Oğlum 3,5 yaşında kreşe verdik geçen hafta 3 gün gitti sonra hastalandı bir haftadır annane bakıyor.Önümüzdeki hafta kreşe gitmeye devam edecek.Sabahları dar vakitte ilgi istiyor bende hazırlanmaya çalışıyorum haliyle onunla ilgilenemiyorum.Çok huysuzluk yapıyor bağırıyor ağlıyor.Hep işe geç kalıyorum.Sabahları evde kıyamet kopuyor.Kavga gürültü çıkıyorum evden.Strese giriyorum off.Bugünde yine aynı şey oldu. Bir yandan hazırlanıyorum diğer yandan oğlum ağlıyor anne yanıma gel kucağına al vs.Dayanamadım kızdım bende bağırdım.Sonrada insan üzülüyor tabi.Dün akşam yemek yemedi sinirlendim.Eline bebekken çekildiğimiz resmi almış yanıma gelmiş.Ben seni çok özlüyorum sen yokken hep bu resme bakıyorum.Sen beni özlemiyormusun diye dudaklarını büzerek gözleri dolarak konuşuyor.Sarıldım kucakladım onu işteyken özlediğimi anlattım.Çok üzülüyorum yaa...Kreşe devam edecek bakalım o zaman biraz daha farklı olur diye ümit ediyorum..
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Sabahları evden çıkarken oğlumun huysuzluğu ve işe hergün geç kalma
- Konu Sahibi ask2009
- Başlangıç Tarihi
Ben kıyamam ona ya canım benim gözümde canlandı elinde resimle konuşması..
Küçücük kalpleriyle neler düşünüyorlar..
Sabahları yarım saat erken kalkabilirseniz, biraz zaman geçirirseniz beraber oğlunuz kendini daha iyi hissedebilir..Sizde bi resmini alın yanınıza (ki büyük ihtimalle yanınızdadır) onu gösterip sizinde o resme baktıgınızı söyleyebilirsiniz..
Küçücük kalpleriyle neler düşünüyorlar..
Sabahları yarım saat erken kalkabilirseniz, biraz zaman geçirirseniz beraber oğlunuz kendini daha iyi hissedebilir..Sizde bi resmini alın yanınıza (ki büyük ihtimalle yanınızdadır) onu gösterip sizinde o resme baktıgınızı söyleyebilirsiniz..
- 6 Nisan 2009
- 6.169
- 813
- 373
((
- 29 Haziran 2012
- 1.914
- 376
- 398
Akşamları uyumadan önce bol bol oynayın ve yatmadan da sabah için neler yapacağınızı planlayın beraber...Yani sabah beraber kahvaltı edicez , güzel kıyafetler giyicez ,
sen kreşe ben de işe gidicem filan deyin..Sonra sen kreşde oyunlar oynadıktan sonra evimize geliceksin ben de işten geldiğimde yine beraber oynaycz....vs..diye motive edin
Yani senden ne zaman ilgi beklemesini gerektiğini öğretin...
sen kreşe ben de işe gidicem filan deyin..Sonra sen kreşde oyunlar oynadıktan sonra evimize geliceksin ben de işten geldiğimde yine beraber oynaycz....vs..diye motive edin
Yani senden ne zaman ilgi beklemesini gerektiğini öğretin...
Evet beni çok özlüyor.Şimdiye kadar annem baktı sağolsun.Eğer uyurken işe gidersek bizi göremezsa sabahları kıyamet kopuyor evde.Uyusa bile uyandırmak zorunda kalıyorum.Öpüyor uğurluyor o şekilde rahatlıyor.Doğrusuda bu zaten.Birazda evde canı sıkıldığından gitmemi istemiyor.Gün içinde telefonla konuşuyoruz.Kreşe devam ettiğinde değişir inşallah.O zaman beraber çıkıyoruz evden.Önce beni işe bırakıyorlar sonra oğlumu kreşe bırakıyor eşim.En azında n gün içinde sürekli faaliyette olacaklarından bu kadar aklına gelmem diye düşünüyorum.
Geçen hafta aynen dediğiniz gibi yaptık.Sabahları beraber kahvaltı ettik biraz tv izledik.Sabahları sevdiği bir çizgi film var.Kısa süüryor hem kahvaltı yaptırdım hemde tv izledi.Sonra giyinip evden çıkıyorduk ama 3 gün sürdü.Keşke hasta olmasaydı bayağı bir yol katedecektik.Bu haftada gitmedi kreşe.pazartesi baştan başlayacağız.dediğiniz gibi motive ettim hep.
off ya beni anlattın resmen..
kızımın kreşle tanışması 3,5 yaşında başladı.bir gün okula gittiyse 3 gün gidemedi hasta olmaktan.
her sabah böğüre böğüre çıktık yataktan,uykum var anne,beni bırakma anne,seni çok özlüyorum anne,ben işe yetişmek için koştururken o bacaklarıma sarılırdı..
çok zor zamanlardı şimdi 5,5 yaşında anasınıfına gidiyor keyfi yerinde..
alışması zor oldu elbet aylarca ağladı ama ben hep kararlı oldum çocuklar okula,anneler ve babalar işe gider dedim.arkadaşlarının adlarını sayarak bak onun anne babasıda işe gidiyor dedim hep.
sonra üçümüzün resmini verdim ona, okulda dolabına yapıştır özledikçe bize bak tamammı dedim.bide sürekli heveslendirdim,ay çok merak ediyorum acaba bugün ne faaliyetler yapıcaksın mutlaka bana anlat,hadi bana süpriz resim yap felan filan diye..bide okul çıkışı saat başı aradım onu seni almaya gelicem çabuk çabuk yemek ye felan diye..
şimdi rahatım huysuzluk yapmıyor ama anne,baba sizi çok özlüyorum diyip duruyor.
uykusunu alamamanın hırsıda vardır üstünde..mümkün olduğunca erken yatır ve en az 1 saat sende onunla yat..
off zor bi durum allah yardımcımız olsun..
kızımın kreşle tanışması 3,5 yaşında başladı.bir gün okula gittiyse 3 gün gidemedi hasta olmaktan.
her sabah böğüre böğüre çıktık yataktan,uykum var anne,beni bırakma anne,seni çok özlüyorum anne,ben işe yetişmek için koştururken o bacaklarıma sarılırdı..
çok zor zamanlardı şimdi 5,5 yaşında anasınıfına gidiyor keyfi yerinde..
alışması zor oldu elbet aylarca ağladı ama ben hep kararlı oldum çocuklar okula,anneler ve babalar işe gider dedim.arkadaşlarının adlarını sayarak bak onun anne babasıda işe gidiyor dedim hep.
sonra üçümüzün resmini verdim ona, okulda dolabına yapıştır özledikçe bize bak tamammı dedim.bide sürekli heveslendirdim,ay çok merak ediyorum acaba bugün ne faaliyetler yapıcaksın mutlaka bana anlat,hadi bana süpriz resim yap felan filan diye..bide okul çıkışı saat başı aradım onu seni almaya gelicem çabuk çabuk yemek ye felan diye..
şimdi rahatım huysuzluk yapmıyor ama anne,baba sizi çok özlüyorum diyip duruyor.
uykusunu alamamanın hırsıda vardır üstünde..mümkün olduğunca erken yatır ve en az 1 saat sende onunla yat..
off zor bi durum allah yardımcımız olsun..
oğlunuzun kurduğu cümleleri okurken gözlerim yaşardı. bende çalışan bir anneyim. kimse istemez o yaştaki çocuğunu bırakıpta işe gitmek. ama hayat şartları malesef bizi buna itiyor. bazen benim kızımda huysuzluk yapıyor. tüm gün kreşte. kreşte iyi vakit geçirdiğini biliyorum içim rahat ama işte tüm gün özlüyorlar. akşam inanın tepemden inmiyor.sürekli onunla oyun oynayacakmışım
ayyy birden kendımı gördum bizimde öyle uyandığında kızılca kıyamet evın içnde naralar atıyor işe gitmeeeeeeeee işe gitme nden gdiyorsun diyor ağlıyor bıraz sütünü verip babasının yanına yatırıyorum sonra vınnn kacıyorum. bizi nasıl vuracaklarını cok ıyı bılıyor bu bıcırıklar benımkı dun bısey kırdı üzüldünmü anne dıyor altına yapıyor üzüldünmü diyor ya hayır üzülmedim diyince şaşırdı Allah sabır versın bız calısan annelere cok zor
Bunu yaşayan tek ben ve benim oğlum değil biliyorum.Çalışan anne olmak her koşulda çok zor ama hayat şartları.Keşke daha iyi durumda olsakta çalışmasam doya doya oğlumla evde olsam diyorum.Ama bir yandan da evde olsam 4 yaşına geliyıor.Yine kreşe verirdim.O zamanda aynı huzursuzluğu yapmayacak mı diye kendimi teselli ediyorum.
Mev can,akşamları ben yatırıyorum genellikle hemde sabaha kadar uyuyup kalıyorum onunla..Elimi kolumu tutarak uyuyor.Hiç bırakmak istemiyor.
benım kızında takıntısı var eli illa memeye dokunacak ona dokunmadan uyumuyor cocuk ya yanıma gelınce onları özledıgını söyluyor yavrum fazla emzırememıstım heralde ondan dıyorum ama koca dana oldu hala aynı
- 13 Şubat 2009
- 4.851
- 1.439
- 773
o takıntı benim kızımda da var seninki hadi emmemiş benimki 2 sene full emdi ama yok illa dokunacak benimki 3,5 yaşında bide.Ne yaptıysam bıraktıramadım.
Konu sahibi arkadaşım zor süreç yaşadığın ben de öğretmenim bu sene kpss için kursa gitmiştim o süreçte kızımı kreşe verdim o da hep ağlıyordu anne gitme.okula gitmek hiç eğlence değil çünkü seni özlüyorum çünkü seni unuttum.bunları dediğinde 2.5 yaşındaydı.sabah uyanmak istemiyordu ,giyinmek falan aynen senin yaşadıklarını yaşıyordum sonra düzeldi.6 ay gitti kreşe ben de atanamadım şimdi evdeyiz.oynamaya doymuyor,huysuzluk desen yine var.Kendini suçlama ona yeetmiyorum diye.Bu bir süreç biliyorum için çok acıyor ama alışacak buna inan.
