Herkese merhaba. Önceki konumu bilenler var, annem bir buçuk ay önce beyin kanaması geçirdi ama Allah'a şükür bizimle hala ve durumu iyiye gidiyor... şükredeceğimiz birçok şey var ama yine de insan sevdiğine hastalığı yakıştıramıyor. Çok zor günlerden geçiyorum kızlar, inanılmaz psikolojim bozuldu. Annem hastaneden çıkalı 1 hafta oldu ve yanında kalıyorum hastanede de yine hep yanındaydım 2 hafta serviste kalırken. Annem uyurken yatakta dönse bile sesli nefes alsa bile hemen sıçrıyorum. Dışarı çıkmam gerektiğinde içimde hep bir sıkıntı ve kalp çarpıntım oluyor. Annemin kafası bazen karışıyor ve çok duygusal bu yaşadıklarım arasında en ufak ayrıntı bile beni ağlatıyor ama yansıtmamaya çalışıyorum. Ciddi bi psikolojik destek almam gerekiyor ama hastane ve doktor görmek istemiyorum inanılmaz derecede hastane korkusu başladı bende. Bu günleri nasıl aşacağımı ve ne yapacağımı bilmiyorum. Herşey normale döndüğünde bu kadar stresin bende hastalık olarak başgöstereceğine inanıyorum. Buna da şükürler olsun ama sanki tüm yaşam Sevincim elimden uçup gitmiş gibi. Hiçbir şey beni mutlu etmiyor. Sadece annemin eskisi gibi mutlu olmasını, gülüp şarkılar söylemesini ve bütün korkularını yenmesini istiyorum. Keşke onun tüm korkularını, üzüntülerini, kırgınlıklarını alabilsem. Birçok kişiyi hayatımdan çıkardım bu dönemde. Etrafımdaki kimseyi samimi bulmuyorum. Annemi kendi ailemiz dışında kimsenin görmesini istemiyorum. Sanki herkes arkamızdan oh olsun diyor gibi geliyor bana. O kadar yalnızım ki... ne bi abla ne abi ne de babam var.. sadece bi kız kardeşim ve ona ablalık yapmak zorundayım. Sizce birgün eski neşeme kavuşur muyum?
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Psikolojim çok kötü ama hastane yüzü görmek istemiyorum...
- Konu Sahibi DuyguUtcu
- Başlangıç Tarihi
- 28 Şubat 2017
- 442
- 731
- 53
- 60
Kimse hastaliga oh cekmez canim oyle dusunme.Allah guc kuvvet versin annecigine de sanada.Anne baska bir sey.bir kac kez olumden donduk biz de.o gunleri unutamam bazi geceler gider nefesini kontrol ederim ama hep icimden kendime soyledigim bir sey var bu hayat ölümlü..yoksa insan aklını yitirecek gibi oluyor.hayatin gercekleriyle kendine sıksık telkin etmeli.Guzel günleriniz olsun insallah bir an once iyilesir.
Teşekkür ederim haklısın. Ben üzerimdeki psikolojiyi atmak istiyorum sadece..
- 14 Ağustos 2009
- 53.296
- 42.826
- 898
Buyumek tam da boyle bir sey.dusunsene annende senin yasadiklarini yasamis.annelerimizde annlerini kaybetmisler sonra sen dogmussun hayat devam etmis senin icin devam etmis.sen de oyle olacaksin.hep icinde kocaman sevgisiyle yeni nesiller yetistireceksin.en azindan simdi guclu kalmaya calisacaksin ama kendini yipratmadan.annen bilse bu hisslerini cok uzulur emin ol.hayatta her zaman saglam basabilmek lazim sen de guclu bir insansin anladigim kadariyla.inisler cikislar bizler icin.bu hep boyle gitmeyecek.yine guleceksin elbette.annene sarilip kokusunu cek simdi bolbol
- 17 Ekim 2015
- 5.452
- 5.309
- 198
Tabikide bunlar geçeçek. Siz yine annenizle eskisinden çok daha güzel gunler göreceksiniz. Sadece biraz daha sabır. Nasil bir yaşam başlarken sancı evresinden geçmesi gerekiyorsa, sizinde ilerki güzel ginlerin sancısı böyle böyle geçeçek. Anneniz yaninizda ya ister hastane ister kapıonu heryerde yatilir
Ne güzel yazmışsın saol canım :)
Tek o değil mesela şuan çok hastayım ama hAstaneye gitmiyorum o da var..
Gitmek zorunda olduğumu biliyorum. Etrafımdaki herkes bu duruma karşı çok abartılı tepkilerim olduğunu söylüyor. Şuan yatak döşek haldeyim çok hastayım ama hAstaneye gitmedim, istemiyorum.
- 16 Mart 2014
- 3.543
- 2.435
- 248
mesele ayni bu durumda. Bu konuyla ilgili bir psikolog veya psikiyatristle gorusmek zorundasiniz. Annem de ciddi bir rahatsizlik gecirdi, ben de sizin gibi hastane gormek istemiyordum. O kadar ki annemin cikarilacagi gun hastanenin kapisindan iceri giremeyip aglayarak eve donmustum. Cok kotu zamanlardi. Benimki kendiliginden gecti, sanirim annem hizli iyilestigi icin cabuk cozuldu sorunum. Psikologu ihmal etmeyin siz. Umarim anneniz de cok daha iyi olur. Toparlanmaya calisin ama
mesele ayni bu durumda. Bu konuyla ilgili bir psikolog veya psikiyatristle gorusmek zorundasiniz. Annem de ciddi bir rahatsizlik gecirdi, ben de sizin gibi hastane gormek istemiyordum. O kadar ki annemin cikarilacagi gun hastanenin kapisindan iceri giremeyip aglayarak eve donmustum. Cok kotu zamanlardi. Benimki kendiliginden gecti, sanirim annem hizli iyilestigi icin cabuk cozuldu sorunum. Psikologu ihmal etmeyin siz. Umarim anneniz de cok daha iyi olur. Toparlanmaya calisin ama
Teşekkür ederim size de çok geçmiş olsun
- 1 Haziran 2012
- 3.624
- 3.939
- 333
Güzel günlerde olucak merak etmeyin. Sürekli iyi düşünün evet dışarıdan demesi kolay ama şöyle düşünün ne kadar kötüyü dusunseniz bile yasanicaksa zaten önüne gecemiceksiniz. Hep kötüyü düşünerek suani da zehir ediyorsunuz kendinize. Kendinizi motive etmeye çalışın sabah uyandığınizda her an her dakika... yaşadığımız her an çok değerli aslında... Evet çevre de genelde destek olmaz hep köstek olur ama herkes yasicak bazı seyleri... Çevrenizde oh olsun diyen yoktur ama varsa da onlar da yasicak. Bence aklınıza bu tarz şeyler geldiğinde sürekli dua edin duaya odaklanıp aklınızdan çıkarın. Allah şifa versin ve inanın biseyden şikayet edince daha beteri geliyor insanın başına.
- 1 Haziran 2012
- 3.624
- 3.939
- 333
Güzel günlerde olucak merak etmeyin. Sürekli iyi düşünün evet dışarıdan demesi kolay ama şöyle düşünün ne kadar kötüyü dusunseniz bile yasanicaksa zaten önüne gecemiceksiniz. Hep kötüyü düşünerek suani da zehir ediyorsunuz kendinize. Kendinizi motive etmeye çalışın sabah uyandığınizda her an her dakika... yaşadığımız her an çok değerli aslında... Evet çevre de genelde destek olmaz hep köstek olur ama herkes yasicak bazı seyleri... Çevrenizde oh olsun diyen yoktur ama varsa da onlar da yasicak. Bence aklınıza bu tarz şeyler geldiğinde sürekli dua edin duaya odaklanıp aklınızdan çıkarın. Allah şifa versin ve inanın biseyden şikayet edince daha beteri geliyor insanın başına.
- 1 Haziran 2012
- 3.624
- 3.939
- 333
Güzel günlerde olucak merak etmeyin. Sürekli iyi düşünün evet dışarıdan demesi kolay ama şöyle düşünün ne kadar kötüyü dusunseniz bile yasanicaksa zaten önüne gecemiceksiniz. Hep kötüyü düşünerek suani da zehir ediyorsunuz kendinize. Kendinizi motive etmeye çalışın sabah uyandığınizda her an her dakika... yaşadığımız her an çok değerli aslında... Evet çevre de genelde destek olmaz hep köstek olur ama herkes yasicak bazı seyleri... Çevrenizde oh olsun diyen yoktur ama varsa da onlar da yasicak. Bence aklınıza bu tarz şeyler geldiğinde sürekli dua edin duaya odaklanıp aklınızdan çıkarın. Allah şifa versin ve inanın biseyden şikayet edince daha beteri geliyor insanın başına.
- 20 Kasım 2015
- 8.535
- 36.366
- 478
- 37
Çok geçmiş olsun inşallah güzel günler göreceksiniz
Bende bir yıl önce doğum yaptım bebelerimi küvozde bırakıp eve geldim
1 ay kaldılar
Destek almak istemedim
Kimseyle konuşmadım
Bebeklerimkn biriside ölüm riski vardı
Tek yaptığım aglamaktı
Atlattık şükür
Bı kaç hafta ya yaşlarına girecekler
Alabiliyorsanız destek alın
Ben hala atlatamadım çünkü ara ara o günleri düşündükçe kriz geçiriyorum
Rabbim annenize şifa versin
İnşallah çok uzunnnnnnn yıllar beraber mutlu yaşayın
Ellerinden öperim annenizn
Bende bir yıl önce doğum yaptım bebelerimi küvozde bırakıp eve geldim
1 ay kaldılar
Destek almak istemedim
Kimseyle konuşmadım
Bebeklerimkn biriside ölüm riski vardı
Tek yaptığım aglamaktı
Atlattık şükür
Bı kaç hafta ya yaşlarına girecekler
Alabiliyorsanız destek alın
Ben hala atlatamadım çünkü ara ara o günleri düşündükçe kriz geçiriyorum
Rabbim annenize şifa versin
İnşallah çok uzunnnnnnn yıllar beraber mutlu yaşayın
Ellerinden öperim annenizn
Konunuzu okurken gelip annenize ve size sarılmak istedim.
Hissettiklerinizi okurkense, konunun bana ait olabilme ihtimalini düşündüm. Bu konulara ısrarla aynı şeyler olsa da yorum yapıyorum.
Bu yaşadıkların ve hissettiklerin çok normal, inan ki. Ben annemin hastane sürecinde sürekli soğuk bez sürüyordum kendime ayılmak için, azıcık içim geçse kalbim ağzımda sıçrıyordum. Kaç sene geçti, o sandalyelerin sırtımda yarattığı ağrı ara ara hala yoklar, hatıra :)
Herkesin dediği ve bildiği gibi bu iş sabır işi canım. Zor, bir gün güçlüyüm desen ertesi gün dayanamıyorum dediğin bir süreç. Annen bir yaşıyor, sen iki... O iyi olmayı düşünürken sen iyi olmasıyla beraber her şeyi kurup düşünüyorsun. İşin büyüğü sende, sen sağlam olmazsan anneciğin nasıl iyi olur ki? Sen sağlam basmazsan, annen kime tutunur sonra? Anne yarısı olduğun kardeşine örnek, yoldaş olmazsan, ne yaparlar düşünsene?
Bu süreç seni hala zorluyorsa ve yapamayacağını düşünüyorsan özel muayenehaneden randevu alıp hafif ilaçlar içebilirsin. Senin beynini ve tepkilerini biraz kontrol altına alır. Sen yeter ki iyi düşün.
Ayrıca anneniz iyi olacak, sabırla aştığınız yolun meyvesini yiyeceksiniz. Ama bunun içinde iyi olmanız gerekiyor. Kısacası metanetli kalın, duamdasınız. Rabbim acil şifalar versin.
Hissettiklerinizi okurkense, konunun bana ait olabilme ihtimalini düşündüm. Bu konulara ısrarla aynı şeyler olsa da yorum yapıyorum.
Bu yaşadıkların ve hissettiklerin çok normal, inan ki. Ben annemin hastane sürecinde sürekli soğuk bez sürüyordum kendime ayılmak için, azıcık içim geçse kalbim ağzımda sıçrıyordum. Kaç sene geçti, o sandalyelerin sırtımda yarattığı ağrı ara ara hala yoklar, hatıra :)
Herkesin dediği ve bildiği gibi bu iş sabır işi canım. Zor, bir gün güçlüyüm desen ertesi gün dayanamıyorum dediğin bir süreç. Annen bir yaşıyor, sen iki... O iyi olmayı düşünürken sen iyi olmasıyla beraber her şeyi kurup düşünüyorsun. İşin büyüğü sende, sen sağlam olmazsan anneciğin nasıl iyi olur ki? Sen sağlam basmazsan, annen kime tutunur sonra? Anne yarısı olduğun kardeşine örnek, yoldaş olmazsan, ne yaparlar düşünsene?
Bu süreç seni hala zorluyorsa ve yapamayacağını düşünüyorsan özel muayenehaneden randevu alıp hafif ilaçlar içebilirsin. Senin beynini ve tepkilerini biraz kontrol altına alır. Sen yeter ki iyi düşün.
Ayrıca anneniz iyi olacak, sabırla aştığınız yolun meyvesini yiyeceksiniz. Ama bunun içinde iyi olmanız gerekiyor. Kısacası metanetli kalın, duamdasınız. Rabbim acil şifalar versin.
benim de annem benzer durumları geçirdi ama sağ kotusuydu kanserdi ve ben yanında olmadım çünkü hamileydim iyileşti çok şükür 2 sene nasıl geçti anlamadım sanki dun gibi cunku hic aklımdan çıkmadı düşünmediğim bir gün bile olmadı ben de hala yardım almadım ve eskisi gibi mutlu olmayı beceremedim en mutlu anlarimda bile içimde bir burukluk oluyor ve dediğin gibi fiziksel hastalık olarak patlak veriyor
