Merhaba, herkese yaklaşık 2 senedir bu forumda gebelik tüp bebek aşılama tüm süreçlerin başlıklarını tek tek sabahlara kadar okumuş biri olarak kendi hikayemden bahsetmek istiyorum.
evliliğimin ilk senesi çocuk düşünmedim. Düzenli regl olurum hiç bir ay şaşmaz derken birden regl olmamaya başladım. Hamileyim sandım değilim 4 ay regl olmadım nerdeyse doktora gittim ve bana yürüyüşümden bile yumurtalıkları tembel bir kadın olduğumun belli olduğunu söyledi eşimin yanında çok utandım yerin dibine girdim. Aniden 15 kilo almıştım bu süreçte ve pcos teşhisi kondu.
Akabinde önce çatlama iğnesi tedavileri aşılama denedikten sonra tüp bebeğe karar verdik. Yumurtalar geliştirildi toplandı ve ilk deneme taze embriyo transferi yapıldı.
10 gün sonra pozitif sonucunu aldım 2 gün sonra tekrar kan testi verdiğimde değerim 2 kat artmak yerine düşmeye başlamıştı. Kimyasal gebelik geçirdim. Ciğerim yana yana ağladım. Adını ise umut koydum kaybettiğim evladımın. Umudum du o benim.
Kimyasal kanaması başladıktan 5 gün sonra gece şiddetli ağrı ile uyandım hasta gittiğimizde böbreğimi kaybetmek üzere olduğumu öğrendim. Acil ameliyata alındım.
Her şey üst üste geliyor dediğim günlerdi.
Nasıl olsa 5 adet daha embriyom var biraz düzeleyim yeni transfer olurum dedim.
Belkide eşimle ilk kez çocuk düşünmeden iliski yasadık. Tek bir ilişki o ay içerisinde.
Ertesi ay yine adet olmayınca adet söktürücü kullanmak istedim ilacı aldım içmeden doktorun dediği aklıma geldi adet söktürücü etkili bir ilaç şüphen dahi olmasa test yapılması gerekir içilmeden önce. Evde olan son testimi yaptım negatif çıkacak düşüncesiyle. Bingo anında cift çizgi.
Aylarca gördüğüm o negatif cizgiler. Her tedavi sonrası ümitle flaşla bir çizgi daha var mı diye kafayı yediğim o testte anında ikinci çizgi çıktı. İnanamadık.tüp bebek Kimyasal sonrası ertesi ay kendiliğinden hamile kalmıştım.
Şuan 29 haftalık hamileyim.
Hala kaybetme korkusu ile kalbim ağzımda geçiriyorum hamilelik günlerimi ama mucizemi sizle paylaşmak istedim.
Ben bittim dediğimde rabbim yettim dedi. Güzel kızımızı bize emanet gönderdi.
Tüp bebek ve üreme yöntemleri tedavilerinde isyan ediyoruz bazen. Neden ben diye. Her hamile gördüğümüzde iç geçiriyoruz bu kıskanmak değil sizi en iyi ben anlıyorum ben böyleydim. İsyan ettiğimi anladığımda bir silkelendim yapma dedim seninde sınavın bu. Rabbime teslim ettim kendimi.
Şuan en büyük duam benim yaşadığım mucizenin daha güzelini daha kolayını isteyen tüm kardeşlerimin yaşaması.
Sevgilerimle
evliliğimin ilk senesi çocuk düşünmedim. Düzenli regl olurum hiç bir ay şaşmaz derken birden regl olmamaya başladım. Hamileyim sandım değilim 4 ay regl olmadım nerdeyse doktora gittim ve bana yürüyüşümden bile yumurtalıkları tembel bir kadın olduğumun belli olduğunu söyledi eşimin yanında çok utandım yerin dibine girdim. Aniden 15 kilo almıştım bu süreçte ve pcos teşhisi kondu.
Akabinde önce çatlama iğnesi tedavileri aşılama denedikten sonra tüp bebeğe karar verdik. Yumurtalar geliştirildi toplandı ve ilk deneme taze embriyo transferi yapıldı.
10 gün sonra pozitif sonucunu aldım 2 gün sonra tekrar kan testi verdiğimde değerim 2 kat artmak yerine düşmeye başlamıştı. Kimyasal gebelik geçirdim. Ciğerim yana yana ağladım. Adını ise umut koydum kaybettiğim evladımın. Umudum du o benim.
Kimyasal kanaması başladıktan 5 gün sonra gece şiddetli ağrı ile uyandım hasta gittiğimizde böbreğimi kaybetmek üzere olduğumu öğrendim. Acil ameliyata alındım.
Her şey üst üste geliyor dediğim günlerdi.
Nasıl olsa 5 adet daha embriyom var biraz düzeleyim yeni transfer olurum dedim.
Belkide eşimle ilk kez çocuk düşünmeden iliski yasadık. Tek bir ilişki o ay içerisinde.
Ertesi ay yine adet olmayınca adet söktürücü kullanmak istedim ilacı aldım içmeden doktorun dediği aklıma geldi adet söktürücü etkili bir ilaç şüphen dahi olmasa test yapılması gerekir içilmeden önce. Evde olan son testimi yaptım negatif çıkacak düşüncesiyle. Bingo anında cift çizgi.
Aylarca gördüğüm o negatif cizgiler. Her tedavi sonrası ümitle flaşla bir çizgi daha var mı diye kafayı yediğim o testte anında ikinci çizgi çıktı. İnanamadık.tüp bebek Kimyasal sonrası ertesi ay kendiliğinden hamile kalmıştım.
Şuan 29 haftalık hamileyim.
Hala kaybetme korkusu ile kalbim ağzımda geçiriyorum hamilelik günlerimi ama mucizemi sizle paylaşmak istedim.
Ben bittim dediğimde rabbim yettim dedi. Güzel kızımızı bize emanet gönderdi.
Tüp bebek ve üreme yöntemleri tedavilerinde isyan ediyoruz bazen. Neden ben diye. Her hamile gördüğümüzde iç geçiriyoruz bu kıskanmak değil sizi en iyi ben anlıyorum ben böyleydim. İsyan ettiğimi anladığımda bir silkelendim yapma dedim seninde sınavın bu. Rabbime teslim ettim kendimi.
Şuan en büyük duam benim yaşadığım mucizenin daha güzelini daha kolayını isteyen tüm kardeşlerimin yaşaması.
Sevgilerimle