yaa ben de öğretmenime platoniktim hem de 16 yasimda
2 kere daha platonik oldum baskalarina baska senelerde. yani o duyguyu biliyorum maalesef
üniversitede konusmak isteyen de oldu aslinda ama bir sey hissedemedim kimseye. sadece bu kisiye ilk görüşten bir begeni hissettim ve sonrasinda da ayni ortamda her bulunduğumuzda daha cok yakin hissettim kendimi. hic konusmadik bile ama o kadar cok goz goze gelmistik ki. geriye dönüp birbirimize bakarken göz göze geldiğimiz sonra hemen kafamizi one cevirdigimiz bile oldu
tamam ben cekinmeden baktim da o da istemese niye bakiyor yani...off o kadar kafamda birbirimizi oturtmustum ki simdi kalbim böyle ortadan ikiye caaarrrt diye ayrildi gibi nasil anlatsam bilmiyorum
Böyle konularda her zaman yazdigim gibi. Belki de miyoptur, dik dik baktığı şeyi aslında net görmüyordur.
Benim de eskiden çok başıma gelirdi. Birileri onlarla bakistigimi sanıp açılırdı falan, oysa ben yüzünü bile hatırlamıyor olurdum. Ya da birileri bana kuserdi,çünkü yolda gozgoze gelmişiz selam bile vermemişim diye. Oysa ben görmemişim bile
Yani toplumun büyük bir kısmının aslında gözü bozuk,ama ne gözlük kullanıyor,ne lens. Böyle şeyler olabiliyor...
Ayrica çocuk gerçekten baksa bile huyunu bilmiyorsun,suyunu bilmiyorsun... Belki de özünde kekonun tekidir. İnsana böyle çok anlam yuklememek lazım.
Ben senin yaşlarındayken üni 2'de falan TEGVde gönüllüydüm, normalde carsambalari gidiyorsam bir salı telefon açtılar, final öncesi haftasi olduğu için çoğu kişi gelmeyecekmis, bazı sınıflar egitmensiz kalmış. 'Gelir misin?' dediler, gittim. Bir derse girdim, benden sonraki saatte de çoook tatlı bir çocuğun eşi gelmemiş, 'yardimci olur musun?' dedi (2010lardaki onur unsal'a benziyordu, tatlı dediysem).
Biz sinifta tam bir ikili olduk, enerjimiz tuttu. Hatta bir şeyler çizip kesme etkinligi vardı, birbirimizin elini çizip kesmiştik falan, teneffüste çocuklarla yakartop oynamıştık. Çocuklar bizi devirip üstümüze atlamislardi falan (sevdikleri için). Gün bitti, ben dedim ki; "Allah'ım, işte çocuklarımın babasıni buldum!"
Çocuk hakkında tek bildiğim eğitim fakültesinde olduğuydu. Dönem sonu olduğu için TEGV eğitimleri de bitti, belki görürüm diye eğitim fakültesi kantininde takılır olmuştum:)
Memlekete gittik, geri döndük, yeniden TEGV başladı. Ben ara ara başka gunlerde de ugruyordum belki çocuğu görürüm diye ama göremedim. Aylarca kimseden hoşlanamadim bile, çünkü içimden bir ses hep bu çocuğun kaderim olduğunu soylerdi.
O yüzden seni az çok anlıyorum. Bazen gerçekten bir şey yasanmasa bile insan saçma bir bağlılık hissedebiliyor birilerine karşı
Ben bu çocuğu tanıştıktan 4 ay falan sonra bahar senliginde gördüm, biriyle Elele. İyi ki de görmüşüm, çocuğa karşı duyduğum gereksiz sadakat bitti, aynı gün biriyle tanıştım, bir senelik falan bir ilişkim oldu.
Derken yıllar sonra Facebook'tan beni eklemiş, bir de mesaj yazmış 'sen şu gün şöyle ders verdiğimiz yengencsin,di mi?' diye.
Ben de tabii atladım yıllar sonra öldü sandığım kocamı bulmuşum gibi. Nasıl heyecanlıyım. Çocuk beni görmek için sık sık başka gunlerde tegve geldiğini, fen edebiyat fakültesinde olduğumu bildigi için oradaki arkadaşlarıyla uzun uzun bina girişinde takıldığını - ama beni göremediğini söyledi. Ben tabii çok mutlu oldum, laf lafi açtı,ben de bahar şenliğinde onu biriyle Elele gördüğümü söyledim.
Sonra bana 'aaaa yanıma gelseydin keşke, çok önemli birşey değildi o' dedi
Bir anda bendeki jeton düştü. Elini tutup gezdiği insana 'önemsiz yea' diyen kekonun tekini hayallerimde beyaz atlı prense çevirmişim resmen . Daha da konuşmadım çocukla...
Yani belki sen de tanısan o bakışa bakışa gözlerini şasi yaptığın çocuğun aslında o kadar da bir esprisi olmadığını anlarsın.
İşte insan beraber olmayınca gözünde büyütüp duruyor. Olmayan hayali özellikleri de o kişiye yakistiriyor...
Ama dedigim gibi, gençliğinin enn güzel cağlarindasin. Böyle küçük şeylerden drama çıkartma. Daha çok ortamlara gir, yeni insanlarla tanış, sınavlarına çalış,notlarını yükselt, partime günübirlik işler bul, tatillere git, turlara katil... Gençliğinin enn rahat zamanları elinden kaçmadan guzelce yasa, tanimadigin adam için de karalar bağlamamaya gayret et.
Onsuz nasıl olucam falan derken? zaten platonik değil miydi bu aşk? Bu platonik aşk olayları ilkokulda olmuyo muydu ya 
bence platoniklik o çağlarda güzel bir sey. Senin gibi gençliğin baharında madem olmuyor, neeeeexxtt diyebilmek gerekir)
