- Konu Sahibi yellowbomb
- #1
kızlar nezaman roman okusam okurken bile ağlıyorum hele roman bitince uzun süre aklımdan çıkmıyor anlayamıyorum çok etkileniyorum..az öncede hüseyin rahmi gürpınarın mürebbiye sini bitirdim çok etkilendim yaa...roman okurken aklımda öle bir canlandırıyorumki gerçek hayatta var olmadığına kendimi inandıramıyorum hatta..kafamdan uzun süre çıkaramıyorum...romanlar yaşanmışmıdır yoksa uydurmamadır kızlar pek bilgim yok çoğu hakkında ..ya gerçekten bukadar etkilenmek istemiyorum .roman okumak istemiyorum bu yüzden çünkü çokk üzülüyorum ..mutlu sonla bitenlerden de çok etkileniyorum .. o kişiler kafamda canlandıkça oları görmek istiyorum ..ya saçmaladım mı bilmiyorum ama okduum roman azönce bitti nasıl duygular içindeyim anlatamam şuanda bu konuyu açmamdan da anlayın mesela okadar etkileniyorum ki roman okumaktan kaçar oldum artık hani roman okurken kafamızda olay yeri ,kişilerin yüzünü fiziğini canlandırırız ya o kişileri bile özlüyorum sanki çok tuhaf ya mafoldumben
Son düzenleme:
