- Konu Sahibi nesscaffee
-
- #1
Şuan 23 yaşındayım okul bittikden sonra 4 sene boyunca evdeyim yaptığım hiç bşy yok arkadaşım yok, çevrem yok, çok sıkılıyorum bunun sebebi; ailem hiç bi yere göndermez, tek başıma hiç bşy yapamam, arkadaşlarımla görüşemem bu yüzden hiç arkadaşım kalmadı denilebilir, kafamı camdan uzatmama bile karışırlar bi topluma girsem asla konuşmam Çünkü kimseyle konuşmayın, kimseye gitmeyin diye, dışarı adım atınca sanki herkes benim üzerime atlayacak, bana tec.. edecek sanan bir babam var.Hani hayvanları otlaması için çayıra çimene çıkarıp sonra ahıra sokarlarya bende öyleyim.Annemle en fazla market ve çarşıya gideriz sonra 4 duvar hapishaneme dönerim.Onlardan nefret ediyorum beni bu hale getirdikleri için(((((
Dayak,evden kovma gibi durumlar yoksa,bazı makul isteklerinde kararlı ol.
Mesela kızarkadaşına gideceksen,ben gidiyorum,şu saatte gelirim,ararsanız telim açık dersin.
Ben senin kadar kısıtlanmadım ama bana göre gereksiz kısıtlandığım durumlar oldu.Kendi kendime düşünüyorum,diretseydim ne yapacaklardı ki :) Sonuçta yapmak istediklerim kötü şeyler değildi.Evlatlıktan reddedecek halleri yoktu.
Burada bazen "kardeşime söz geçiremiyoruz" gibi konular okuyoruz.Bazı ailelerde tam tersine çocuktan çekinme oluyor.Aman birşey yapar,aman büsbütün uzaklaşır diye müdahale edemiyorlar.O kadar olma tabii ama azıcık sesin çıksın,yaşın küçük değil:)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?