Merhaba arkadaslar.burda bir kac kez konu acdim .cogu kv deyle esle haksizlikla bagli konulardi.zor zamanlarimda cok yardimci oldu burdaki arkadaslar bana.hepsi sag olsun .ben dort yillik evliyim cocugum var uc yasinda .evliliyimin zor zamanlarinda burda konu acarken hep bir umudum vardi her sey iyi olacak ve ben bir gun bura tekrar konu acacam yeni evli arkadaslara tavsiyyede bulunacam bir az sabir ve akilla zorluklari asa bilecekleri haqqinda.ama artik kendim cok yoruldum.evliliyim de disardan bakildiginda her sey normal gorunuyor,yani Allaha cok sukur muhtac diyiliz ac acikta digiliz.Allaha da hep sukur ediyorum.Ama kalbimin derinliklerinde kalanlari etrafimdan kimse ile bolusemiyorum.esim beni sevdigini soyluyor ama yalan belki de seviyor ona sadik evini koruyup kollayan bir kadin gibi ama kendisi bana sadik digil.bi gune kadar bir iki kez yakaladim ama hepsi ucuz kadinlardi anlarsinizya ama inkar etdi yapmadigini soyledi terk etmeyi dusundum ama belki benim de hatam var diye bir sans verdim.ama artik daimi bir iliskisi oldugundan supheleniyorum ki artik bunu kaldiramam sanki yakalamak icin can atiyorum.benim istedigim beni seven bir es mutlu bir yuvaydi ama bi de basimda. Her seye karisan kv de var .ne istedigime giye,ne istedigim yere gide ne de isytedigimi evime davet ede biliyorum.litfen bana yol gosterin bilmiyorum belke de icimdekileri dokmeye ihtiyacim var yolun ne oldugunu biliyorum da bir desteye ihtiyacim var.okuyan her kese tesekkurler