- 15 Kasım 2014
- 1.234
- 1.732
- 133
İyi geceler herkese, umarım hepiniz iyisinizdir.
Bu aralar kendimi dinlemeye, tepkilerimi izlemeye başladım. Eskisi kadar içtenlikle kahkaha atamadığımı, kendimi çevreden soyutlamaya çalıştığımı ve sorumluluklarımdan kaçış halinde olduğumu fark ettim. Bir ara iki haftalığına şehirdışına çıkmıştım, döndüğümde kendimi artık daha iyi hissettiğimi sanıyordum. Evde kaldıkça duvarlara bakmaktan bile çekindiğimi fark ettim. Kendimle baş başa olmak asla gücüme gitmez; ancak hem karamsarlığa kapılıp hem de kendimi ifade edemeyecek bir yol/insan bulamadığım için duvara kafa atasım geliyor. Günlük yazarım mesela, onu yapmanın da eskisi kadar rahatlatıcı gelmediğini fark ettim. Ne yapsam ondan kısa sürede sıkılıyor ve onu yapmayı bırakıyorum. Adeta "kendimi seviyormuş gibi" davranıyorum.
Sizler buna benzer bir durum yaşadığınızda neler yapıyorsunuz o rahatsız edici hissi azaltmak için? Cevaplarınız belki yardımcı olabilir bana. Şimdiden teşekkür ederim herkese.
Bu aralar kendimi dinlemeye, tepkilerimi izlemeye başladım. Eskisi kadar içtenlikle kahkaha atamadığımı, kendimi çevreden soyutlamaya çalıştığımı ve sorumluluklarımdan kaçış halinde olduğumu fark ettim. Bir ara iki haftalığına şehirdışına çıkmıştım, döndüğümde kendimi artık daha iyi hissettiğimi sanıyordum. Evde kaldıkça duvarlara bakmaktan bile çekindiğimi fark ettim. Kendimle baş başa olmak asla gücüme gitmez; ancak hem karamsarlığa kapılıp hem de kendimi ifade edemeyecek bir yol/insan bulamadığım için duvara kafa atasım geliyor. Günlük yazarım mesela, onu yapmanın da eskisi kadar rahatlatıcı gelmediğini fark ettim. Ne yapsam ondan kısa sürede sıkılıyor ve onu yapmayı bırakıyorum. Adeta "kendimi seviyormuş gibi" davranıyorum.
Sizler buna benzer bir durum yaşadığınızda neler yapıyorsunuz o rahatsız edici hissi azaltmak için? Cevaplarınız belki yardımcı olabilir bana. Şimdiden teşekkür ederim herkese.