ağzımda öyle bir tat varki,sanki ekşi,çok ekşi,limon gibi de değil ama,öyle garipki biraz da acıyla karışık,dilimde hissettiğim acı tadın ,kalbime her saniye damla damla nasıl aktığını hissediyorum.kalbim,damarlara kan pompalamak yerine artık acı pompalıyor sanki.bütün vücuduma dağılıyor bu acı,en küçük hücrem bile hissediyor acıyı çaresizce. ben tüm vücudumdaki bu kanı,acıyı akıtmak,bi yerden delik açıp boşaltmak istiyorum,ama yapamıyorum.deldiğim yer kendiliğinden kapanıyor ve o acı daha da çok yayılıyor vücuduma.siz hiç hücrenizin dahi acıdığını,gerçekten canınızın yandığını bu kadar hissettiniz mi? peki öldürmeyen herşey acaba insanı güçlendiriyormu?ben güçlenemedim,acı heryerimi kapladı,parmaklarım uyuştu,siyah bi perde indi hayatıma,kaldırmaya çalışıyorum,odamı aydınlatmaya çalışıyorum başaramıyorum.