- 1 Ekim 2013
- 8.855
- 18.995
- 448
- 35
- Konu Sahibi Vasfiyeteyzeniz
- #1
O kadar Yorgunum ki tüm hücrelerim yorgun. Aşağı yukarı 2 ay önce babam gözaltına alındı daha sonra da "suçlu olma ihtimali" diyerek tutuklu yargılanma dönemi başladı. Sindirmekte zorlanıyorum gerçekten. Şu an terörist ilan edilen yapılanmayla ben kendimi bildim bileli savaştı. Sırf bu yüzden sürgünler yedi gurbetler yaşadık yine de doğru bildiğinden şaşmadı. Sen bizden değilsin denildi hep dışa atıldı terfileri zor verildi önü hep kesildi. Sonra ne mi oldu insanlar babamın yıllardır söylediği şeyi bir gece acı ni şekilde öğrendi. Oh dedik nihayet attık bizi anlayacaklar. Sonunda babamın kıymeti bilinecek. Ne mi oldu babamın yerine geçmeye çalışan birinin iftirası yüzünden yıllardır savaştığı gruptan olma "şüphesi" ile şu an tutuklu. Yine kaybeden biz olduk. Yıllarca gurbet yaşadıklarımız yetmedi şimdide bu. Öyle mutsuzum ki iki Aydır içten bi gülüşüm olmadı. Eşimde aynı şekilde o kadar üzgün ki babama yardım edemediği için. Çok şükür etrafımızda dostlarımız çokmuş hergün gelen giden arayan soran ama olmuyor. 3 ay sonra Doğum yapıcam babam daha çıkmamış olursa diye şimdiden ağlıyorum hergün.
Bu süreçte yıllardır bağımın koptuğu amcamla öyle yakınlaştık ki bundan sonra yeri başımın üstü. Eşim,eşimin ailesi,akrabaları bile öyle destek oldular ki ne kadar doğru bi evlilik yaptığımı görmüş oldum. Dostlarım arkadaşlarım hergün hergün arıyor meğer ne çok dostum varmış. Milletvekilleri bakanlar bile arıyor bu durum düzelecek diye ama sonuç ne. Sonuç 6 aylık hamile beniö her hafta 600 km gidip babamı kapalı görüşte bir saat görmem.
Öyle düşkünüm ki babama 10 dakikalık telefon hakkında bile ilk beni ve kızımı soran adam. Benim kahramanım. İlk gün gözaltına giderken "bu evde kimse ağlamayacak,biz bu zamana kadar hep doğruyu söyledik bugünden sonra da alnımız ak gezicez. Bu evde kimsenin başı öne eğilmeyecek,Hakkari'de Diyarbakır'da Şırnak'ta bu ülke için çalıştım sizde baba hasretiyle borcunuzu ödediniz şimdi sadece bu imtihana sabretmek zorundayız" diyen kahraman adam.
Bitecek ilk mahkeme de bilemedin ikinci mahkeme de bitecek bu iş ama o zamana kadar benim yaşadıklarım. Kızımın doğmamış bebeğimin annemin kardeşlerimin.
Öyle Yorgun'um ki güçlü olmaya çalışmaktan her gittiğimde babamın dizine yatamamaktan, kızımla oynayışını izleyememekten öyle Yorgun'um ki. Bunu niye yazıyorum buraya omu da bilmiyorum kimseye anlatamıyorum bu şekilde içimi dökerim belki dedim. Bu derde bi çözüm Yok biliyorum zaten ama belki anlattım ya bu gece bir kere olsun sıçramadan uyurum. Öyle işte.
Bu süreçte yıllardır bağımın koptuğu amcamla öyle yakınlaştık ki bundan sonra yeri başımın üstü. Eşim,eşimin ailesi,akrabaları bile öyle destek oldular ki ne kadar doğru bi evlilik yaptığımı görmüş oldum. Dostlarım arkadaşlarım hergün hergün arıyor meğer ne çok dostum varmış. Milletvekilleri bakanlar bile arıyor bu durum düzelecek diye ama sonuç ne. Sonuç 6 aylık hamile beniö her hafta 600 km gidip babamı kapalı görüşte bir saat görmem.
Öyle düşkünüm ki babama 10 dakikalık telefon hakkında bile ilk beni ve kızımı soran adam. Benim kahramanım. İlk gün gözaltına giderken "bu evde kimse ağlamayacak,biz bu zamana kadar hep doğruyu söyledik bugünden sonra da alnımız ak gezicez. Bu evde kimsenin başı öne eğilmeyecek,Hakkari'de Diyarbakır'da Şırnak'ta bu ülke için çalıştım sizde baba hasretiyle borcunuzu ödediniz şimdi sadece bu imtihana sabretmek zorundayız" diyen kahraman adam.
Bitecek ilk mahkeme de bilemedin ikinci mahkeme de bitecek bu iş ama o zamana kadar benim yaşadıklarım. Kızımın doğmamış bebeğimin annemin kardeşlerimin.
Öyle Yorgun'um ki güçlü olmaya çalışmaktan her gittiğimde babamın dizine yatamamaktan, kızımla oynayışını izleyememekten öyle Yorgun'um ki. Bunu niye yazıyorum buraya omu da bilmiyorum kimseye anlatamıyorum bu şekilde içimi dökerim belki dedim. Bu derde bi çözüm Yok biliyorum zaten ama belki anlattım ya bu gece bir kere olsun sıçramadan uyurum. Öyle işte.
