Psikolojim giderek daha da kötüleşiyor

Konuya nasıl başlayayım bilmiyorum.

Bir ise başlamıştım bu işte kendi okuduğum bölümle alakası olmayan bir bölüme aldilar beni cok bocaladım. Sürekli tas koydular önüme ve başarısız bir personelsin diyerek beni kovdular. Sonra bir bebegim oldu suan 1 yaşında. Lohusalık psikolojisi belkide beni o yaşadıklarımı daha cok hatırlattı ve olaylari unutturmadı. Sürekli ezik hissediyorum kendimi ve surekli başarısız olacakmışım gibi hissediyorum. Işe girmeye korkuyorum ya yapamazsam ya beceriksiz derlerse diyerek. Bu beni cok yıpratıyor. Beceriksizmiyim diye düşünmek icimi kemiriyor.

Ve surekli insanlarin arkamdan başarısız beceriksiztir o diye düşündüklerini düşünüyorum. Beni sevmediklerini eşimin hatrına görüştüklerini düşünüp kendimi üzüyorum. Durup dururken psikolojimi alt ust ediyorum. Bu yasadigim nedir benim. Hastamiyim yoksa herkes boyle dusunur mu anlayamiyorum.

Hamilelik ve lohusalık cok hassas donemler . Hormonlar altust oluyor . Cok takıyorsanız daha da ilerlemeden pskilojik destek almanizi tavsiye ederim

Boşverin onları ne güzel dünyalar güzeli sağlıklı bir bebeğiniz var tüm enerjinizi ona verin,kafanızı dağıtıcak bir uğraşta bulursanız iyi olur boş düşünceleri aklınıza getirmeyecek bebeğe patik filan örün mesela .

nicorobin .!.:

Boşverin onları ne güzel dünyalar güzeli sağlıklı bir bebeğiniz var tüm enerjinizi ona verin,kafanızı dağıtıcak bir uğraşta bulursanız iyi olur boş düşünceleri aklınıza getirmeyecek bebeğe patik filan örün mesela .

Genişletmek için tıkla...

Inanin bu psikoloji çocuğuma ilgimi bile azaltıyor. Boyle telefona bakmak kendimi saklamak istiyorum. Surekli.

Mesajınızın üstünden çok zaman geçmiş. Şimdi daha iyi misiniz merak ettim.