öz güven eksikliği...

fikrifirar

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
16 Mart 2013
103
1
26
İstanbul
canım kimseyle konusmak ıstemiyo konusuncada ifade edemiyorum kelimeler agzımın içinde yuvarlanıo... etkileyici cümleler kuramıyorum beynımın ıcınde kurabılıyorum yazıyada dökebiliyorum... ama insanlarla yüzyüze rahat olamıyorum.. susmayı tercıh edıyorum o yüzden beni pısırık sanıyolar hatta ezık gibi davranıyolar :(
 
Son düzenleyen: Moderatör:
kendinizi insanlarla iletişim kurmaya zorlamalısınız
yapamıyorsanız psikolog en iyi yardım alacağınız yerdir.

ama psikolog da size sürekli telkin verecek yani yine sizde biter olay.
 
bunun bi sebebi olmalı ama , birşeylere canınız mı sıkıldı, kötü anılarınız mı oldu ? bunları bilirsek daha çok yardımcı olabiliriz sanırım, ama şöyle söyliim insanların arasına atarak kendini, büyük ölçüde bunu yenen insanlar var.
 
cocuklugumdan berı böyleyim okulda arkadas edınemezdım.. popiler kızları alay konususu olurdum.. saf ıfademden kurtulamıyorum.. konusutugum zaman sözüm dınlensın ıstıyorum.. :(
 
cocuklugumdan berı böyleyim okulda arkadas edınemezdım.. popiler kızları alay konususu olurdum.. saf ıfademden kurtulamıyorum.. konusutugum zaman sözüm dınlensın ıstıyorum.. :(

bunun sebebi aile yapısındadır.
aile nasıl büyütürse öyle gider insanlar.

belki çok korumacı yaklaştılar size karşı ondandır
ama çözümsüz değil.
sosyalliğe çaba gösterin
 
karşınızdakininde sizin gibi bir insan olduğunu ve sizin onlarda ne eksiğiniz olduğunu düşünün..

en önemliside dünyada aynı insandan sadece 1 tane buluna bileceğini düşünün..

dünyanın merkezi aslında insanın beyni olduğunu düşünün..
 
Konuşmak için kitap okumak çok işe yarıyor.
Kelime hazinesi geliştikçe insan düşüncelerini dile dökecek kelimeyi bulması kolaylaşıyor.
Konuşurken insanlarla iletişime geçerken acaba yanlış birşey söyler miyim diye çok da düşünmeyeceksin.
Sonuçta hepimiz insanız.Hata da yapabilirsiniz komik duruma da düşebilirsiniz.
Bunlar çok ama çok normal.

Saygı görmek için de insanın önce kendisine saygı duyması lazım.
Kendini değerli görmesi lazım.

Şu durumda siz kendinize bile söz geçiremiyorsunuz.
Ben kendime güvenmeliyim diyorsunuz ama yapmıyorsunuz.
Önce kendinize söz geçirmelisiniz ki başkalarına da sözünüz geçsin.

Bilmiyorum belki de geçmişte yaşadığınız olayların etkisi bunlar.Belki de yaşınızdan dolayı da olabilir.
Mesela çok mükemmelliyetçi anne babaların çocukları hata yapmaya çekinerek büyür.
Bundan dolayı da konuşacağı zaman ya yanlış birşey dersem gibi kaygılarla konuşmaktan çekinirler.
 
benzer bi durum bendede var. zaman zaman aşıyorum ama bu ara arkadaş çevremden koptuğum için yine arttı. hatta bi hocamda yardımcı olmayı teklif etti ama en iyisi psikolog gibi görünüyor.
 
Bende duygularımı sözle ifade edemem, çekinirim.

Yazıyla gayet iyi anlatırım ama çoğunlukla yüzüne karşı söyleyemem duygularımı.

Bu tamamen kendi elimizde olan bişi, ben memnunum mesela durumumdan.

Ama sen normal konuşmayı kastediyorsun sanırım.

Ezik olmak kavramını çıkar bir kere aklından.

Arkadaşlarının yanında rahat ol, ezilip büzülerek oturma, ne bileyim arada fikrini söyle hep konuşmak zorunda değilsin ki zaten.

Bir şey olduğunda gülümse, yanında bir dergi taşı ortam sarmadığı zaman çıkar ona göz at.

Kendini kasma, herkes eşit.. :34:
 
canım aynı yaşta sayılırız. Bende önceden çok çekingendim. Herkes niye konuşmuyorsun derdi. Sonra kendi kendime telkin ettim. Onlarda benim gibi Herkes hata yapabilir diye. Biraz daha rahatladım. Birde konuşurken çok düşünmemek gerekiyor. Ya alınırsa ya yanlış anlarsa diye. Ben çok düşünürdüm. Şimdi aklıma geldiğinde söylüyorum.düşününce ağzımdan laf çıkmıyor. Bazen patavatsız gibi oluyorum ama olsun biraz daha kendime geldim. Arada bi eski halime dönüyorum. Çekingen olduğun zamanlara arada bi döndüğüm oluyor. Şimdi bi kursa gidiyorum. Hocalarım konuşmalarıma girişkenliğimi gördüğü için benim çekingen biri olduğuma inanmiyolar. Niye durgun olduğumu soruyolar. Her ne kadar çekingenligi Özgüven eksikliğini üzerinden attım desem de erkeklerle konuşurken çekiniyorum. Ama yine de dik duruyorum. Biraz iş bizde bittiyor. Kimse Dört dörtlük değil. Sosyal aktivitelere katılmanı öneririm.
 
canım kimseyle konusmak ıstemiyo konusuncada ifade edemiyorum kelimeler agzımın içinde yuvarlanıo... etkileyici cümleler kuramıyorum beynımın ıcınde kurabılıyorum yazıyada dökebiliyorum... ama insanlarla yüzyüze rahat olamıyorum.. susmayı tercıh edıyorum o yüzden beni pısırık sanıyolar hatta ezık gibi davranıyolar :(

etkileyici cümleler kurmak zorunda değilsin, sadece içinden geldiği gibi ol içinden geldiği gibi konuş; gülerler ya da benim için şu şekil düşünürler diye düşünmeye başladığın an zaten konuşamazsın. Her şeyden önemlisi her insan kendine özeldir, kimse senden değerli değil. Çok süslü cümleler kuran insanlar var evet ama bu da bir yetenek herkes de olmak zorunda değil; politikacıların kaçı etkileyici cümleler kuruyor? kurmuyorlar, bu metinleri yazan insanlar var çünkü bu da ayrı bir yetenek. Sen kendine güven içinden geleni geldiği şekliyle set vurmadan dile getir.. biraz çabala zamanla değişimi sen de farkediceksin
 
"kendini iletişim kurmaya zorlamalısın" olayı ne kadar doğru olur bilemiyorum. Zamana bırakılacak bi durumda değil gerçi...
 
aslında kendini zorlamak gibi değil de, sıkma kendini. sen rahat oldukça özgüvenin yerine gelir.
 
canım kimseyle konusmak ıstemiyo konusuncada ifade edemiyorum kelimeler agzımın içinde yuvarlanıo... etkileyici cümleler kuramıyorum beynımın ıcınde kurabılıyorum yazıyada dökebiliyorum... ama insanlarla yüzyüze rahat olamıyorum.. susmayı tercıh edıyorum o yüzden beni pısırık sanıyolar hatta ezık gibi davranıyolar :(

Yeterince asosyallikten kaynaklı bir durum olduğunu düşünüyorum. Ayrıca kitap okumaya başlayın, bu aktivite, sizin insanlarla daha iyi iletişime geçmenizi sağlayabilir zira psikologlar da bunu zamanında yaptığı için insanları anlayabilecek, öğüt verecek duruma gelmiştir.
 
Back
X