Paranoyak

Arkadaşlar gerçekten artık kendime ben bile tahammül edemiyorum. 3 yıllık bir ilişkim var aramızda görünürde hiçbir sorun yok. Tek sorun benim kafamın içindekilermiş gibi geliyor. Yapı olarak kinci biriyim. Evet kötü bir huy.. 2 sene önceki konuyu bile hiç unutmadan tekrar tekrar açıyorum. Aslında şöyle bir şey. Kızacağım bir şey olunca erkek arkadaşım yanyanayken söylüyor kıyamayıp çok tepki vermeyince sonradan yanından ayrılınca içim içimi yiyor. Şimdi yine geçen sene kızdığım bir olay aklıma geldi durduk yere bi türlü atamıyorum aklımdan sanırım hıncımı alamadığımdan. Böyle şeyleri çok yapıyorum belki bir konuyu 10 defa konuşmuşuzdur. Erkek arkadaşım da bıkmadan tekrar tekrar bana açıklama yapıyor o an rahatlıyorum ama 1 hafta sonra yine aynıyım. Ne yapmalıyım bilmiyorum. Aklıma geçmişteki sorunlarımız geldikçe ağlıyorum kendi kendime üzerine eklemeler yapıyorum nerdeyse ayrılacam bu yüzden. Onun da psikolojisini bozmak istemiyorum kendisi zaten Doğuda görev yapıyor. Benim gibi olan var mı aranızda (

Bende senin gibiyim nerdeyse 1 yıllık bi ilişkim var yan yana bi konu konuşalım o aklıma takılır eve gider mesajla.destan yazarim aslında çok kötü bi huy yani buna belli bi süre sonra kimse katlanamaz o yüzden kendimi torpulemeye çalışıyorum aslında bu karşında ki insana fazla değer vermekten sevmekten kaynaklaniyo ve tüm duygularını uçta yasiyosun.