- 3 Şubat 2015
- 1.563
- 1.686
- 158
8 yaşında otizmli bi kardeşim var. Herzaman onunla anlaşmakta zorluk çekeriz ya o bizi anlamaz yada biz onu.
Son 2-3 aydır sebepsiz yere suratıma bakıp dakikalarca gülüyor. Yalnızca bana değil evdeki herkese yapıyor bunu ama benim sinirlendiğimi anlıyor en çokta bana yapıyor. Bazen bağırıyorum bağırınca çok korkuyor ağlamaya, benden kaçmaya falan başlıyor. Birkaçkere vurdum ellerim kırılaydı çok üzüldüm. Ama ne yapsam nafile. Yapma git diyorum yapmıyor sus diyorum susmuyor. İnanın herşeyine; yere tuvaletini yapması, evdeki eşyaları kırması, bize vuması, saçımı çekmesi, çığlıkları, evin içine tükürmesi vs. herşeyine katlanıyorum ama şu suratıma bakarak sinir sinir gülmesi çıldırtıyor beni. Nasıl bırakır bu huyunu bi fikri olan varmı. Ne yapmam gerekir inanın hiç bilmiyorum, yardım edebilecek biri varmı.
Son 2-3 aydır sebepsiz yere suratıma bakıp dakikalarca gülüyor. Yalnızca bana değil evdeki herkese yapıyor bunu ama benim sinirlendiğimi anlıyor en çokta bana yapıyor. Bazen bağırıyorum bağırınca çok korkuyor ağlamaya, benden kaçmaya falan başlıyor. Birkaçkere vurdum ellerim kırılaydı çok üzüldüm. Ama ne yapsam nafile. Yapma git diyorum yapmıyor sus diyorum susmuyor. İnanın herşeyine; yere tuvaletini yapması, evdeki eşyaları kırması, bize vuması, saçımı çekmesi, çığlıkları, evin içine tükürmesi vs. herşeyine katlanıyorum ama şu suratıma bakarak sinir sinir gülmesi çıldırtıyor beni. Nasıl bırakır bu huyunu bi fikri olan varmı. Ne yapmam gerekir inanın hiç bilmiyorum, yardım edebilecek biri varmı.
