huzursuzluk durumu işte.Kendimi çok çirkin hissediyorum.Malesef ama güzelliği önemseyen biriyim.Şuanda toplum içine çıkmıyorum nasıl çıkacağım bu girdiğim girdaptan?
bunda sunun da etkisi var biliyorum..o donemler hic bir sorumlulugun olmuyo. tek derdin okul. evi otel gibi kullaniyosun nerdeyse. en azindan benim icin oyleydi 
yemegim, utum her seyimi annem yapardi..bide okulda da biraz populerdim sanirim buda biraz hosuma gidiyodu 
cok zayiftim giydigim her sey yakisiyodu. simdi kilo aldim artik.. bazen diyorum keske bi sihirli degnek olsa da 10 yil onceye gitsem 
