Arkadaşlar içinde bulunduğumuz durumdan herkes müzdarip farkındayım ama 10 yıldır çalışmaya alışkın olan ben mobbing yüzünden çıkmak zorunda kaldım son işimden.Şimdi 2 aydır evdeyim ama moralman bitik, ekonomik olarak çökmüş durumdayım.Denk gelen yerler ya 3 vesait uzaklıkta haftanın 6 günü 12 saat çalışıyor yada iş işleyişi uymuyor.Sürekli şöyle olsa daha mı iyiydi, böyle olsa nasıl olurdu geçmişe dönük pişmanlıklarla ve geleceğe belirsiz ve inanılmaz kaygıyla bakıyorum.Dediğim gibi herkes benzer şekildedir farkındayım ama ben kontrol edemiyorum artık kafayı yemek üzereyim.Nasip olayına da akıl erdiremiyorum,benim kararlarım beni bu hale getirdi diye kendime yükleniyorum bu yasaklardan dolayı iş arama sürecim de bir ay ertelenmiş oldu, zaten ilan da yok.Ne yapmam gerek beni biraz ferahlatın lütfen çok ihtiyacım var içimi buraya dökmüş olayım 
Hiç bir şey sizden değerli değil lütfen unutmayın. Maddi anlamda ise birikmiş kenarda köşede bir şeyleriniz umarım vardır 
Gıda, sağlık dışındaki tüm harcamalarınızı kısın. Herşey güzel olacak, bu günlerde geçecek ..
