- 29 Haziran 2017
- 20
- 13
- 3
Insanin yasadigi seylere cizgi cekmesi hic yasamamis gibi yeniden daha guzel hatasizz bi yasam surmek istemesi ama gecmisinin ansizin bicak gibi saplanip tum hevesini bitirmesi ne kadar zor. Kendime inancim kalmadi. Gecmiste cok hatalar yaptim yapmam etmem dedigim ne varsa her sey . Iffetsizlik,alkol , vurdumduymaz bi hayat surme sevgililerimi aldatma vb.. gerci bunlri universite haytimda edindim . Simdi pismanim yaptiklarimdan guzel dosdogru bi hayat yasamak istyorum daha duzgun ve dini ibadetlerimi yerine de getirmek istyorum ama yasadiklarim gozumun onune gelince haketmedigimi dusnuyorum o kadar yap et sonra duzgun yasam istemeye hakkim yokmus gibi kendimi sahtekar hissediyorum agliyorum . Ailem gayet muhafazakar onlarin boyle bi evladinin olmasi ve haberlerinin olmamasi hicbir seyden benim vicdanimi daha cok sizlatiyor. Iyi yasamayi haketmyorum gibime geliyor bilmiyorum hevesim kiriliyor . Haketmiyomuyum acaba sansimimi kaybettim acaba bilmiyorum kotuyum pismanim hayata karşı kirginim biraz da. Anne ceyizlerimi hazırlıyor mesela ozene bezene beni bi aglama aliyor haketmyorum diye cok vicdan azabi cekiyorum cokk . Bunlari anlatabilcegim hickimsem yok burda icmi dokmek istedim cevaplariniz icin simdiden tesekkurler