- 15 Nisan 2017
- 3.537
- 9.175
- 158
- Konu Sahibi strawberry_cake
-
- #1
Gitmek istememdeki en buyuk sebep son donemlerde asiri bir asabiyet icerisinde olmam. Tukenmislik,sinir, tahammulsuzluk artik sagligimi ve cocuklarimla olan iliskimi bozmaya basladi. Cocuklarim cok zor bir yapiya sahipler surekli agliyorlar kafayi yiyecek gibi oluyorum bazen. Cok zor cocuklar herseye direniyorlar isteklerinin ve arzularinin sonu yok bu ruh halimle onlarla nasil basa cikacagimi bilmiyorum artikDertleriniz nedir, çözülecek gibi mi, değiştirilemeyecek şeyler mi, travma mı?
Gitmek istememdeki en buyuk sebep son donemlerde asiri bir asabiyet icerisinde olmam. Tukenmislik,sinir, tahammulsuzluk artik sagligimi ve cocuklarimla olan iliskimi bozmaya basladi. Cocuklarim cok zor bir yapiya sahipler surekli agliyorlar kafayi yiyecek gibi oluyorum bazen. Cok zor cocuklar herseye direniyorlar isteklerinin ve arzularinin sonu yok bu ruh halimle onlarla nasil basa cikacagimi bilmiyorum artik
Oglum 4 yasina girmek uzere. Bir sure once kaydettim krese gonderdik ama sonuc olumsuz. GItmeyi kabul etmedi agladi orda mutsuz oldugunu anlatmaya calisti defalarca. Bende mutsuz oldugu bir yere zorla gondermek istemedim kiyamadim. Kizim 20 aylik. Ikiside henuz kucuk. Evde surekli tepemdeler tuvalete gitsem aglama krizlerine giriyorlar. Bu sabah babalarinda biraktim 10 dakikaligina dusa girdim ben cikana kadar kapida agladi aglamaktan helak olmustu. Beynim sanki son demlerinde artik aglama krizleri tuketti bitirdi benI.Konularınızı hatırladım galiba. Gayet normal tükenmeniz sürekli çocuk ağlaması çekilecek gibi değil kim olsa kafayı yer
Bebeler kaç yaşında, kreşe gönderme şansınız var mı?
Bence gidin, sizinki çözülecek bir problem.
Oglum 4 yasina girmek uzere. Bir sure once kaydettim krese gonderdik ama sonuc olumsuz. GItmeyi kabul etmedi agladi orda mutsuz oldugunu anlatmaya calisti defalarca. Bende mutsuz oldugu bir yere zorla gondermek istemedim kiyamadim. Kizim 20 aylik. Ikiside henuz kucuk. Evde surekli tepemdeler tuvalete gitsem aglama krizlerine giriyorlar. Bu sabah babalarinda biramtim 10 dakikaligina dusa girdim ben cikana kadar kapida agladi aglamaktan helak olmustu. Beynim sanki son demlerinde artik aglama krizleri tuketti bitirdi benI.
Hem cocuk psikiyatristine hem cocuk psikologuna basvurduk. Durumu anlattik bir kac test yapip biraz oglumla konusup bebek ergenligine girmis bu bir surec sabirli olmaktan baska sansiniz yok deyip gonderdiler. Bulundugum ilde pedagog arastirmasina cok girdim internet uzerinden ama dogru duzgun bir bilgi alamadim.Bir pedagogdan yardim almayi hic düsündünüz mü?
Geçtiğimiz ekim ayından bu yana düzenli olarak psikiyatriste gidiyorum. Çok iyi bir psikiyatristim var. Terapi artı ilaç şeklinde ilerliyoruz beraber. O terapiler bana o kadar çok şey öğretti ki. O kadar iyileştim ki inanın bakışım gülüşüm bile değişmiş. Kendim için yaptığım en iyi şey. Her zaman güle oynaya ayrılamayabiliyorsunuz o odadan. Bazen çok yoruluyorsunuz, bazı şeylerle yüzleşmek çok zor oluyor. Bazı şeyleri anlatmak çok zor oluyor. Bu bir süreç. Varış noktası değil, yol. Ve o yol çok güzel. İçinizi ferah tutun ve yola çıkın.Iyi aksamlar herkese. Uzun zamandir aklimin bir kosesinde olan fakat surekli erteledigim bir mecvzu var. Konudanda anlasildigi gibi bir piskologa gitmeyi dusunuyorum. Buna gercekten ihtiyacim var. Yanliz kafami kurcalayan birsey var oda olumlu sonuc alamama korkusu. Iki kucuk cocugum var hastane evimize cok cok uzakta mecburen cocuklarimi anneme birakacagim sonuc alamayacagim birsey icin bos yere umitlenip ustune birde annemin afrasini tafrasini cekmek istemiyorum. Gercekten psikologa duzenli gidip olumlu sonuc alan varmi. Icinde bulundugum durumdan cikmak istiyorum artik ferahlamaya cok ihtiyacim var.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?