- Konu Sahibi hasretim87
- #1
Merhaba Arkadaslar....
Tam 14 ay önce sevgilimden ayrildim. Beni istemeye gelmesine bir ay kalmisti. Ayrilma sebebimiz bana zamanla cok hor davranmasiydi. Istedigim gibi cikip gezemiyordum, istedigim gibi giyinemiyordum. Zaman gectikce dügünden konusmaya basladik. Ikimiz ayri sehrilerde oldugumuz icin ben benim dogup büyüdügüm sehirde de bir dügün istiyordum. buna sürekli karsi cikti netice de onun istedigi oldu ve dogup büyüdügüm sehirde olacak dügünden vazgectim. Ama hayatta vazgecemiyecegim bir durum vardi hala aramizda. Annem ve Babam. Bana diyorduki, 2-3 ayda bir anneni babani görmeye gideriz. Ben buna karsi ciktim. 3 Saatlik yol ayda bir kere gidilebilecek bir yol! Ama o buna dai karsi cikiyordu. Bana dedigi erkek yüzde 10 kizin ailesine giriyor, kiz yüzde 90 erkeginkine. Yani anliyacaginiz evlendikten benim anneme babama sadece yüzde 10 ayitim. Ben bu düsünceye sahip bir insan olmaidigm icin sürekli kavga ediyorduk. Ve iste öyle bir kavga ettik ki sonunda bana fitneci icten pazarlikci dedi. Demesininde sebebi suydu: o benim yasadigim sehire beni ziyaret etmeye geliyordu. annesini de yolda (yari yolda, abisi oturuyor) abisine birakti. Abisini biraktiktan sonra tellestik. telefonda sunlari söyledi bana, annem dediki bir an önce evleninde bu yolu gudp gelme. beni cevabimda su oldu. biz bolu evlendikten sonrada gidip gelicez....Iste orada ipler koptu. Öyle bir azarladiki beni, bagirdi cagirdi resmen kücük bir cocuk gibi aglatti beni. Ben ortaligi hala yumusatmaya calisiyorum...o bagirinip cagiriyor bana. Sonradan da yanimda ayrilip anneisni yanina gitti. Bürsürü mesajlar yolladim ona...hic bir cevap gelmedi ondan. Anlatmaya calistim. bizim dinimizde evlat hakki yüzde 90 yüzde 10 diye hesapli olmuyor. Ben kendimi biliyorum. Annesine saygida hürmette eksik etmezidim. Bir hastalandimi hemen gider corba yemek bilaik camasir hepsini yapardim. Ben böyle yetistirildim böyle görüdüm, ve bunuda biliyordu kendisi, bir cok kez de ispat etmistim ona. neticesinde mesajlarima cevap gelmeyince herhalde ayrildik sandim. zaten cok kirgindim ona, ne nefret ediyordum ondan nede sevgi hissediyordum ona karsi. 5-6 gün sonra aradi beni..hic birsey olmamis gibi. ama benim canim hala okadar cok ynaiyorduki...hic birsey hissetmiyordum....ve ayrildik....bir hafta sonra tekrardan bir telefon....her sabah yüregimde büyük bir sanciyla uyaniyorum dedi. benim dedigim laf su oldu. artik olmaz. sen sürekli ayrilalim diyordun ayrildik iste....hala ayni hisler icindeydim....ve hersey bitti aramizda....bir kac ay sonrasi ona karsi hisslerim tekrardan yogunlasmaya basladi...cok özledim ve görüsmeye basladik. 3 ay görüsmeden sonra bana bir sevgili oldugnu anlatti ve bir ay sonrasi da nisanlandi...gecen ay hatta dügünü oldu...ve ben bunlari kaldiramiyorum...keske diyorumki ozamanlar barissaydim onunla
(( pismanim hemde köpek gibi....bana ayridligmizda bir daha evligi düsünmicem falan diyordu ama nede cabuk bulmus birisni!!!
bu durumda ne yapmaliyim arkadaslar. unutucam biliyorum baska cagre yok ama cigerim parcalaniyor...
(((( gercekten suclumuyum..bir sans daha vermem gerekiyormuydu....
Tam 14 ay önce sevgilimden ayrildim. Beni istemeye gelmesine bir ay kalmisti. Ayrilma sebebimiz bana zamanla cok hor davranmasiydi. Istedigim gibi cikip gezemiyordum, istedigim gibi giyinemiyordum. Zaman gectikce dügünden konusmaya basladik. Ikimiz ayri sehrilerde oldugumuz icin ben benim dogup büyüdügüm sehirde de bir dügün istiyordum. buna sürekli karsi cikti netice de onun istedigi oldu ve dogup büyüdügüm sehirde olacak dügünden vazgectim. Ama hayatta vazgecemiyecegim bir durum vardi hala aramizda. Annem ve Babam. Bana diyorduki, 2-3 ayda bir anneni babani görmeye gideriz. Ben buna karsi ciktim. 3 Saatlik yol ayda bir kere gidilebilecek bir yol! Ama o buna dai karsi cikiyordu. Bana dedigi erkek yüzde 10 kizin ailesine giriyor, kiz yüzde 90 erkeginkine. Yani anliyacaginiz evlendikten benim anneme babama sadece yüzde 10 ayitim. Ben bu düsünceye sahip bir insan olmaidigm icin sürekli kavga ediyorduk. Ve iste öyle bir kavga ettik ki sonunda bana fitneci icten pazarlikci dedi. Demesininde sebebi suydu: o benim yasadigim sehire beni ziyaret etmeye geliyordu. annesini de yolda (yari yolda, abisi oturuyor) abisine birakti. Abisini biraktiktan sonra tellestik. telefonda sunlari söyledi bana, annem dediki bir an önce evleninde bu yolu gudp gelme. beni cevabimda su oldu. biz bolu evlendikten sonrada gidip gelicez....Iste orada ipler koptu. Öyle bir azarladiki beni, bagirdi cagirdi resmen kücük bir cocuk gibi aglatti beni. Ben ortaligi hala yumusatmaya calisiyorum...o bagirinip cagiriyor bana. Sonradan da yanimda ayrilip anneisni yanina gitti. Bürsürü mesajlar yolladim ona...hic bir cevap gelmedi ondan. Anlatmaya calistim. bizim dinimizde evlat hakki yüzde 90 yüzde 10 diye hesapli olmuyor. Ben kendimi biliyorum. Annesine saygida hürmette eksik etmezidim. Bir hastalandimi hemen gider corba yemek bilaik camasir hepsini yapardim. Ben böyle yetistirildim böyle görüdüm, ve bunuda biliyordu kendisi, bir cok kez de ispat etmistim ona. neticesinde mesajlarima cevap gelmeyince herhalde ayrildik sandim. zaten cok kirgindim ona, ne nefret ediyordum ondan nede sevgi hissediyordum ona karsi. 5-6 gün sonra aradi beni..hic birsey olmamis gibi. ama benim canim hala okadar cok ynaiyorduki...hic birsey hissetmiyordum....ve ayrildik....bir hafta sonra tekrardan bir telefon....her sabah yüregimde büyük bir sanciyla uyaniyorum dedi. benim dedigim laf su oldu. artik olmaz. sen sürekli ayrilalim diyordun ayrildik iste....hala ayni hisler icindeydim....ve hersey bitti aramizda....bir kac ay sonrasi ona karsi hisslerim tekrardan yogunlasmaya basladi...cok özledim ve görüsmeye basladik. 3 ay görüsmeden sonra bana bir sevgili oldugnu anlatti ve bir ay sonrasi da nisanlandi...gecen ay hatta dügünü oldu...ve ben bunlari kaldiramiyorum...keske diyorumki ozamanlar barissaydim onunla

bu durumda ne yapmaliyim arkadaslar. unutucam biliyorum baska cagre yok ama cigerim parcalaniyor...
