Önceden az buçuk parmak etlerimi kemirirdim fakat diş tellerimi takınca kemirmek mümkün olmadı bu seferde tırnaklarımla tutup tutup kopartıyorum. 1 buçuk senedir dişlerimle değil de ellerimle kopartıyordum büyük bir zararı yoktu derin bir şekilde yolmuyordum ta ki yanlışlıkla baş parmağımı çok derin yolup kanatana kadar. Ardından 3 dakika içinden bütün parmaklarımı kanattığımın farkına vardım çok hoşuma gitmişti. Hiçbir acı hissetmedim yolarken. O elimdeki kanı görmek hoşuma gidiyordu. Az buçukta değil damla damla süzülüyordu.O an bırakmak hiç istemiyorum sıkıyorum daha çok kanasın diye en son arkadaşlarım ellerimi tutunca fark ediyorum ne yaptığımı. Pişman oluyorum. 1 gün geçtikten sonra yanıyor ve bir daha kanatmıcam diye söz veriyorum. Okula ya da dershaneye gittiğimde gene kanatıyorum. Dayanamıyorum yani bazen farketmiyorum bile. Ailem görüyor soruyor bu ne ne yaptın sen diye stresten galiba bilmiyorum diyorum ne stresi diyorlar. Sınav stresi diyorum. Stresi çalışmayan kendine güvenmeyen aptallar yapar diyorlar. Ben aptal mıyım? Ben ister miyim kanatmak ? Ben ister miyim stres yapmak ? Bunu sorduğumda konu kapanıyor. Kötü hissediyorum. Lütfen yardımcı olun. Psikoloğa gitmek isterim fakat aileme söylemeye çekiniyorum. Yani stresten bahsedince bile güldüklerine göre. Beni pek ciddiye almadıklarını düşünüyorum. Biliyorum seviyorlar beni hemde deli gibi ama bilmediğim daha bir sürü şey var.
Canım ailen sana gülmüyordur belki sen onları öyle algılıyorsundur
kendine zarar vermen ve bundan zevk alman pek normal değil zaten sende bunun normal olmadığını farketmişsinki buraya konu açıp yardım istiyorsun
stres denen bir şey var emin ol
mesala ben stresten farkında olmadan dişlerimi sıkarım hatta kırdığımda oldu
bu sebepten ailen önemsemese bile sen bu durumunu önemse imkanın varsa pskologa git olmazsa devletteki pskoloğa gidebilirsin o sana bizden daha çok yardım edecektir
çok geçmiş olsun
tırnaklarına ilaç sürmeyi denedin mi???
Sorundan sıkıntıdan değilde vücudumdaki bir ağrıdan dolayı antidepresan kullanıyorum acaba onun etkisi mi diye düşünmüyor da değilim. En iyisi sanırım psikoloğa gitmekÇok teşekkür ederim değerli yorumunuz için.
canım antidepresanı nasıl almaya başladın psikyatra gittinmi yoksa kafana göremi aldın içiyorsun :26: mesela bende panikatak var ben bile ilaç içmemek için çabalıyorum
Önceden az buçuk parmak etlerimi kemirirdim fakat diş tellerimi takınca kemirmek mümkün olmadı bu seferde tırnaklarımla tutup tutup kopartıyorum. 1 buçuk senedir dişlerimle değil de ellerimle kopartıyordum büyük bir zararı yoktu derin bir şekilde yolmuyordum ta ki yanlışlıkla baş parmağımı çok derin yolup kanatana kadar. Ardından 3 dakika içinden bütün parmaklarımı kanattığımın farkına vardım çok hoşuma gitmişti. Hiçbir acı hissetmedim yolarken. O elimdeki kanı görmek hoşuma gidiyordu. Az buçukta değil damla damla süzülüyordu.O an bırakmak hiç istemiyorum sıkıyorum daha çok kanasın diye en son arkadaşlarım ellerimi tutunca fark ediyorum ne yaptığımı. Pişman oluyorum. 1 gün geçtikten sonra yanıyor ve bir daha kanatmıcam diye söz veriyorum. Okula ya da dershaneye gittiğimde gene kanatıyorum. Dayanamıyorum yani bazen farketmiyorum bile. Ailem görüyor soruyor bu ne ne yaptın sen diye stresten galiba bilmiyorum diyorum ne stresi diyorlar. Sınav stresi diyorum. Stresi çalışmayan kendine güvenmeyen aptallar yapar diyorlar. Ben aptal mıyım? Ben ister miyim kanatmak ? Ben ister miyim stres yapmak ? Bunu sorduğumda konu kapanıyor. Kötü hissediyorum. Lütfen yardımcı olun. Psikoloğa gitmek isterim fakat aileme söylemeye çekiniyorum. Yani stresten bahsedince bile güldüklerine göre. Beni pek ciddiye almadıklarını düşünüyorum. Biliyorum seviyorlar beni hemde deli gibi ama bilmediğim daha bir sürü şey var.
Fibromiyalji sendromu var bende fizik tedaviye gidiyorum balıkesir özel hastahanede ordaki doktorum birkaç kez akupunktur yaptı fakat işe yaramayınca tekrar antidepresana başladık. Doktorumla birlikte kullanıyorum yani kafama göre değil. Hiç hoşuma gitmesede :26:
Önceden az buçuk parmak etlerimi kemirirdim fakat diş tellerimi takınca kemirmek mümkün olmadı bu seferde tırnaklarımla tutup tutup kopartıyorum. 1 buçuk senedir dişlerimle değil de ellerimle kopartıyordum büyük bir zararı yoktu derin bir şekilde yolmuyordum ta ki yanlışlıkla baş parmağımı çok derin yolup kanatana kadar. Ardından 3 dakika içinden bütün parmaklarımı kanattığımın farkına vardım çok hoşuma gitmişti. Hiçbir acı hissetmedim yolarken. O elimdeki kanı görmek hoşuma gidiyordu. Az buçukta değil damla damla süzülüyordu.O an bırakmak hiç istemiyorum sıkıyorum daha çok kanasın diye en son arkadaşlarım ellerimi tutunca fark ediyorum ne yaptığımı. Pişman oluyorum. 1 gün geçtikten sonra yanıyor ve bir daha kanatmıcam diye söz veriyorum. Okula ya da dershaneye gittiğimde gene kanatıyorum. Dayanamıyorum yani bazen farketmiyorum bile. Ailem görüyor soruyor bu ne ne yaptın sen diye stresten galiba bilmiyorum diyorum ne stresi diyorlar. Sınav stresicanım diyorum. Stresi çalışmayan kendine güvenmeyen aptallar yapar diyorlar. Ben aptal mıyım? Ben ister miyimc kanatmak ? Ben ister miyim stres yapmak ? Bunu sorduğumda konu kapanıyor. Kötü hissediyorum. Lütfen yardımcı olun. Psikoloğa gitmek isterim fakat aileme söylemeye çekiniyorum. Yani stresten bahsedince bile güldüklerine göre. Beni pek ciddiye almadıklarını düşünüyorum. Biliyorum seviyorlar beni hemde deli gibi ama bilmediğim daha bir sürü şey var.
tatlım buyuk ıhtımalle strese dayalı bır durum .
uzman destegı alman sart .aılenın yanın da olacagına ınanıyorum .
aılen sen stres yapmayasın kendını hırpalamayasın dıye oyle soylemıstır sana .
canim, bence ailenle konus bu konuyu alacim. inan basta ciddi sanmadiklari icin gulmuslersir yoksa anne baba dalga gecmez cocuguyla yardimci olacaklardir. Eminim strestendir bu yaptigin. ailene anlat durumu uzuldugunu istemeden yaptigini ve bir psikologa gitmek istedigini soyle. Ben de unv. sinavina hazirlanirken farkinda olmadan hep elim kaslarima gidiyordu farkinda olmadan test falan cozerken cekistiriyordum.. ve sonuc olarak iki kusmus kas kaldi yuzumde artik kaslarimin ucu cikmiyor keske o zaman farketseydim ben de durumu simdi kalici makyajla ugrasmak durumunda kaliyorum..
inan bana ailene anlatinca onlar da elinden geleni yapacaklardir. bu sure zarfinda da kendini hazir hissedip ailenle durumu konusuncaya kadar ellerinle tienqklarinla ugrasmaman icin baska bir ugras bul, ellerini bos tutmayacak.. mesela kalem cevir ya da ne bileyim kagit katla falan, olmadi kanattigin yerlere yarabandi yapistir ve yapmayacagim diye kendi kendine telkinde bulun.
ablacim bunu ailenle paylas olur mu?
canım hemen bi uzmana görünmelisin bence. koparırken acımadığını söylemen ya da acının hoşuna gitmesi durumu pek iyi değil. benim bir arkadaşım vardı aynen böyle o kadar kötü görünüyordu ki... sanki yanmış gibi böyle bir garip...bir bayanın elleri çok önemli, öyle çirkin görünsün istemezsin değil mi? gerçi psikolojik problemin yanında pek önemsiz kalır ama...öyle işte...
bendede aynı durum var. toplu taşıma araçlarında demirlerden tutan insanların ellerini süzerdim yara bere içinde tırnaklarını kemirenlere ıyyyy gözüyle bakardım. şu an ki durumumuda çok büyük konuşmuşum demek ki başıma geldi olarak değerlendiriyodum ama değilmiş meğersemçok uzun düşündüm iş yerinde ki streslerim, evde ki mutsuzluklarım,asosyal oluşum,okulu bitirdiğim halde bi baltaya sap olamayışım,ileriki yaşantımı hayal ettiğimde ki karamsarlığım yüzünden tırnak çevresinde ki etlerimi koparıyomuşum. böylece o sızıyla dikkatimin, kanayan ve sızlayan yere odaklanması hoşa kaçan his uyandırmaya başladı. bi kaç gün önce eski sevgilimin yakın zamanlarda ki parmağında yüzükle mutlu surat ifadesiyle pozverişi benim daha da kötü olmamı sağladı. bu sefer koparacak bi yer kalmayınca tırnağımla kazıyarak kavlayan yerleri yolmaya başladım. arada bi şişiyo mikrop kapacak diye ödüm pörtlüyo ama gerçekten önüne geçilecek gibi değil.
anladım canım
bende başta konuda şey dedin ya psokolğa gitsemmi dediğin için acaba gitmeden kafasına göremi içiyor diye düşündümde ondan sormuştum
ama pskiyatr dışında antidepresan vermesi uygun değildirde tekrardan çok geçmiş olsun
canım,kesınlıkle stresten cunkı aynı durum bendede var ben streslıyım dusun hamıle oldugum halde parmak etlerımı yıyorum .ok kotu bısey bende dıyorum bazen napıyorum ben ama o an stresımızı sıkıntımızı unutturuyo gıbı hııssettırıyo.aılevı veya cevresel etkenlerden dolayı malesef stresın onune gecemıyosun takmıyım dıyemıyosun yada en azından ben oyleyım.arkadaslarım parmaklarıma bakıyo cok utanıyorum hos bı goruntu degıl ama bende onune gecemıyorum bu durumun
bende kendimi bildim bileli tırnaklarımın kenarlarındaki derileri yiyorum engel olamıyorum bazen kanıyo dediğin gibi kanın damladığı bile oluyo ama farktmiyorum özellikle o kısma taktıysam acısada kanasada yiyorum..bende sınav derdi falanda yok..tırnak yiyiyo olsam acı oje falan sürerdim ama etlere bişey yapılmıyobu durumdan kurtulmak mümkün mü bilmiyorum
parmaklarına acı bıber sürsen :26::26::26::26:
ama en mantıklısı yardım almak
bende bundan 4 sene önce hem tırnaklarımı hem tırnak etlerımı yıyordum
sonra bırgün bı baktım ığrenç duruyor
ne oje sürdüğümde güzel duruyordu ne normal halıyle
sonra tırnaklarımı uzattım, rengarenk güzel ojeler sürmeye başladım ve o görüntü çok hoşuma gıttı
sonra kendılığınden bıraktım bu et tırnak yeme ışını :18:
belkı denesen bı faydası olur
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?