- 2 Aralık 2012
- 839
- 1.151
- 333
İyi akşamlar hanımlar
Benim sorunum özgüven.
Ama durum biraz farklı.
Ben normalde insanlarla çok kolay iletişim kurabilen biriyim. Yani hiç tanımadığım bir ortama gireyim, kız olsun erkek olsun farketmez, 5 dakika içinde arkadaş bulmuş yada biriyle çekinmeden iletişime geçmiş olurum. O konuda sıkıntım yok. Fakat birini beğendiğimde yada hoşlandığımda o "ben" den eser kalmıyor.
Sanki ben gidiyorum yerime 2 kelimeyi bi araya getiremeyen, kendini karşısındakinden aşağıda gören biri geliyor.
Bu durum çok canımı sıkıyor.
İnsan hoşlandığı kişinin karşısında tabiki heyecanlanır ama ben birini beğendiğimde bile böyle oluyorum nedense. Özgüvensizim desem diğer insanlarla da iletişim kuramam diyorum kendi kendime. Onlarla gayette gülüp eğleniyorum, sözümü geçiyorum, iyi anlaşıyorum vs..
Neden böyle oluyor?
Birde göz kontağı kurma sorunum var benim. Bir erkek yanıma gelsin çekinmeden konuşurum, bakarım. Ama uzaktan göz kontağı katiyen kuramam. Çok kasılıyorum. Arkadaşlarıma bakıyorum çatır çatır bakışıyor millet ben niye yapamıyorum?
Bu durumlar sizce neden oluyor kızlar?
Cidden canım sıkılmaya başladı artık, birini beğenmeye korkar oldum.
Karşısında çok özgüvensiz ve eblek eblek davranan biri gibi görünüyorum çünkü biliyorum.
Ay ben niye böyleyim ya.
Benim sorunum özgüven.
Ama durum biraz farklı.
Ben normalde insanlarla çok kolay iletişim kurabilen biriyim. Yani hiç tanımadığım bir ortama gireyim, kız olsun erkek olsun farketmez, 5 dakika içinde arkadaş bulmuş yada biriyle çekinmeden iletişime geçmiş olurum. O konuda sıkıntım yok. Fakat birini beğendiğimde yada hoşlandığımda o "ben" den eser kalmıyor.
Sanki ben gidiyorum yerime 2 kelimeyi bi araya getiremeyen, kendini karşısındakinden aşağıda gören biri geliyor.
Bu durum çok canımı sıkıyor.
İnsan hoşlandığı kişinin karşısında tabiki heyecanlanır ama ben birini beğendiğimde bile böyle oluyorum nedense. Özgüvensizim desem diğer insanlarla da iletişim kuramam diyorum kendi kendime. Onlarla gayette gülüp eğleniyorum, sözümü geçiyorum, iyi anlaşıyorum vs..
Neden böyle oluyor?
Birde göz kontağı kurma sorunum var benim. Bir erkek yanıma gelsin çekinmeden konuşurum, bakarım. Ama uzaktan göz kontağı katiyen kuramam. Çok kasılıyorum. Arkadaşlarıma bakıyorum çatır çatır bakışıyor millet ben niye yapamıyorum?
Bu durumlar sizce neden oluyor kızlar?
Cidden canım sıkılmaya başladı artık, birini beğenmeye korkar oldum.
Karşısında çok özgüvensiz ve eblek eblek davranan biri gibi görünüyorum çünkü biliyorum.
Ay ben niye böyleyim ya.