- 2 Ekim 2014
- 8.630
- 6.515
- 248
- 38
11 yıldır tanışıyoruz eşimle 8 yıllık ilişmiz 5 yıllık evliliğimiz var...her ilişkide evlilikte olduğu gibi inişler çıkışlar oldu tabi..bazen koşarak bazende yuvarlanarak geçti yıllar...sanırım ben çok yıprandım..herşeyi kafama takarım bazen büyütürüm bile..
ruhum yorgun ve bu yorgunluk hiç geçmiyor uzun zamandır...tahammülüm azaldı herşeye karşı..hatta geçen gün babamı kırdım üzdüm..bana birşey belli etmedi ama anladım..çok normal konuşuyoruz saolsun yüzüme vurmaz hatamı ama ben kendimi affedemiyorum...
evliliğimde sanki yolunda gitmeyen birşeyler var..ve ben bunu kabullenemiyorum..içimdeki çocuk öldü onuda kabullenemiyorum..eşimi bazen çok yoruyorum farkındayım alttan alıyor çoğu zaman ama bazen haksız olduğu halde sorun çözülmüyor..orada tıkanıyorum işte...çok düşünceli biriyim karşımdaki düşüncesiz olunca üzülüyorum işte...yada benim kadar düşünmediği için...
çok karışık oldu biliyorum ama sevmek yeterli mi....yetersiz geliyor bana..çok çaba harcıyoruz çünkü seviyoruz birbirimizi..herkes bizim aşkımıza imrenerek bakar..hala eşimi beklerken heyecanlanıyorum hala içimdeki kelebekler canlı yani :)
işimde normal hayatımda herşey yolunda..yanlış anlaşılmasın psikolojim bozuk deil..sadece kafamda çözemediğim sorunlar var..dedim ya ruhum yorgun...sanırım bunu eşim ve sevdiklerimle aşmam lazım...içimi dökmek iyi geldi...teşekkürler...
ruhum yorgun ve bu yorgunluk hiç geçmiyor uzun zamandır...tahammülüm azaldı herşeye karşı..hatta geçen gün babamı kırdım üzdüm..bana birşey belli etmedi ama anladım..çok normal konuşuyoruz saolsun yüzüme vurmaz hatamı ama ben kendimi affedemiyorum...
evliliğimde sanki yolunda gitmeyen birşeyler var..ve ben bunu kabullenemiyorum..içimdeki çocuk öldü onuda kabullenemiyorum..eşimi bazen çok yoruyorum farkındayım alttan alıyor çoğu zaman ama bazen haksız olduğu halde sorun çözülmüyor..orada tıkanıyorum işte...çok düşünceli biriyim karşımdaki düşüncesiz olunca üzülüyorum işte...yada benim kadar düşünmediği için...
çok karışık oldu biliyorum ama sevmek yeterli mi....yetersiz geliyor bana..çok çaba harcıyoruz çünkü seviyoruz birbirimizi..herkes bizim aşkımıza imrenerek bakar..hala eşimi beklerken heyecanlanıyorum hala içimdeki kelebekler canlı yani :)
işimde normal hayatımda herşey yolunda..yanlış anlaşılmasın psikolojim bozuk deil..sadece kafamda çözemediğim sorunlar var..dedim ya ruhum yorgun...sanırım bunu eşim ve sevdiklerimle aşmam lazım...içimi dökmek iyi geldi...teşekkürler...
